Luke 8
1 And it came to pass afterwards, that he travelled through the cities and towns, preaching and evangelizing the kingdom of God; and the twelve with him:
அபரஞ்ச யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²பி⁴: ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ நாநாநக³ரேஷு நாநாக்³ராமேஷு ச க³ச்ச²ந் இஸ்²வரீயராஜத்வஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ ப்ராரேபே⁴|
2 And certain women who had been healed of evil spirits and infirmities; Mary who is called Magdalen, out of whom seven devils were gone forth,
ததா³ யஸ்யா: ஸப்த பூ⁴தா நிரக³ச்ச²ந் ஸா மக்³த³லீநீதி விக்²யாதா மரியம் ஹேரோத்³ராஜஸ்ய க்³ரு’ஹாதி⁴பதே: ஹோஷே ர்பா⁴ர்ய்யா யோஹநா ஸூ²ஸா²நா
3 And Joanna the wife of Chusa, Herod’s steward, and Susanna, and many others who ministered unto him of their substance.
ப்ரப்⁴ரு’தயோ யா ப³ஹ்வ்ய: ஸ்த்ரிய: து³ஷ்டபூ⁴தேப்⁴யோ ரோகே³ப்⁴யஸ்²ச முக்தா: ஸத்யோ நிஜவிபூ⁴தீ ர்வ்யயித்வா தமஸேவந்த, தா: ஸர்வ்வாஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம் ஆஸந்|
4 And when a very great multitude was gathered together, and hastened out of the cities unto him, he spoke by a similitude.
அநந்தரம்’ நாநாநக³ரேப்⁴யோ ப³ஹவோ லோகா ஆக³த்ய தஸ்ய ஸமீபே(அ)மிலந், ததா³ ஸ தேப்⁴ய ஏகாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ கத²யாமாஸ| ஏக: க்ரு’ஷீப³லோ பீ³ஜாநி வப்தும்’ ப³ஹிர்ஜகா³ம,
5 The sower went out to sow his seed. And as he sowed, some fell by the way side, and it was trodden down, and the fowls of the air devoured it.
ததோ வபநகாலே கதிபயாநி பீ³ஜாநி மார்க³பார்ஸ்²வே பேது: , ததஸ்தாநி பத³தலை ர்த³லிதாநி பக்ஷிபி⁴ ர்ப⁴க்ஷிதாநி ச|
6 And other some fell upon a rock: and as soon as it was sprung up, it withered away, because it had no moisture.
கதிபயாநி பீ³ஜாநி பாஷாணஸ்த²லே பதிதாநி யத்³யபி தாந்யங்குரிதாநி ததா²பி ரஸாபா⁴வாத் ஸு²ஸு²ஷு: |
7 And other some fell among thorns, and the thorns growing up with it, choked it.
கதிபயாநி பீ³ஜாநி கண்டகிவநமத்⁴யே பதிதாநி தத: கண்டகிவநாநி ஸம்’வ்ரு’த்³த்⁴ய தாநி ஜக்³ரஸு: |
8 And other some fell upon good ground; and being sprung up, yielded fruit a hundredfold. Saying these things, he cried out: He that hath ears to hear, let him hear.
தத³ந்யாநி கதிபயபீ³ஜாநி ச பூ⁴ம்யாமுத்தமாயாம்’ பேதுஸ்ததஸ்தாந்யங்குரயித்வா ஸ²தகு³ணாநி ப²லாநி பே²லு: | ஸ இமா கதா²ம்’ கத²யித்வா ப்ரோச்சை: ப்ரோவாச, யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ ஸ்²ரோத்ரே ஸ்த: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
9 And his disciples asked him what this parable might be.
தத: பரம்’ ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பப்ரச்சு²ரஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தஸ்ய கிம்’ தாத்பர்ய்யம்’?
10 To whom he said: To you it is given to know the mystery of the kingdom of God; but to the rest in parables, that seeing they may not see, and hearing may not understand.
