< Proverbs 7 >

1 My son, keep my words, and lay up my precepts with thee. Son,
И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
2 Keep my commandments, and thou shalt live: and my law as the apple of thy eye:
Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
3 Bind it upon thy fingers, write it upon the tables of thy heart.
Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
4 Say to wisdom: Thou art my sister: and call prudence thy friend,
Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
5 That she may keep thee from the woman that is not thine, and from the stranger who sweeteneth her words.
Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
6 For I look out of the window of my house through the lattice,
[Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
7 And I see little ones, I behold a foolish young man,
Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
8 Who passeth through the street by the corner, and goeth nigh the way of her house.
У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
9 In the dark, when it grows late, in the darkness and obscurity of the night,
Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
10 And behold a woman meeteth him in harlot’s attire prepared to deceive souls; talkative and wandering,
Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
11 Not bearing to be quiet, not able to abide still at home,
Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
12 Now abroad, now in the streets, now lying in wait near the corners.
Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
13 And catching the young man, she kisseth him, and with an impudent face, flattereth, saying:
Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
14 I vowed victims for prosperity, this day I have paid my vows.
«Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
15 Therefore I am come out to meet thee, desirous to see thee, and I have found thee.
Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
16 I have woven my bed with cords, I have covered it with painted tapestry, brought from Egypt.
Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
18 Come, let us be inebriated with the breasts, and let us enjoy the desired embraces, till the day appear.
Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
19 For my husband is not at home, he is gone a very long journey.
Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
20 He took with him a bag of money: he mill return home the day of the full moon.
У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
21 She entangled him with many words, and drew him away with the flattery of her lips.
Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
22 Immediately he followeth her as an ox led to be a victim, and as a lamb playing the wanton, and not knowing that he is drawn like a fool to bonds,
Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
23 Till the arrow pierce his liver: as if a bird should make haste to the snare, and knoweth not that his life is in danger.
24 Now therefore, my son, hear me, and attend to the words of my mouth.
И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
25 Let not thy mind be drawn away in her ways: neither be thou deceived with her paths.
Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
26 For she hath cast down many wounded, and the strongest have been slain by her.
Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
27 Her house is the way to hell, reaching even to the inner chambers of death. (Sheol h7585)
Униң өйи болса тәһтисараниң кириш еғизидур, Адәмни «һалакәт меһманханиси»ға чүшүрүш йолидур. (Sheol h7585)

< Proverbs 7 >