< Proverbs 17 >

1 Better is a dry morsel with joy, than a house full of victims with strife.
لقمه خشک با سلامتی، بهتر است ازخانه پر از ضیافت با مخاصمت.۱
2 A wise servant shall rule over foolish sons, and shall divide the inheritance among the brethren.
بنده عاقل بر پسر پست فطرت مسلط خواهدبود، و میراث را با برادران تقسیم خواهد نمود.۲
3 As silver is tried by fire, and gold in the furnace: so the Lord trieth the hearts.
بوته برای نقره و کوره به جهت طلا است، اماخداوند امتحان کننده دلها است.۳
4 The evil man obeyeth an unjust tongue: and the deceitful hearkeneth to lying lips.
شریر به لبهای دروغگو اصغا می‌کند، و مردکاذب به زبان فتنه انگیز گوش می‌دهد.۴
5 He that despiseth the poor, reproacheth his Maker; and he that rejoiceth at another man’s ruin, shall not be unpunished.
هر‌که فقیر را استهزا کند آفریننده خویش رامذمت می‌کند، و هر‌که از بلا خوش می‌شودبی سزا نخواهد ماند.۵
6 Children’s children are the crown of old men: and the glory of children are their fathers.
تاج پیران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ایشانند.۶
7 Eloquent words do not become a fool, nor lying lips a prince.
کلام کبرآمیز احمق را نمی شاید، و چندمرتبه زیاده لبهای دروغگو نجبا را.۷
8 The expectation of him that expecteth, is a most acceptable jewel: whithersoever he turneth himself, he understandeth wisely.
هدیه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است که هر کجا توجه نماید برخوردار می‌شود.۸
9 He that concealeth a transgression. seeketh friendships: he that repeateth it again, separateth friends.
هر‌که گناهی را مستور کند طالب محبت می‌باشد، اما هر‌که امری را تکرار کند دوستان خالص را از هم جدا می‌سازد.۹
10 A reproof availeth more with a wise man, than a hundred stripes with a fool.
یک ملامت به مرد فهیم اثر می‌کند، بیشتراز صد تازیانه به مرد جاهل.۱۰
11 An evil man always seeketh quarrels: but a cruel angel shall be sent against him.
مرد شریر طالب فتنه است و بس. لهذاقاصد ستمکیش نزد او فرستاده می‌شود.۱۱
12 It is better to meet a bear robbed of her whelps, than a fool trusting in his own folly.
اگر خرسی که بچه هایش کشته شود به انسان برخورد، بهتر است از مرد احمق در حماقت خود.۱۲
13 He that rendereth evil for good, evil shall not depart from his house.
کسی‌که به عوض نیکویی بدی می‌کند بلااز خانه او دور نخواهد شد.۱۳
14 The beginning of quarrels is as when one letteth out water: before he suffereth reproach he forsaketh judgment.
ابتدای نزاع مثل رخنه کردن آب است، پس مخاصمه را ترک کن قبل از آنکه به مجادله برسد.۱۴
15 He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, both are abominable before God.
هر‌که شریر را عادل شمارد و هر‌که عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند.۱۵
16 What doth it avail a fool to have riches, seeing he cannot buy wisdom? He that maketh his house high, seeketh a downfall: and he that refuseth to learn, shall fall into evils.
قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به‌دست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد.۱۶
17 He that is a friend loveth at all times: and a brother is proved in distress.
دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است.۱۷
18 A foolish man will clap hands, when he is surety for his friend.
مرد ناقص العقل دست می‌دهد و در حضورهمسایه خود ضامن می‌شود.۱۸
19 He that studieth discords, loveth quarrels: and he that exalteth his door, seeketh ruin.
هر‌که معصیت را دوست دارد منازعه رادوست می‌دارد، و هر‌که در خود را بلند سازدخرابی را می‌طلبد.۱۹
20 He that is of a perverse heart, shall not find good: and he that perverteth his tongue, shall fall into evil.
کسی‌که دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هر‌که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد.۲۰
21 A fool is born to his own disgrace: and even his father shall not rejoice in a fool.
هر‌که فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌کند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید.۲۱
22 A joyful mind maketh age flourishing: a sorrowful spirit drieth up the bones.
دل‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک می‌کند.۲۲
23 The wicked man taketh gifts out of the bosom, that he may pervert the paths of judgment.
مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد.۲۳
24 Wisdom shineth in the face of the wise: the eyes of fools are in the ends of the earth.
حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد.۲۴
25 A foolish son is the anger of the father: and the sorrow of the mother that bore him.
پسر احمق برای پدر خویش حزن است، وبه جهت مادر خویش تلخی است.۲۵
26 It is no good thing to do hurt to the just: nor to strike the prince, who judgeth right.
عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست، و نه ضرب زدن به نجبا به‌سبب راستی ایشان.۲۶
27 He that setteth bounds to his words. is knowing and wise: and the man of understanding is of a precious spirit.
صاحب معرفت سخنان خود را بازمی دارد، و هر‌که روح حلیم دارد مرد فطانت پیشه است.۲۷
28 Even a fool, if he will hold his peace shall be counted wise: and if he close his lips, a man of understanding.
مرد احمق نیز چون خاموش باشد او راحکیم می‌شمارند، و هر‌که لبهای خود را می‌بنددفهیم است.۲۸

< Proverbs 17 >