தத: ஸ வ்யாஜஹார, ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய கு³ஹ்யாநி ஜ்ஞாதும்’ யுஷ்மப்⁴யமதி⁴காரோ தீ³யதே கிந்த்வந்யே யதா² த்³ரு’ஷ்ட்வாபி ந பஸ்²யந்தி ஸ்²ருத்வாபி ம பு³த்⁴யந்தே ச தத³ர்த²ம்’ தேஷாம்’ புரஸ்தாத் தா: ஸர்வ்வா: கதா² த்³ரு’ஷ்டாந்தேந கத்²யந்தே|
11 Now the parable is this: The seed is the word of God.
த்³ரு’ஷ்டாந்தஸ்யாஸ்யாபி⁴ப்ராய: , ஈஸ்²வரீயகதா² பீ³ஜஸ்வரூபா|
12 And they by the way side are they that hear; then the devil cometh, and taketh the word out of their heart, lest believing they should be saved.
யே கதா²மாத்ரம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தி கிந்து பஸ்²சாத்³ விஸ்²வஸ்ய யதா² பரித்ராணம்’ ந ப்ராப்நுவந்தி ததா³ஸ²யேந ஸை²தாநேத்ய ஹ்ரு’த³யாத்ரு’ தாம்’ கதா²ம் அபஹரதி த ஏவ மார்க³பார்ஸ்²வஸ்த²பூ⁴மிஸ்வரூபா: |
13 Now they upon the rock, are they who when they hear, receive the word with joy: and these have no roots; for they believe for a while, and in time of temptation, they fall away.
யே கத²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸாநந்த³ம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி கிந்த்வப³த்³த⁴மூலத்வாத் ஸ்வல்பகாலமாத்ரம்’ ப்ரதீத்ய பரீக்ஷாகாலே ப்⁴ரஸ்²யந்தி தஏவ பாஷாணபூ⁴மிஸ்வரூபா: |
14 And that which fell among thorns, are they who have heard, and going their way, are choked with the cares and riches and pleasures of this life, and yield no fruit.
யே கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யாந்தி விஷயசிந்தாயாம்’ த⁴நலோபே⁴ந ஏஹிகஸுகே² ச மஜ்ஜந்த உபயுக்தப²லாநி ந ப²லந்தி த ஏவோப்தபீ³ஜகண்டகிபூ⁴ஸ்வரூபா: |
15 But that on the good ground, are they who in a good and perfect heart, hearing the word, keep it, and bring forth fruit in patience.
கிந்து யே ஸ்²ருத்வா ஸரலை: ஸு²த்³தை⁴ஸ்²சாந்த: கரணை: கதா²ம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி தை⁴ர்ய்யம் அவலம்ப்³ய ப²லாந்யுத்பாத³யந்தி ச த ஏவோத்தமம்ரு’த்ஸ்வரூபா: |
16 Now no man lighting a candle covereth it with a vessel, or putteth it under a bed; but setteth it upon a candlestick, that they who come in may see the light.
அபரஞ்ச ப்ரதீ³பம்’ ப்ரஜ்வால்ய கோபி பாத்ரேண நாச்சா²த³யதி ததா² க²ட்வாதோ⁴பி ந ஸ்தா²பயதி, கிந்து தீ³பாதா⁴ரோபர்ய்யேவ ஸ்தா²பயதி, தஸ்மாத் ப்ரவேஸ²கா தீ³ப்திம்’ பஸ்²யந்தி|
17 For there is not any thing secret that shall not be made manifest, nor hidden, that shall not be known and come abroad.
யந்ந ப்ரகாஸ²யிஷ்யதே தாத்³ரு’க்³ அப்ரகாஸி²தம்’ வஸ்து கிமபி நாஸ்தி யச்ச ந ஸுவ்யக்தம்’ ப்ரசாரயிஷ்யதே தாத்³ரு’க்³ க்³ரு’ப்தம்’ வஸ்து கிமபி நாஸ்தி|
18 Take heed therefore how you hear. For whosoever hath, to him shall be given: and whosoever hath not, that also which he thinketh he hath, shall be taken away from him.
