Proverbs 11
1 A deceitful balance is an abomination before the Lord: and a just weight is his will.
Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
2 Where pride is, there also shall be reproach: but where humility is, there also is wisdom.
Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
3 The simplicity of the just shall guide them: and the deceitfulness of the wicked shall destroy them.
Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
4 Riches shall not profit in the day of revenge: but justice shall deliver from death.
Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
5 The justice of the upright shall make his way prosperous: and the wicked man shall fall by his own wickedness.
Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
6 The justice of the righteous shall deliver them: and the unjust shall be caught in their own snares.
Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
7 When the wicked man is dead, there shall be no hope any more: and the expectation of the solicitous shall perish.
Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
8 The just is delivered out of distress: and the wicked shall be given up for him.
Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
9 The dissembler with his mouth deceiveth his friend: but the just shall be delivered by knowledge.
Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
10 When it goeth well with the just the city shall rejoice: and when the wicked perish there shall be praise.
Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
11 By the blessing of the just the city shall be exalted: and by the mouth of the wicked it shall be overthrown.
Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
12 He that despiseth his friend, is mean of heart: but the wise man will hold his peace.
Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
13 He that walketh deceitfully, revealeth secrets: but he that is faithful, concealeth the thing committed to him by his friend.
Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
14 Where there is no governor, the people shall fall: but there is safety where there is much counsel.
Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
15 He shall be afflicted with evil, that is surety for a stranger: but he that is aware of the snares, shall be secure.
Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
16 A gracious woman shall find glory: and the strong shall have riches.
Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
17 A merciful man doth good to his own soul: but he that is cruel casteth off even his own kindred.
Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
18 The wicked maketh an unsteady work: but to him that soweth justice, there is a faithful reward.
Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
19 Clemency prepareth life: and the pursuing of evil things, death.
Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
20 A perverse heart is abominable to the Lord: and his will is in them that walk sincerely.
Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
21 Hand in hand the evil man shall not be innocent: but the seed of the just shall be saved.
Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
22 A golden ring in a swine’s snout, a woman fair and foolish.
Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
23 The desire of the just is all good: the expectation of the wicked is indignation.
Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
24 Some distribute their own goods, and grow richer: others take away what is not their own, and are always in want.
Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
25 The soul which blesseth, shall be made fat: and he that inebriateth, shall be inebriated also himself.
Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
26 He that hideth up corn, shall be cursed among the people: but a blessing upon the head of them that sell.
Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
27 Well doth he rise early who seeketh good things; but he that seeketh after evil things shall be oppressed by them.
Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
28 He that trusteth in his riches shall fall: but the just shall spring up as a green leaf.
Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
29 He that troubleth his own house, shall inherit the winds: and the fool shall serve the wise.
Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
30 The fruit of the just man is a tree of life: and he that gaineth souls, is wise.
Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
31 If the just man receive in the earth, how much more the wicked and the sinner.
Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
