< Luke 5 >

1 And it came to pass, that when the multitudes pressed upon him to hear the word of God, he stood by the lake of Genesareth,
Karon kini ang nahitabo, si Jesus nagtindog sa linaw sa Genesaret samtang ang mga tawo nag-alirong kaniya ug naminaw sa pulong sa Dios.
2 And saw two ships standing by the lake: but the fishermen were gone out of them, and were washing their nets.
Iyang nakita ang duha ka balangay nga gibira daplin sa linaw. Ang mga mangingisda mihawa gikan didto ug naghugas sa ilang mga pukot.
3 And going into one of the ships that was Simon’s, he desired him to draw back a little from the land. And sitting he taught the multitudes out of the ship.
Si Jesus misakay sa usa sa mga balangay nga gipanag-iyahan ni Simon ug gisugo siya nga ibutang kini sa tubig distansya gamay gikan sa yuta. Unya milingkod siya ug gitudloan ang mga tawo nga tua gawas sa balangay.
4 Now when he had ceased to speak, he said to Simon: Launch out into the deep, and let down your nets for a draught.
Sa dihang nahuman na siya sa pagsulti, miingon siya kang Simon, “Dad-a ang balangay didto sa lawom nga tubig ug ipaubos ang imong pukot aron kini makakuha.
5 And Simon answering said to him: Master, we have labored all the night, and have taken nothing: but at thy word I will let down the net.
Si Simon mitubag ug miingon, “Agalon, nagpamuhat kami tibuok gabii, ug wala kami nakakuha, apan sa imong pulong, akong ipaubos ang mga pukot.”
6 And when they had done this, they enclosed a very great multitude of fishes, and their net broke.
Sa dihang nahuman na nila kini, nakatapok sila ug daghang mga isda, ug ang ilang mga pukot nangagisi.
7 And they beckoned to their partners that were in the other ship, that they should come and help them. And they came, and filled both the ships, so that they were almost sinking.
Busa gisinyasan nila ang ilang mga kauban sa lahing balangay nga kinahanglan moduol ug motabang kanila. Sila miduol ug gipuno ang duha ka mga balangay, mao nga nagsugod sila ug kaunlod.
8 Which when Simon Peter saw, he fell down at Jesus’ knees, saying: Depart from me, for I am a sinful man, O Lord.
Apan si Simon Pedro, sa dihang nakita niya kini, miluhod siya sa tiilan ni Jesus, nga nag-ingon, “Ginoo, palayo gikan kanako, kay ako usa ka makasasala nga tawo.”
9 For he was wholly astonished, and all that were with him, at the draught of the fishes which they had taken.
Tungod kay siya nahibulong, ug ang tanan nga nag-uban kaniya, sa ilang nakuha nga isda ug sa ilang nadala.
10 And so were also James and John the sons of Zebedee, who were Simon’s partners. And Jesus saith to Simon: Fear not: from henceforth thou shalt catch men.
Apil niini si Santiago ug Juan, mga anak nga lalaki ni Zebedeo, nga kauban ni Simon. Ug miingon siJesus ngadto kang Simon, “Ayaw kahadlok, tungod kay gikan karon mga tawo na ang imong kuhaon.”
11 And having brought their ships to land, leaving all things, they followed him.
Sa dihang gidala na nila ang ilang balangay ngadto sa yuta, ilang gibiyaan ang tanan ug misunod kaniya.
12 And it came to pass, when he was in a certain city, behold a man full of leprosy, who seeing Jesus, and falling on his face, besought him, saying: Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
Miabot ang higayon, samtang tua siya sa usa sa mga siyudad, tan-awa, adunay usa ka tawo didto nga sanglahon. Sa pagkakita niya kang Jesus, mihapa siya sa yuta ug nagpakiluoy kaniya, nga nag-ingon, “Ginoo, kung buot nimo, mamahimo mo akong hinloan.”
13 And stretching forth his hand, he touched him, saying: I will. Be thou cleansed. And immediately the leprosy departed from him.
Unya gipataas ni Jesus ang iyang kamot ug gihikap siya, miingon, “buot nako. Mahinlo ka.” Ug dihadiha ang iyang sangla nawala kaniya.