அதோ யூயம்’ கேந ப்ரகாரேண ஸ்²ரு’ணுத² தத்ர ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, யஸ்ய ஸமீபே ப³ர்த்³த⁴தே தஸ்மை புநர்தா³ஸ்யதே கிந்து யஸ்யாஸ்²ரயே ந ப³ர்த்³த⁴தே தஸ்ய யத்³யத³ஸ்தி தத³பி தஸ்மாத் நேஷ்யதே|
19 And his mother and brethren came unto him; and they could not come at him for the crowd.
அபரஞ்ச யீஸோ² ர்மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச தஸ்ய ஸமீபம்’ ஜிக³மிஷவ:
20 And it was told him: Thy mother and thy brethren stand without, desiring to see thee.
கிந்து ஜநதாஸம்பா³தா⁴த் தத்ஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ராப்தும்’ ந ஸே²கு: | தத்பஸ்²சாத் தவ மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச த்வாம்’ ஸாக்ஷாத் சிகீர்ஷந்தோ ப³ஹிஸ்திஷ்ட²நதீதி வார்த்தாயாம்’ தஸ்மை கதி²தாயாம்’
21 Who answering, said to them: My mother and my brethren are they who hear the word of God, and do it.
ஸ ப்ரத்யுவாச; யே ஜநா ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தத³நுரூபமாசரந்தி தஏவ மம மாதா ப்⁴ராதரஸ்²ச|
22 And it came to pass on a certain day that he went into a little ship with his disciples, and he said to them: Let us go over to the other side of the lake. And they launched forth.
அநந்தரம்’ ஏகதா³ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ நாவமாருஹ்ய ஜகா³த³, ஆயாத வயம்’ ஹ்ரத³ஸ்ய பாரம்’ யாம: , ததஸ்தே ஜக்³மு: |
23 And when they were sailing, he slept; and there came down a storm of wind upon the lake, and they were filled, and were in danger.
தேஷு நௌகாம்’ வாஹயத்ஸு ஸ நித³த்³ரௌ;
24 And they came and awaked him, saying: Master, we perish. But he arising, rebuked the wind and the rage of the water; and it ceased, and there was a calm.
அதா²கஸ்மாத் ப்ரப³லஜ²ஞ்ப்⁴ஸ²க³மாத்³ ஹ்ரதே³ நௌகாயாம்’ தரங்கை³ராச்ச²ந்நாயாம்’ விபத் தாந் ஜக்³ராஸ| தஸ்மாத்³ யீஸோ²ரந்திகம்’ க³த்வா ஹே கு³ரோ ஹே கு³ரோ ப்ராணா நோ யாந்தீதி க³தி³த்வா தம்’ ஜாக³ரயாம்ப³பூ⁴வு: | ததா³ ஸ உத்தா²ய வாயும்’ தரங்கா³ம்’ஸ்²ச தர்ஜயாமாஸ தஸ்மாது³பௌ⁴ நிவ்ரு’த்ய ஸ்தி²ரௌ ப³பூ⁴வது: |
25 And he said to them: Where is your faith? Who being afraid, wondered, saying one to another: Who is this, (think you), that he commandeth both the winds and the sea, and they obey him?
ஸ தாந் ப³பா⁴ஷே யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸ: க? தஸ்மாத்தே பீ⁴தா விஸ்மிதாஸ்²ச பரஸ்பரம்’ ஜக³து³: , அஹோ கீத்³ரு’க³யம்’ மநுஜ: பவநம்’ பாநீயஞ்சாதி³ஸ²தி தது³ப⁴யம்’ ததா³தே³ஸ²ம்’ வஹதி|
26 And they sailed to the country of the Gerasens, which is over against Galilee.
தத: பரம்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய ஸம்முக²ஸ்த²கி³தே³ரீயப்ரதே³ஸே² நௌகாயாம்’ லக³ந்த்யாம்’ தடே(அ)வரோஹமாவாத்³
27 And when he was come forth to the land, there met him a certain man who had a devil now a very long time, and he wore no clothes, neither did he abide in a house, but in the sepulchres.
ப³ஹுதித²காலம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்த ஏகோ மாநுஷ: புராதா³க³த்ய தம்’ ஸாக்ஷாச்சகார| ஸ மநுஷோ வாஸோ ந பரித³த⁴த் க்³ரு’ஹே ச ந வஸந் கேவலம்’ ஸ்²மஸா²நம் அத்⁴யுவாஸ|
28 And when he saw Jesus, he fell down before him; and crying out with a loud voice, he said: What have I to do with thee, Jesus, Son of the most high God? I beseech thee, do not torment me.
