Proverbs 8

1 Doth not wisdom cry aloud, and prudence put forth her voice?

۱ آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

2 Standing in the top of the highest places by the way, in the midst of the paths.

۲ به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

3 Beside the gates of the city, in the very doors she speaketh, saying:

۳ به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

4 O ye men, to you I call, and my voice is to the sons of men.

۴ که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

5 O little ones, understand subtilty, and ye unwise, take notice.

۵ ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

6 Hear, for I will speak of great things: and my lips shall be opened to preach right things.

۶ بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

7 My mouth shall meditate truth, and my lips shall hate wickedness.

۷ دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

8 All my words are just, there is nothing wicked nor perverse in them.

۸ همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

9 They are right to them that understand, and just to them that find knowledge.

۹ تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

10 Receive my instruction, and not money: choose knowledge rather than gold.

۱۰ تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

11 For wisdom is better than all the most precious things: and whatsoever may be desired cannot be compared to it.

۱۱ زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

12 I wisdom dwell in counsel, and am present in learned thoughts.

۱۲ من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

13 The fear of the Lord hateth evil: I hate arrogance, and pride, and every wicked way, and a mouth with a double tongue.

۱۳ ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

14 Counsel and equity is mine, prudence is mine, strength is mine.

۱۴ مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

15 By me kings reign, and lawgivers decree just things,

۱۵ به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

16 By me princes rule, and the mighty decree justice.

۱۶ به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

17 I love them that love me: and they that in the morning early watch for me, shall find me.

۱۷ من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18 With me are riches and glory, glorious riches and justice.

۱۸ دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

19 For my fruit is better than gold and the precious stone, and my blossoms than choice silver.

۱۹ ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

20 I walk in the way of justice, in the midst of the paths of judgment,

۲۰ در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

21 That I may enrich them that love me, and may fill their treasures.

۲۱ تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

22 The Lord possessed me in the beginning of his ways, before he made any thing from the beginning.

۲۲ خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

23 I was set up from eternity, and of old before the earth was made.

۲۳ من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

24 The depths were not as yet, and I was already conceived. neither had the fountains of waters as yet sprung out:

۲۴ هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

25 The mountains with their huge bulk had not as yet been established: before the hills I was brought forth:

۲۵ قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

26 He had not yet made the earth, nor the rivers, nor the poles of the world.

۲۶ چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

27 When he prepared the heavens, I was present: when with a certain law and compass he enclosed the depths:

۲۷ وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

28 When he established the sky above, and poised the fountains of waters:

۲۸ وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

29 When he compassed the sea with its bounds, and set a law to the waters that they should not pass their limits: when be balanced the foundations of the earth;

۲۹ چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

30 I was with him forming all things: and was delighted every day, playing before him at all times;

۳۰ آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

31 Playing in the world: and my delights were to be with the children of men.

۳۱ و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

32 Now therefore, ye children, hear me: Blessed are they that keep my ways.

۳۲ پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

33 Hear instruction and be wise, and refuse it not.

۳۳ تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

34 Blessed is the man that heareth me, and that watcheth daily at my gates, and waiteth at the posts of my doors.

۳۴ خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

35 He that shall find me, shall find life, and shall have salvation from the Lord:

۳۵ زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

36 But he that shall sin against me, shall hurt his own soul. All that hate me love death.

۳۶ و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.