14 And he charged him that he should tell no man, but, Go, shew thyself to the priest, and offer for thy cleansing according as Moses commanded, for a testimony to them.
Siya nagsugo kaniya nga dili sultihan ang si bisan kinsa, apan giingnan siya “Padayon sa imong dalan, ug ipakita ang imong kaugalingon didto sa pari ug paghatag ug halad para sa imong pagkahinlo, sumala kung unsa ang gisugo ni Moises, alang sa pagpamatuod ngadto kanila.”
15 But the fame of him went abroad the more, and great multitudes came together to hear, and to be healed by him of their infirmities.
Apan ang balita mahitungod kaniya mikaylap bisan sa layo, ug dakong panon sa katawhan ang nanagtigum aron sa pagpatalinghog kaniya ug aron maayo sa ilang mga sakit.
16 And he retired into the desert, and prayed.
Apan mibiya siya paingon sa awaaw nga mga dapit ug nag-ampo.
17 And it came to pass on a certain day, as he sat teaching, that there were also Pharisees and doctors of the law sitting by, that were come out of every town of Galilee, and Judea and Jerusalem: and the power of the Lord was to heal them.
Niabot ang usa ka adlaw nga siya nagpanudlo, ug adunay mga Pariseo ug mga magtutudlo sa balaod nga naglingkod didto nga naggikan sa nagkalain-laing mga baryo sa rehiyon sa Galilea ug Judea, ug gikan usab sa siyudad sa Jerusalem. Anaa kaniya ang gahom sa Ginoo sa pagpang-ayo.
18 And behold, men brought in a bed a man, who had the palsy: and they sought means to bring him in, and to lay him before him.
Karon pipila ka mga lalaki ang miabot, nagdayong sa banig nga diin naghigda ang tawo nga paralisado, ug nangita sila ug dalan nga madala nila siya sa sulod aron mapahimutang siya sa atubangan ni Jesus.
19 And when they could not find by what way they might bring him in, because of the multitude, they went up upon the roof, and let him down through the tiles with his bed into the midst before Jesus.
Wala sila makakita ug dalan aron madala siya sa sulod tungod sa panon, busa misaka sila sa atop sa balay ug gitunton ang tawo gikan sa atop, nga naa sa iyang banig, didto sa taliwala sa mga tawo, sa atubangan ni Jesus.
20 Whose faith when he saw, he said: Man, thy sins are forgiven thee.
Sa pagkakita sa ilang pagtuo, si Jesus miingon, “Tawo, ang imong mga sala gipasaylo kanimo.”
21 And the scribes and Pharisees began to think, saying: Who is this who speaketh blasphemies? Who can forgive sins, but God alone?
Ang mga manunulat ug ang mga Pariseo nagsugod ug pangutana niini, nag-ingon, “Kinsa kining nagsulti ug pagpasipala? Kinsa ang makapasaylo sa mga sala, di ba ang Dios lamang?”
22 And when Jesus knew their thoughts, answering, he said to them: What is it you think in your hearts?
Apan si Jesus, nakasabot kung unsa ang ilang gihunahuna, nagtubag ug miingon kanila, “Nganong kamo nagapangutana niini sa inyong mga kasingkasing?
23 Which is easier to say, Thy sins are forgiven thee; or to say, Arise and walk?
Asa ang mas sayon sa pagsulti, 'ang imong mga sala napasaylo kanimo' o sa pagsulti 'Tindog ug lakaw?'
24 But that you may know that the Son of man hath power on earth to forgive sins, (he saith to the sick of the palsy, ) I say to thee, Arise, take up thy bed, and go into thy house.
Apan kinahanglan kamo makabalo nga ang Anak sa Tawo adunay katungod sa kalibotan sa pagpasaylo sa mga sala, Ako moiingon kanimo, 'Tindog, punita ang imong banig, ug pauli sa imong balay.'”
25 And immediately rising up before them, he took up the bed on which he lay; and he went away to his own house, glorifying God.
Diha-diha dayon mitindog siya sa atubangan nila ug gipunit niya ang banig nga iyang gihigdaan; ug siya mibalik sa iyang balay, nga naghimaya sa Dios.
26 And all were astonished; and they glorified God. And they were filled with fear, saying: We have seen wonderful things today.
