Proverbs 12
1 He that loveth correction, loveth knowledge: but he that hateth reproof is foolish.
Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.
2 He that is good, shall draw grace from the Lord: but he that trusteth in his own devices doth wickedly.
Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.
3 Men shall not be strengthened by wickedness: and the root of the just shall not be moved.
Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.
4 A diligent woman is a crown to her husband: and she that doth things worthy of confusion, is a rottenness in his bones.
Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.
5 The thoughts of the just are judgments: and the counsels of the wicked are deceitful.
Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.
6 The words of the wicked lie in wait for blood: the mouth of the just shall deliver them.
Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.
7 Turn the wicked, and they shall not be: but the house of the just shall stand firm.
Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.
8 A man shall be known by his learning: but he that is vain and foolish, shall be exposed to contempt.
Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.
9 Better is the poor man that provideth for himself, than he that is glorious and wanteth bread.
Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.
10 The just regardeth the lives of his beasts: but the bowels of the wicked are cruel.
Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.
11 He that tilleth his land shall be satisfied with bread: but he that pursueth idleness is very foolish. He that is delighted in passing his time over wine, leaveth a reproach in his strong holds.
Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.
12 The desire of the wicked is the fortification of evil men: but the root of the just shall prosper.
Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.
13 For the sins of the lips ruin draweth nigh to the evil mall: but the just shall escape out of distress.
Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.
14 By the fruit of his own mouth shall a man be filled with good things, and according to the works of his hands it shall be repaid him.
Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.
15 The way of a fool is right in his own eyes: but he that is wise hearkeneth unto counsels.
Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.
16 A fool immediately sheweth his anger: but he that dissembleth injuries is wise.
Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.
17 He that speaketh that which he knoweth, sheweth forth justice: but he that lieth, is a deceitful witness.
Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.
18 There is that promiseth, and is pricked as it were with a sword of conscience: but the tongue of the wise is health.
Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.
19 The lip of truth shall be steadfast for ever: but he that is a hasty witness, frameth a lying tongue.
Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.
20 Deceit is in the heart of them that think evil things: but joy followeth them that take counsels of peace.
Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.
21 Whatsoever shall befall the just man. it shall not make him sad: but the wicked shall be filled with mischief.
Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.
22 Lying lips are an abomination to the Lord: but they that deal faithfully please him.
Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.
23 A cautious man concealeth knowledge: and the heart of fools publisheth folly.
Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.
24 The hand of the valiant shall bear rule: but that which is slothful, shall be under tribute.
Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.
25 Grief in the heart of a man shall bring him low, but with a good word he shall be made glad.
Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.
26 He that neglecteth a loss for the sake of a friend, is just: but the way of the wicked shall deceive them.
Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.
27 The deceitful man shall not find gain: but the substance of a just man shall be precious gold.
Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.
28 In the path of justice is life: but the by-way leadeth to death.
Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.
