Proverbs 7
1 My son, keep my words, and lay up my precepts with thee. Son,
Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
2 Keep my commandments, and thou shalt live: and my law as the apple of thy eye:
Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
3 Bind it upon thy fingers, write it upon the tables of thy heart.
Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
4 Say to wisdom: Thou art my sister: and call prudence thy friend,
Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
5 That she may keep thee from the woman that is not thine, and from the stranger who sweeteneth her words.
aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
6 For I look out of the window of my house through the lattice,
Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
7 And I see little ones, I behold a foolish young man,
Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
8 Who passeth through the street by the corner, and goeth nigh the way of her house.
Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
9 In the dark, when it grows late, in the darkness and obscurity of the night,
Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
10 And behold a woman meeteth him in harlot’s attire prepared to deceive souls; talkative and wandering,
Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
11 Not bearing to be quiet, not able to abide still at home,
Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
12 Now abroad, now in the streets, now lying in wait near the corners.
Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
13 And catching the young man, she kisseth him, and with an impudent face, flattereth, saying:
Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
14 I vowed victims for prosperity, this day I have paid my vows.
“Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
15 Therefore I am come out to meet thee, desirous to see thee, and I have found thee.
busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
16 I have woven my bed with cords, I have covered it with painted tapestry, brought from Egypt.
Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
18 Come, let us be inebriated with the breasts, and let us enjoy the desired embraces, till the day appear.
Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
19 For my husband is not at home, he is gone a very long journey.
Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
20 He took with him a bag of money: he mill return home the day of the full moon.
Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
21 She entangled him with many words, and drew him away with the flattery of her lips.
Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
22 Immediately he followeth her as an ox led to be a victim, and as a lamb playing the wanton, and not knowing that he is drawn like a fool to bonds,
Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
23 Till the arrow pierce his liver: as if a bird should make haste to the snare, and knoweth not that his life is in danger.
hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
24 Now therefore, my son, hear me, and attend to the words of my mouth.
Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
25 Let not thy mind be drawn away in her ways: neither be thou deceived with her paths.
Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
26 For she hath cast down many wounded, and the strongest have been slain by her.
Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
