Proverbs 6
1 My son, if thou be surety for thy friend, thou hast engaged fast thy hand to a stranger.
Oğlum, qonşuna zamin durub, Yadlarla əlbir olub,
2 Thou art ensnared with the words of thy mouth, and caught with thy own words.
Ağzından çıxan sözlərlə tələyə düşmüsənsə, Ağzından çıxan sözlərlə ələ keçmisənsə,
3 Do therefore, my son, what I say, and deliver thyself: because thou art fallen into the hand of thy neighbour. Run about, make haste, stir up thy friend:
Demək bu qonşunun əlinə düşmüsən. Oğlum, çalış, özünü qurtar: Get onun ayağına düş, yalvar-yaxar.
4 Give not sleep to thy eyes, neither let thy eyelids slumber.
Qoy gözünə yuxu getməsin, Kirpiklərin ağırlaşmasın.
5 Deliver thyself as a doe from the hand, and as a bird from the hand of the fowler.
Özünü ovçunun əlindən ceyran kimi, Quşbazın əlindən quş kimi qurtar.
6 Go to the ant, O sluggard, and consider her ways, and learn wisdom:
Ey tənbəl, qarışqalara diqqət yetir, Onların həyatından ibrət götür.
7 Which, although she hath no guide, nor master, nor captain,
Onların nə başçıları var, Nə nəzarətçiləri, nə də hökmdarları.
8 Provideth her meat for herself in the summer, and gathereth her food in the harvest.
Yayda azuqələrini yığar, Biçin vaxtı özlərinə yem toplayarlar.
9 How long wilt thou sleep, O sluggard? when wilt thou rise out of thy sleep?
Ey tənbəl, nə qədər yatacaqsan? Nə vaxt yuxudan oyanacaqsan?
10 Thou wilt sleep a little, thou wilt slumber a little, thou wilt fold thy hands a little to sleep:
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
11 And want shall come upon thee, as a traveller, and poverty as a man armed. But if thou be diligent, thy harvest shall come as a fountain, and want shall flee far from thee.
Yoxsulluq soyğunçu kimi üstünə gələr, Ehtiyac quldur kimi sənə hücum çəkər.
12 A man that is an apostate, an unprofitable man, walketh with a perverse mouth,
Yaramaz adam – şər insan Əyri danışaraq dolanar,
13 He winketh with the eyes, presseth with the foot, speaketh with the finger.
Göz vurar, ayaqları ilə işarə edər, Barmaqları ilə göstərər.
14 With a wicked heart he deviseth evil, and at all times he soweth discord.
Qəlbinin məkrli niyyəti var, Həmişə şər qurar, nifaq salar.
15 To such a one his destruction shall presently come, and he shall suddenly be destroyed, and shall no longer have any remedy.
Ona görə başına qəfildən bəla gələr, Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
16 Six things there are, which the Lord hateth, and the seventh his soul detesteth:
Rəbbin zəhləsi altı şeydən gedir, Yeddi şey var, ondan ikrah edir:
17 Haughty eyes, a lying tongue, hands that shed innocent blood,
Təkəbbürlə baxan gözlər; Yalan danışan dil; Nahaq qan tökən əllər;
18 A heart that deviseth wicked plots, feet that are swift to run into mischief,
Məqsədi şər olan ürək; Şərə çatmaq üçün qaçan ayaqlar;
19 A deceitful witness that uttereth lies, and him that soweth discord among brethren.
Nəfəsini yalanla çıxaran yalançı şahid; Qardaşlar arasında nifaq salan şəxs.
20 My son, beep the commandments of thy father, and forsake not the law of thy mother.
Oğlum, atanın əmrini yerinə yetir, Ananın öyrətdiklərini atma.
21 Bind them in thy heart continually, and put them about thy neck.
Onları qəlbinin başına yapışdır, Həmişə onları boynuna bağla.
22 When thou walkest, let them go with thee: when thou sleepest, let them keep thee; and when thou awakest, talk with them.
Gəzəndə onlar sənə yol göstərər, Yatanda səni hifz edər, Oyananda sənə məsləhət verər.
23 Because the commandment is a lamp, and the law a light, and reproofs of instruction are the way of life:
Bu əmr çıraqdır, bu təlim nurdur, Tərbiyə üçün edilən məzəmmət həyat yoludur.
24 That they may keep thee from the evil woman, and from the flattering tongue of the stranger.
Bunlar səni pozğun qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
25 Let not thy heart covet her beauty, be not caught with her winks:
Onun gözəlliyinə aşiq olma, Onun kirpiklərinin əsiri olma.
26 For the price of a harlot is scarce one loaf: but the woman catcheth the precious soul of a man.
Fahişənin üzündən insan bir tikə çörəyə möhtac qalar, Kiminsə zinakar arvadı insanın qiymətli canını ovlar.
27 Can a man hide fire in his bosom, and his garments not burn?
Bir kişi qoynuna od alanda Əyin-başı yanmazmı?
28 Or can he walk upon hot coals, and his feet not be burnt?
Köz üzərində gəzənin Ayaqları bişməzmi?
29 So he that goeth in to his neighbour’s wife, shall not be clean when he shall touch her.
Qonşusunun arvadının yanına girənin də halı belədir, O qadına toxunan cəzasını çəkər.
30 The fault is not so great when a man hath stolen: for he stealeth to fill his hungry soul:
Qarnını doydurmaq üçün ac oğru oğurlarsa, Kimsə onu qınamaz.
31 And if he be taken he shall restore sevenfold, and shall give up all the substance of his house.
Amma onu tutsalar, yeddi qat ödəməlidir, Evinin var-yoxunu verməlidir.
32 But he that is an adulterer, for the folly of his heart shall destroy his own soul:
Qadınla zina edən qanmazdır, Özünü məhv etmək istəyən belə edər.
33 He gathereth to himself shame and dishonour, and his reproach shall not be blotted out:
Bu kişinin nəsibi kötək, şərəfsizlikdir, Biabırçılığı üzərindən silinməz.
34 Because the jealousy and rage of the husband will not spare in the day of revenge,
Çünki ərini qeyrət coşdurar, Ondan amansızcasına qisas alar.
35 Nor will he yield to any man’s prayers, nor will he accept for satisfaction ever so many gifts.
Heç nə ilə ərinin qarşısını almaq olmaz, Nə verilsə belə, o razılaşmaz.
