< Proverbs 18 >

1 He that hath a mind to depart from a friend seeketh occasions: he shall ever be subject to reproach.
آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.
2 A fool receiveth not the words of prudence: unless thou say those things which are in his heart.
نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.
3 The wicked man when he is come into the depth of sins, contemneth: but ignominy and reproach follow him.
گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.
4 Words from the mouth of a men are as deep water: and the fountain of wisdom as an overflowing stream.
سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.
5 It is not good to accept the person of the wicked, to decline from the truth of judgment.
طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.
6 The lips of a fool intermeddle with strife: and his mouth provoketh quarrels.
سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.
7 The mouth of a fool is his destruction: and his lips are the ruin of his soul.
زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.
8 The words of the double tongued are as if they were harmless: and they reach even to the inner parts of the bowels. Fear casteth down the slothful: and the souls of the effeminate shall be hungry.
سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.
9 He that is loose and slack in his work, is the brother of him that wasteth his own works.
کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.
10 The name of the Lord is a strong tower: the just runneth to it, and shall be exalted.
اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند.
11 The substance of the rich man is the city of his strength, and as a strong wall compassing him about.
اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.
12 Before destruction, the heart of a man is exalted: and before he be glorified, it is humbled.
تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.
13 He that answereth before he heareth sheweth himself to be a fool, and worthy of confusion.
چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.
14 The spirit of a man upholdeth his infirmity: but a spirit that is easily angered, who can bear?
وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟
15 A wise heart shall acquire knowledge: and the ear of the wise seeketh instruction.
اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.
16 A man’s gift enlargeth his may, and maketh him room before princes.
هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.
17 The just is first accuser of himself: his friend cometh, and shall search him.
دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.
18 The lot suppresseth contentions, and determineth even between the mighty.
قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.
19 A brother that is helped by his brother, is like a strong city: and judgments are like the bars of cities.
به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.
20 Of the fruit of a man’s mouth shall his belly be satisfied: and the offspring of his lips shall fill him.
انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.
21 Death and life are in the power of the tongue: they that love it, shall eat the fruits thereof.
مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.
22 He that hath found a good wife, hath found a good thing, and shall receive a pleasure from the Lord. He that driveth away a good wife, driveth away a good thing: but he that keepeth an adulteress, is foolish and wicked.
وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.
23 The poor will speak with supplications, and the rich will speak roughly.
درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.
24 A man amiable in society, shall be more friendly than a brother.
هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.

< Proverbs 18 >