ஸ யீஸு²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வைவ சீச்ச²ப்³த³ம்’ சகார தஸ்ய ஸம்முகே² பதித்வா ப்ரோச்சைர்ஜகா³த³ ச, ஹே ஸர்வ்வப்ரதா⁴நேஸ்²வரஸ்ய புத்ர, மயா ஸஹ தவ க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? த்வயி விநயம்’ கரோமி மாம்’ மா யாதய|
29 For he commanded the unclean spirit to go out of the man. For many times it seized him, and he was bound with chains, and kept in fetters; and breaking the bonds, he was driven by the devil into the deserts.
யத: ஸ தம்’ மாநுஷம்’ த்யக்த்வா யாதும் அமேத்⁴யபூ⁴தம் ஆதி³தே³ஸ²; ஸ பூ⁴தஸ்தம்’ மாநுஷம் அஸக்ரு’த்³ த³தா⁴ர தஸ்மால்லோகா: ஸ்²ரு’ங்க²லேந நிக³டே³ந ச ப³ப³ந்து⁴: ; ஸ தத்³ ப⁴ம்’க்த்வா பூ⁴தவஸ²த்வாத் மத்⁴யேப்ராந்தரம்’ யயௌ|
30 And Jesus asked him, saying: What is thy name? But he said: Legion; because many devils were entered into him.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தம்’ பப்ரச்ச² தவ கிந்நாம? ஸ உவாச, மம நாம பா³ஹிநோ யதோ ப³ஹவோ பூ⁴தாஸ்தமாஸி²ஸ்²ரியு: |
அத² பூ⁴தா விநயேந ஜக³து³: , க³பீ⁴ரம்’ க³ர்த்தம்’ க³ந்தும்’ மாஜ்ஞாபயாஸ்மாந்| (Abyssos g12)
32 And there was there a herd of many swine feeding on the mountain; and they besought him that he would suffer them to enter into them. And he suffered them.
ததா³ பர்வ்வதோபரி வராஹவ்ரஜஸ்²சரதி தஸ்மாத்³ பூ⁴தா விநயேந ப்ரோசு: , அமும்’ வராஹவ்ரஜம் ஆஸ்²ரயிதும் அஸ்மாந் அநுஜாநீஹி; தத: ஸோநுஜஜ்ஞௌ|
33 The devils therefore went out of the man, and entered into the swine; and the herd ran violently down a steep place into the lake, and were stifled.
தத: பரம்’ பூ⁴தாஸ்தம்’ மாநுஷம்’ விஹாய வராஹவ்ரஜம் ஆஸி²ஸ்²ரியு: வராஹவ்ரஜாஸ்²ச தத்க்ஷணாத் கடகேந தா⁴வந்தோ ஹ்ரதே³ ப்ராணாந் விஜ்ரு’ஹு: |
34 Which when they that fed them saw done, they fled away, and told it in the city and in the villages.
தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸூ²கரரக்ஷகா: பலாயமாநா நக³ரம்’ க்³ராமஞ்ச க³த்வா தத்ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தம்’ கத²யாமாஸு: |
35 And they went out to see what was done; and they came to Jesus, and found the man, out of whom the devils were departed, sitting at his feet, clothed, and in his right mind; and they were afraid.
தத: கிம்’ வ்ரு’த்தம் ஏதத்³த³ர்ஸ²நார்த²ம்’ லோகா நிர்க³த்ய யீஸோ²: ஸமீபம்’ யயு: , தம்’ மாநுஷம்’ த்யக்தபூ⁴தம்’ பரிஹிதவஸ்த்ரம்’ ஸ்வஸ்த²மாநுஷவத்³ யீஸோ²ஸ்²சரணஸந்நிதௌ⁴ ஸூபவிஸ²ந்தம்’ விலோக்ய பி³ப்⁴யு: |
36 And they also that had seen, told them how he had been healed from the legion.
யே லோகாஸ்தஸ்ய பூ⁴தக்³ரஸ்தஸ்ய ஸ்வாஸ்த்²யகரணம்’ த³த்³ரு’ஸு²ஸ்தே தேப்⁴ய: ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தம்’ கத²யாமாஸு: |
37 And all the multitude of the country of the Gerasens besought him to depart from them; for they were taken with great fear. And he, going up into the ship, returned back again.
