< Proverbs 10 >

1 A wise son maketh the father glad: but a foolish son is the sorrow of his mother.
امثال سلیمان: پسر حکیم پدر خود رامسرور می‌سازد، اما پسر احمق باعث حزن مادرش می‌شود.۱
2 Treasures of wickedness shall profit nothing: but justice shall deliver from death.
گنجهای شرارت منفعت ندارد، اما عدالت از موت رهایی می‌دهد.۲
3 The Lord will not afflict the soul of the just with famine, and he will disappoint the deceitful practices of the wicked.
خداوند جان مرد عادل را نمی گذارد گرسنه بشود، اما آرزوی شریران را باطل می‌سازد.۳
4 The slothful hand hath wrought poverty: but the hand of the industrious getteth riches. He that trusteth to lies feedeth the winds: and the same runneth after birds that fly away.
کسی‌که به‌دست سست کار می‌کند فقیرمی گردد، اما دست چابک غنی می‌سازد.۴
5 He that gathered in the harvest is a wise son: but he that snorteth in the summer, is the son of confusion.
کسی‌که در تابستان جمع کند پسر عاقل است، اما کسی‌که در موسم حصاد می‌خوابد، پسر شرم‌آورنده است.۵
6 The blessing of the Lord is upon the head of the just: but iniquity covereth the mouth of the wicked.
بر سر عادلان برکت‌ها است، اما ظلم دهان شریران را می‌پوشاند.۶
7 The memory of the just is with praises: and the name of the wicked shall rot.
یادگار عادلان مبارک است، اما اسم شریران خواهد گندید.۷
8 The wise of heart receiveth precepts: a fool is beaten with lips.
دانادل، احکام را قبول می‌کند، اما احمق پرگو تلف خواهد شد.۸
9 He that walketh sincerely, walketh confidently: but he that perverteth his ways, shall be manifest.
کسی‌که به راستی راه رود، در امنیت سالک گردد، و کسی‌که راه خود را کج می‌سازد آشکارخواهد شد.۹
10 He that winketh with the eye shall cause sorrow: and the foolish in lips shall be beaten.
هر‌که چشمک می‌زند الم می‌رساند، امااحمق پرگو تلف می‌شود.۱۰
11 The mouth of the just is a vein of life: and the mouth of the wicked covereth iniquity.
دهان عادلان چشمه حیات‌است، اما ظلم دهان شریران را می‌پوشاند.۱۱
12 Hatred stirreth up strifes: and charity covereth all sins.
بغض نزاعها می‌انگیزاند، اما محبت هر گناه را مستور می‌سازد.۱۲
13 In the lips of the wise is wisdom found: and a rod on the back of him that wanteth sense.
در لبهای فطانت پیشگان حکمت یافت می‌شود، اما چوب به جهت پشت مردناقص العقل است.۱۳
14 Wise men lay up knowledge: but the mouth of the fool is next to confusion.
حکیمان علم را ذخیره می‌کنند، اما دهان احمق نزدیک به هلاکت است.۱۴
15 The substance of a rich man is the city of his strength: the fear of the poor is their poverty.
اموال دولتمندان شهر حصاردار ایشان می‌باشد، اما بینوایی فقیران هلاکت ایشان است.۱۵
16 The work of the just is unto life: but the fruit of the wicked, unto sin.
عمل مرد عادل مودی به حیات‌است، امامحصول شریر به گناه می‌انجامد.۱۶
17 The way of life, to him that observeth correction: but he that forsaketh reproofs goeth astray.
کسی‌که تادیب را نگاه دارد در طریق حیات‌است، اما کسی‌که تنبیه را ترک نماید گمراه می‌شود.۱۷
18 Lying lips hide hatred: he that uttereth reproach is foolish.
کسی‌که بغض را می‌پوشاند دروغگومی باشد. کسی‌که بهتان را شیوع دهد احمق است.۱۸
19 In the multitude of words there shall not want sin: but he that refraineth his lips is most wise.
کثرت کلام از گناه خالی نمی باشد، اما آنکه لبهایش را ضبط نماید عاقل است.۱۹
20 The tongue of the just is as choice silver: but the heart of the wicked is nothing worth.
زبان عادلان نقره خالص است، اما دل شریران لاشی ء می‌باشد.۲۰
21 The lips of the just teach many: but they that are ignorant, shall die in the want of understanding.
لبهای عادلان بسیاری را رعایت می‌کند، اما احمقان از بی‌عقلی می‌میرند.۲۱
22 The blessing of the Lord maketh men rich: neither shall affliction be joined to them.
برکت خداوند دولتمند می‌سازد، و هیچ زحمت بر آن نمی افزاید.۲۲
23 A fool worketh mischief as it were for sport: but wisdom is prudence to a man.
جاهل در عمل بد اهتزاز دارد، و صاحب فطانت در حکمت.۲۳
24 That which the wicked feareth, shall come upon him: to the just their desire shall be given.
خوف شریران به ایشان می‌رسد، و آرزوی عادلان به ایشان عطا خواهد شد.۲۴
25 As a tempest that passeth, so the wicked shall be no more: but the just is as an everlasting foundation.
مثل گذشتن گردباد، شریر نابود می‌شود، امامرد عادل بنیاد جاودانی است.۲۵
26 As vinegar to the teeth, and smoke to the eyes, so is the sluggard to them that sent him.
چنانکه سرکه برای دندان و دود برای چشمان است، همچنین است مرد کاهل برای آنانی که او را می‌فرستند.۲۶
27 The fear of the Lord shall prolong days: and the years of the wicked shall be shortened.
ترس خداوند عمر را طویل می‌سازد، اماسالهای شریران کوتاه خواهد شد.۲۷
28 The expectation of the just is joy; but the hope of the wicked shall perish.
انتظار عادلان شادمانی است، اما امیدشریران ضایع خواهد شد.۲۸
29 The strength of the upright is the way of the Lord: and fear to them that work evil.
طریق خداوند به جهت کاملان قلعه است، اما به جهت عاملان شر هلاکت می‌باشد.۲۹
30 The just shall never be moved: but the wicked shall not dwell on the earth.
مرد عادل هرگز متحرک نخواهد شد، اماشریران در زمین ساکن نخواهند گشت.۳۰
31 The mouth of the just shall bring forth wisdom: the tongue of the perverse shall perish.
دهان صدیقان حکمت را می‌رویاند، امازبان دروغگویان از ریشه‌کنده خواهد شد.۳۱
32 The lips of the just consider what is acceptable: and the mouth of the wicked uttereth perverse things.
لبهای عادلان به امور مرضیه عارف است، اما دهان شریران پر از دروغ‌ها است.۳۲

< Proverbs 10 >