Ang matag-usa nahibulong ug gihimaya nila ang Dios. Sila napuno sa kalisang, nga miingon, “Kami adunay nakita nga kahibulungang mga butang karong adlawa.”
27 And after these things he went forth, and saw a publican named Levi, sitting at the receipt of custom, and he said to him: Follow me.
Human nahitabo kining mga butanga, si Jesus migawas gikan didto ug nakita niya ang usa ka kubrador sa buhis nga gingalan ug Levi nga naglingkod sa dapit nga bayaranan ug buhis. Iyang giingnan siya, “Sunod kanako.”
28 And leaving all things, he rose up and followed him.
Busa gibiyaan ni Levi ang tanang butang, mitindog, ug misunod kaniya.
29 And Levi made him a great feast in his own house; and there was a great company of publicans, and of others, that were at table with them.
Unya nag-andam si Levi ug usa dakong kumbira para kang Jesus didto sa iyang balay, ug tua ang daghang kubrador sa buhis, ug ang ubang tawo nga nagpahiluna sa lamesa ug nagkaon uban kanila.
30 But the Pharisees and scribes murmured, saying to his disciples: Why do you eat and drink with publicans and sinners?
Apan ang mga Pariseo ug ilang mga manunulat nagbagulbol ngadto sa iyang mga disipulo, nga nag-ingon, “Nganong mikaon kamo ug miinom uban sa mga kubrador sa buhis ug uban pang makasasala nga mga tawo?”
31 And Jesus answering, said to them: They that are whole, need not the physician: but they that are sick.
Si Jesus mitubag kanila, “Ang tawo nga maayo ug lawas dili na magkinahanglan ug mananambal, kadto lang tawo nga nagsakit ang manginahanglan niini.
32 I came not to call the just, but sinners to penance.
Wala ako mianhi sa pagtawag sa tawo nga matarong aron sa paghinulsol, apan sa pagtawag sa mga makasasala aron sa paghinulsol.”
33 And they said to him: Why do the disciples of John fast often, and make prayers, and the disciples of the Pharisees in like manner; but thine eat and drink?
Sila miingon kaniya, “Ang mga disipulo ni Juan kanunay nagpuasa ug nag-ampo, ug ang mga disipulo sa mga Pariseo mobuhat sa sama. Apan ang imong mga disipulo nagkaon ug nag-inom.”
34 To whom he said: Can you make the children of the bridegroom fast, whilst the bridegroom is with them?
Si Jesus miingon kanila, “Anaa bay usa kaninyo nga abay sa kasal sa pamanhunon nga magpuasa, samtang ang pamanhunon uban pa nila?
35 But the days will come, when the bridegroom shall be taken away from them, then shall they fast in those days.
Apan moabot ang panahon nga ang pamanhunon kuhaon gikan kanila, unya nianang mga adlawa sila mopuasa na.”
36 And he spoke also a similitude to them: That no man putteth a piece from a new garment upon an old garment; otherwise he both rendeth the new, and the piece taken from the new agreeth not with the old.
Unya si Jesus misulti ug usa ka sambingay ngadto kanila. “Walay tawo nga mogisi sa usa ka panapton nga gikan sa bag-ong panapton ug gamiton kini aron isumpay sa daang panapton. Kung iya kining buhaton, iyang gision ang bag-o nga panapton, ug ang bahin gikan sa bag-ong panapton dili gayod haom sa daang panapton.
37 And no man putteth new wine into old bottle: otherwise the new wine will break the bottles, and it will be spilled, and the bottles will be lost.
Usab, walay tawo nga mobutang ug bag-ong bino ngadto sa daang panit nga sudlanan ug bino. Kung iyang buhaton kana, ang bag-ong bino makagisi sa mga panit, ug ang bino mayabo, ug ang sudlanan sa bino madaot.
38 But new wine must be put into new bottles; and both are preserved.
Apan ang bag-ong bino kinahanglan ibutang sa bag-o nga panit.
39 And no man drinking old, hath presently a mind to new: for he saith, The old is better.
Walay tawo, human moinom ug daang bino, mangandoy ug bag-o nga bino, kay moingon siya, 'Ang daan mas maayo.'”

< Luke 5 >