தத³நந்தரம்’ தஸ்ய கி³தே³ரீயப்ரதே³ஸ²ஸ்ய சதுர்தி³க்ஸ்தா² ப³ஹவோ ஜநா அதித்ரஸ்தா விநயேந தம்’ ஜக³து³: , ப⁴வாந் அஸ்மாகம்’ நிகடாத்³ வ்ரஜது தஸ்மாத் ஸ நாவமாருஹ்ய ததோ வ்யாகு⁴ட்ய ஜகா³ம|
38 Now the man, out of whom the devils were departed, besought him that he might be with him. But Jesus sent him away, saying:
ததா³நீம்’ த்யக்தபூ⁴தமநுஜஸ்தேந ஸஹ ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே
39 Return to thy house, and tell how great things God hath done to thee. And he went through the whole city, publishing how great things Jesus had done to him.
கிந்து தத³ர்த²ம் ஈஸ்²வர: கீத்³ரு’ங்மஹாகர்ம்ம க்ரு’தவாந் இதி நிவேஸ²நம்’ க³த்வா விஜ்ஞாபய, யீஸு²: கதா²மேதாம்’ கத²யித்வா தம்’ விஸஸர்ஜ| தத: ஸ வ்ரஜித்வா யீஸு²ஸ்தத³ர்த²ம்’ யந்மஹாகர்ம்ம சகார தத் புரஸ்ய ஸர்வ்வத்ர ப்ரகாஸ²யிதும்’ ப்ராரேபே⁴|
40 And it came to pass, that when Jesus was returned, the multitude received him: for they were all waiting for him.
அத² யீஸௌ² பராவ்ரு’த்யாக³தே லோகாஸ்தம்’ ஆத³ரேண ஜக்³ரு’ஹு ர்யஸ்மாத்தே ஸர்வ்வே தமபேக்ஷாஞ்சக்ரிரே|
41 And behold there came a man whose name was Jairus, and he was a ruler of the synagogue: and he fell down at the feet of Jesus, beseeching him that he would come into his house:
தத³நந்தரம்’ யாயீர்நாம்நோ ப⁴ஜநகே³ஹஸ்யைகோதி⁴ப ஆக³த்ய யீஸோ²ஸ்²சரணயோ: பதித்வா ஸ்வநிவேஸ²நாக³மநார்த²ம்’ தஸ்மிந் விநயம்’ சகார,
42 For he had an only daughter, almost twelve years old, and she was dying. And it happened as he went, that he was thronged by the multitudes.
யதஸ்தஸ்ய த்³வாத³ஸ²வர்ஷவயஸ்கா கந்யைகாஸீத் ஸா ம்ரு’தகல்பாப⁴வத்| ததஸ்தஸ்ய க³மநகாலே மார்கே³ லோகாநாம்’ மஹாந் ஸமாக³மோ ப³பூ⁴வ|
43 And there was a certain woman having an issue of blood twelve years, who had bestowed all her substance on physicians, and could not be healed by any.
த்³வாத³ஸ²வர்ஷாணி ப்ரத³ரரோக³க்³ரஸ்தா நாநா வைத்³யைஸ்²சிகித்ஸிதா ஸர்வ்வஸ்வம்’ வ்யயித்வாபி ஸ்வாஸ்த்²யம்’ ந ப்ராப்தா யா யோஷித் ஸா யீஸோ²: பஸ்²சாதா³க³த்ய தஸ்ய வஸ்த்ரக்³ரந்தி²ம்’ பஸ்பர்ஸ²|
44 She came behind him, and touched the hem of his garment; and immediately the issue of her blood stopped.
தஸ்மாத் தத்க்ஷணாத் தஸ்யா ரக்தஸ்ராவோ ருத்³த⁴: |
45 And Jesus said: Who is it that touched me? And all denying, Peter and they that were with him said: Master, the multitudes throng and press thee, and dost thou say, Who touched me?
ததா³நீம்’ யீஸு²ரவத³த் கேநாஹம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட: ? ததோ(அ)நேகைரநங்கீ³க்ரு’தே பிதரஸ்தஸ்ய ஸங்கி³நஸ்²சாவத³ந், ஹே கு³ரோ லோகா நிகடஸ்தா²: ஸந்தஸ்தவ தே³ஹே க⁴ர்ஷயந்தி, ததா²பி கேநாஹம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டஇதி ப⁴வாந் குத: ப்ரு’ச்ச²தி?
