Proverbs 19
1 Better is the poor man, that walketh in his simplicity, than a rich man that is perverse in his lips, and unwise.
Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.
2 Where there is no knowledge of the soul, there is no good: and he that is hasty with his feet shall stumble.
Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.
3 The folly of a man supplanteth his seeps: and he fretteth in his mind against God.
İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB'be öfkelenir.
4 Riches make many friends: but from the poor man, even they whom he had, depart.
Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
5 A false witness shall not be unpunished: and he that speaketh lies shall not escape.
Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.
6 Many honour the person of him that is mighty, and are friends of him that giveth gifts.
Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.
7 The brethren of the poor man hate him: moreover also his friends have departed far from him. He that followeth after words only, shall have nothing.
Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
8 But he that possesseth a mind, loveth his own soul, and he that keepeth prudence shall find good things.
Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.
9 A false witness shall not be unpunished: and he that speaketh lies, shall perish.
Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.
10 Delicacies are not seemly for a fool: nor for a servant to have rule over princes.
Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.
11 The learning of a man is known by patience and his glory is to pass over wrongs.
Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.
12 As the roaring of a lion, so also is the anger of a king: and his cheerfulness as the dew upon the grass.
Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.
13 A foolish son is the grief of his father: and a wrangling wife is like a roof continually dropping through.
Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.
14 House and riches are given by parents: but a prudent wife is properly from the Lord.
Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.
15 Slothfulness casteth into a deep sleep, and an idle soul shall suffer hunger.
Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.
16 He that keepeth the commandment, keepeth his own soul: but he that neglecteth his own way, shall die.
Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.
17 He that hath mercy on the poor, lendeth to the Lord: and he will repay him.
Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.
18 Chastise thy son, despair not: but to the killing of him set not thy soul.
Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.
19 He that is impatient, shall suffer damage: and when he shall take away he shall add another thing.
Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.
20 Hear counsel, and receive instruction, that thou mayst be wise in thy latter end.
Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.
21 There are many thoughts in the heart of a man: but the will of the Lord shall stand firm.
İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.
22 A needy man is merciful: and better is the poor than the lying man.
İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.
23 The fear of the Lord is unto life: and he shall abide in fulness without being visited with evil.
RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.
24 The slothful hideth his hand under his armpit, and will not so much as bring it to his mouth.
Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.
25 The wicked man being; scourged, the fool shall be wiser: but if thou rebuke a wise man he will understand discipline.
Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.
26 He that afflicteth his father, and chaseth away his mother, is infamous and unhappy.
Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.
27 Cease not, O my son, to hear instruction, and be not ignorant of the words of knowledge.
Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.
28 An unjust witness scorneth judgment: and the mouth of the wicked devoureth iniquity.
Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir.
29 Judgments are prepared for scorners: and striking hammers for the bodies of fools.
Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.
