Proverbs 7
1 My son, keep my words, and lay up my precepts with thee. Son,
| پسرم، نصایح مرا بشنو و همیشه آنها را به یاد داشته باش. |
2 Keep my commandments, and thou shalt live: and my law as the apple of thy eye:
| اوامر مرا به جا آور تا زنده بمانی. تعلیم مرا مانند مردمک چشم خود حفظ کن. |
3 Bind it upon thy fingers, write it upon the tables of thy heart.
| آن را آویزهٔ گوش خود بساز و در اعماق دل خود نگه دار. |
4 Say to wisdom: Thou art my sister: and call prudence thy friend,
| حکمت را خواهر خود بدان و بصیرت را دوست خود. |
5 That she may keep thee from the woman that is not thine, and from the stranger who sweeteneth her words.
| بگذار حکمت، تو را از رفتن به دنبال زنان هرزه و گوش دادن به سخنان فریبندهٔ آنان باز دارد. |
6 For I look out of the window of my house through the lattice,
| یک روز از پنجرهٔ خانه‌ام بیرون را تماشا می‌کردم. |
7 And I see little ones, I behold a foolish young man,
| یکی از جوانان نادان و جاهل را دیدم که در تاریکی شب از کوچه‌ای که در آن زنی بدکار منزل داشت، می‌گذشت. |
8 Who passeth through the street by the corner, and goeth nigh the way of her house.
9 In the dark, when it grows late, in the darkness and obscurity of the night,
10 And behold a woman meeteth him in harlot’s attire prepared to deceive souls; talkative and wandering,
| آن زن در حالی که لباس وسوسه‌انگیزی بر تن داشت و نقشه‌های پلیدی در سر می‌پروراند، به سویش آمد. |
11 Not bearing to be quiet, not able to abide still at home,
| او زن گستاخ و بی‌شرمی بود و اغلب در کوچه و بازار پرسه می‌زد تا در هر گوشه و کناری مردان را بفریبد. |
12 Now abroad, now in the streets, now lying in wait near the corners.
13 And catching the young man, she kisseth him, and with an impudent face, flattereth, saying:
| آن زن بازوان خود را به دور گردن جوان حلقه کرده، او را بوسید و با نگاهی هوس‌انگیز به او گفت: |
14 I vowed victims for prosperity, this day I have paid my vows.
| «امروز نذر خود را ادا کردم و گوشت قربانی در خانه آماده است. |
15 Therefore I am come out to meet thee, desirous to see thee, and I have found thee.
| پس برای یافتن تو از خانه بیرون آمدم. در جستجوی تو بودم که تو را دیدم. |
16 I have woven my bed with cords, I have covered it with painted tapestry, brought from Egypt.
| بر رختخوابم ملافه‌های رنگارنگ از پارچهٔ حریر مصر پهن کرده‌ام و آن را با عطرهای خوشبو معطر ساخته‌ام. |
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Come, let us be inebriated with the breasts, and let us enjoy the desired embraces, till the day appear.
| بیا از یکدیگر لذت ببریم و تا صبح از عشق سیر شویم. |
19 For my husband is not at home, he is gone a very long journey.
| شوهرم در خانه نیست و به سفر دوری رفته است. |
20 He took with him a bag of money: he mill return home the day of the full moon.
| به اندازهٔ کافی با خود پول برده و تا آخر ماه برنمی‌گردد.» |
21 She entangled him with many words, and drew him away with the flattery of her lips.
| به این ترتیب با سخنان فریبنده و وسوسه‌انگیزش آن جوان را اغوا کرد؛ |
22 Immediately he followeth her as an ox led to be a victim, and as a lamb playing the wanton, and not knowing that he is drawn like a fool to bonds,
| و او مثل گاوی که به کشتارگاه می‌رود و گوزن به دام افتاده‌ای که در انتظار تیری باشد که قلبش را بشکافد، به دنبال آن فاحشه رفت. او مثل پرنده‌ای است که به داخل دام می‌پرد و نمی‌داند در آنجا چه سرنوشتی در انتظارش است. |
23 Till the arrow pierce his liver: as if a bird should make haste to the snare, and knoweth not that his life is in danger.
24 Now therefore, my son, hear me, and attend to the words of my mouth.
| پس ای پسرانم، به من گوش دهید و به سخنانم توجه کنید. |
25 Let not thy mind be drawn away in her ways: neither be thou deceived with her paths.
| نگذارید چنین زنی دل شما را برباید. از او دور شوید، مبادا شما را به گمراهی بکشد. |
26 For she hath cast down many wounded, and the strongest have been slain by her.
| او بسیاری را خانه خراب کرده است و مردان زیادی قربانی هوسرانی‌های او شده‌اند |