46 And Jesus said: Somebody hath touched me; for I know that virtue is gone out from me.
யீஸு²: கத²யாமாஸ, கேநாப்யஹம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டோ, யதோ மத்த: ஸ²க்தி ர்நிர்க³தேதி மயா நிஸ்²சிதமஜ்ஞாயி|
47 And the woman seeing that she was not hid, came trembling, and fell down before his feet, and declared before all the people for what cause she had touched him, and how she was immediately healed.
ததா³ ஸா நாரீ ஸ்வயம்’ ந கு³ப்தேதி விதி³த்வா கம்பமாநா ஸதீ தஸ்ய ஸம்முகே² பபாத; யேந நிமித்தேந தம்’ பஸ்பர்ஸ² ஸ்பர்ஸ²மாத்ராச்ச யேந ப்ரகாரேண ஸ்வஸ்தா²ப⁴வத் தத் ஸர்வ்வம்’ தஸ்ய ஸாக்ஷாதா³சக்²யௌ|
48 But he said to her: Daughter, thy faith hath made thee whole; go thy way in peace.
தத: ஸ தாம்’ ஜகா³த³ ஹே கந்யே ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வ, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்தா²ம் அகார்ஷீத் த்வம்’ க்ஷேமேண யாஹி|
49 As he was yet speaking, there cometh one to the ruler of the synagogue, saying to him: Thy daughter is dead, trouble him not.
யீஸோ²ரேதத்³வாக்யவத³நகாலே தஸ்யாதி⁴பதே ர்நிவேஸ²நாத் கஸ்²சில்லோக ஆக³த்ய தம்’ ப³பா⁴ஷே, தவ கந்யா ம்ரு’தா கு³ரும்’ மா க்லிஸா²ந|
50 And Jesus hearing this word, answered the father of the maid: Fear not; believe only, and she shall be safe.
கிந்து யீஸு²ஸ்ததா³கர்ண்யாதி⁴பதிம்’ வ்யாஜஹார, மா பை⁴ஷீ: கேவலம்’ விஸ்²வஸிஹி தஸ்மாத் ஸா ஜீவிஷ்யதி|
51 And when he was come to the house, he suffered not any man to go in with him, but Peter and James and John, and the father and mother of the maiden.
அத² தஸ்ய நிவேஸ²நே ப்ராப்தே ஸ பிதரம்’ யோஹநம்’ யாகூப³ஞ்ச கந்யாயா மாதரம்’ பிதரஞ்ச விநா, அந்யம்’ கஞ்சந ப்ரவேஷ்டும்’ வாரயாமாஸ|
52 And all wept and mourned for her. But he said: Weep not; the maid is not dead, but sleepeth.
அபரஞ்ச யே ருத³ந்தி விலபந்தி ச தாந் ஸர்வ்வாந் ஜநாந் உவாச, யூயம்’ மா ரோதி³ஷ்ட கந்யா ந ம்ரு’தா நித்³ராதி|
53 And they laughed him to scorn, knowing that she was dead.
கிந்து ஸா நிஸ்²சிதம்’ ம்ரு’தேதி ஜ்ஞாத்வா தே தமுபஜஹஸு: |
54 But he taking her by the hand, cried out, saying: Maid, arise.
பஸ்²சாத் ஸ ஸர்வ்வாந் ப³ஹி: க்ரு’த்வா கந்யாயா: கரௌ த்⁴ரு’த்வாஜுஹுவே, ஹே கந்யே த்வமுத்திஷ்ட²,
55 And her spirit returned, and she arose immediately. And he bid them give her to eat.
தஸ்மாத் தஸ்யா: ப்ராணேஷு புநராக³தேஷு ஸா தத்க்ஷணாத்³ உத்தஸ்யௌ| ததா³நீம்’ தஸ்யை கிஞ்சித்³ ப⁴க்ஷ்யம்’ தா³தும் ஆதி³தே³ஸ²|
56 And her parents were astonished, whom he charged to tell no man what was done.
ததஸ்தஸ்யா: பிதரௌ விஸ்மயம்’ க³தௌ கிந்து ஸ தாவாதி³தே³ஸ² க⁴டநாயா ஏதஸ்யா: கதா²ம்’ கஸ்மைசித³பி மா கத²யதம்’|
