Proverbs 27

1 Boast not for tomorrow, for thou knowest not what the day to come may bring forth.

۱ درباره فردا فخر منما، زیرا نمی دانی که روز چه خواهد زایید.

2 Let another praise thee, and not thy own mouth: a stranger, and not thy own lips.

۲ دیگری تو را بستاید و نه دهان خودت، غریبی و نه لبهای تو.

3 A stone is heavy, and sand weighty: but the anger of a fool is heavier than them both.

۳ سنگ سنگین است و ریگ ثقیل، اما خشم احمق از هر دوی آنها سنگینتر است.

4 Anger hath no mercy, nor fury when it breaketh forth: and who can bear the violence of one provoked?

۴ غضب ستم کیش است و خشم سیل، اماکیست که در برابر حسد تواند ایستاد.

5 Open rebuke is better than hidden love.

۵ تنبیه آشکار از محبت پنهان بهتر است.

6 Better are the wounds of a friend, than the deceitful kisses of an enemy.

۶ جراحات دوست وفادار است، اما بوسه های دشمن افراط است.

7 A soul that is full shall tread upon the honeycomb: and a soul that is hungry shall take even bitter for sweet.

۷ شکم سیر از‌شان عسل کراهت دارد، امابرای شکم گرسنه هر تلخی شیرین است.

8 As a bird that wandereth from her nest, so is a man that leaveth his place.

۸ کسی‌که از مکان خود آواره بشود، مثل گنجشکی است که از آشیانه‌اش آواره گردد.

9 Ointment and perfumes rejoice the heart: and the good counsels of a friend are sweet to the soul.

۹ روغن و عطر دل را شاد می‌کند، همچنان حلاوت دوست از مشورت دل.

10 Thy own friend, and thy father’s friend forsake not: and go not into thy brother’s house in the day of thy affliction. Better is a neighbour that is near, than a brother afar off.

۱۰ دوست خود و دوست پدرت را ترک منما، و در روز مصیبت خود به خانه برادرت داخل مشو، زیرا که همسایه نزدیک از برادر دور بهتراست.

11 Study wisdom, my son, and make my heart joyful, that thou mayst give an answer to him that reproacheth.

۱۱ ‌ای پسر من حکمت بیاموز و دل مرا شادکن، تا ملامت کنندگان خود را مجاب سازم.

12 The prudent man seeing evil hideth himself: little ones passing on have suffered losses.

۱۲ مرد زیرک، بلا را می‌بیند و خویشتن رامخفی می‌سازد، اما جاهلان می‌گذرند و درعقوبت گرفتار می‌شوند.

13 Take away his garment that hath been surety for a stranger: and take from him a pledge for strangers.

۱۳ جامه آن کس را بگیر که به جهت غریب ضامن است، و او را به رهن بگیر که ضامن بیگانگان است.

14 He that blesseth his neighbour with a loud voice, rising in the night, shall be like to him that curseth.

۱۴ کسی‌که صبح زود برخاسته، دوست خودرا به آواز بلند برکت دهد، از برایش لعنت محسوب می‌شود.

15 Roofs dropping through in a cold day, and a contentious woman are alike.

۱۵ چکیدن دائمی آب در روز باران، و زن ستیزه‌جو مشابه‌اند.

16 He that retaineth her, is as he that would hold the wind, and shall call in the oil of his right hand.

۱۶ هرکه او را باز‌دارد مثل کسی است که باد رانگاه دارد، یا روغن را که در دست راست خودگرفته باشد.

17 Iron sharpeneth iron, so a man sharpeneth the countenance of his friend.

۱۷ آهن، آهن را تیز می‌کند، همچنین مرد روی دوست خود را تیز می‌سازد.

18 He that keepeth the fig tree, shall eat the fruit thereof: and he that is the keeper of his master, shall be glorified.

۱۸ هر‌که درخت انجیر را نگاه دارد میوه‌اش راخواهد خورد، و هر‌که آقای خود را ملازمت نماید محترم خواهد شد،

19 As the faces of them that look therein, shine in the water, so-the hearts of men are laid open to the wise.

۱۹ چنانکه در آب صورت به صورت است، همچنان دل انسان به انسان.

20 Hell and destruction are never filled: so the eyes of men are never satisfied. (Sheol h7585)

۲۰ هاویه و ابدون سیر نمی شوند، همچنان چشمان انسان سیر نخواهند شد. (Sheol h7585)

21 As silver is tried in the fining-pot and gold in the furnace: so a man is tried by the mouth of him that praiseth. The heart of the wicked seeketh after evils, but the righteous heart seeketh after knowledge.

۲۱ بوته برای نقره و کوره به جهت طلاست، همچنان انسان از دهان ستایش کنندگان خود(آزموده می‌شود).

22 Though thou shouldst bray a fool in the mortar, as when a pestle striketh upon sodden barley, his folly would not be taken from him.

۲۲ احمق را میان بلغور در هاون با دسته بکوب، و حماقتش از آن بیرون نخواهد رفت.

23 Be diligent to know the countenance of thy cattle, and consider thy own flocks:

۲۳ به حالت گله خود نیکو توجه نما، و دل خود را به رمه خود مشغول ساز،

24 For thou shalt not always have power: but a crown shall be given to generation and generation.

۲۴ زیرا که دولت دائمی نیست، و تاج هم نسلابعد نسل (پایدار) نی.

25 The meadows are open, and the green herbs have appeared, and the hay is gathered out of the mountains.

۲۵ علف را می‌برند و گیاه سبز می‌روید، وعلوفه کوهها جمع می‌شود،

26 Lambs are for thy clothing: and kids for the price of the field.

۲۶ بره‌ها برای لباس تو، و بزها به جهت اجاره زمین به‌کار می‌آیند،

27 Let the milk of the goats be enough for thy food, and for the necessities of thy house, and for maintenance for thy handmaids.

۲۷ و شیر بزها برای خوراک تو و خوراک خاندانت، و معیشت کنیزانت کفایت خواهد کرد.