Luke 20
1 And it came to pass, that on one of the days, as he was teaching the people in the temple, and preaching the gospel, the chief priests and the scribes, with the ancients, met together,
Niabot ang usa ka adlaw, sa dihang si Jesus nagtudlo sa mga tawo didto sa templo ug nagsangyaw sa ebanghelyo, ang pangulong mga pari ug ang mga manunulat miadto kaniya kauban ang mga kadagkoan.
2 And spoke to him, saying: Tell us, by what authority dost thou these things? or, Who is he that hath given thee this authority?
Sila miingon kaniya, “Sultihi kami unsay katungod nimo sa pagbuhat niining mga butanga? O kinsa siya nga naghatag kanimo niini nga katungod?”
3 And Jesus answering, said to them: I will also ask you one thing. Answer me:
Siya mitubag ug miingon kanila, “Ako usab mangutana kaninyo. Sultihi ko mahitungod
4 The baptism of John, was it from heaven, or of men?
sa pagbawtismo ni Juan. Kadto ba gikan sa langit o gikan sa mga tawo?”
5 But they thought within themselves, saying: If we shall say, From heaven: he will say: Why then did you not believe him?
Sila nangatarongan sa ilang mga kaugalingon, miingon, “kung kita moingon, 'Gikan sa langit,' siya moingon, 'Unya ngano man nga wala kamo motuo kaniya?'
6 But if we say, Of men, the whole people will stone us: for they are persuaded that John was a prophet.
Apan kung kita moingon, 'Gikan sa tawo,' tanang tawo mobato kanato, tungod kay sila mituo nga si Juan propeta.”
7 And they answered, that they knew not whence it was.
Busa sila mitubag nga wala sila makabalo asa kadto gikan.
8 And Jesus said to them: Neither do I tell thee by what authority I do these things.
Si Jesus miingon kanila, “Dili usab ako mosulti kaninyo kung unsang katungod nako sa pagbuhat niining mga butanga.”
9 And he began to speak to the people this parable: A certain man planted a vineyard, and let it out to husbandmen: and he was abroad for a long time.
Siya misugilon sa mga tawo niini nga sambingay, “Ang tawo nagtanom sa parasan, gipiyal kini sa mga tig-atiman sa paras, ug miadto sa laing kaumahan sa dugay nga panahon.
10 And at the season he sent a servant to the husbandmen, that they should give him of the fruit of the vineyard. Who, beating him, sent him away empty.
Sa gitakda nga panahon siya nagpadala ug sulugoon ngadto sa tig-atiman sa paras, nga sila kinahanglan mohatag kaniya sa bunga sa parasan. Apan gikulata siya sa mga nag-atiman sa paras, ug gipapauli siya nga walay dala.
11 And again he sent another servant. But they beat him also, and treating him reproachfully, sent him away empty.
Unya siya nagpadala ug lain nga sulugoon ug gikulata usab nila kini, gihimoan siya sa dakong kaulawan, ug gipapauli nga walay dala.
12 And again he sent the third: and they wounded him also, and cast him out.
Siya usab nagpadala pa gihapon sa ikatulo ka higayon ug ila usab siyang gisamaran, ug gilabay ngadto sa gawas.
13 Then the lord of the vineyard said: What shall I do? I will send my beloved son: it may be, when they see him, they will reverence him.
Unya ang agalon sa parasan nag-ingon, 'Unsay akong buhaton? Akong ipadala ang akong pinalanggang anak. Basin ila kining tahuron.'
14 Whom when the husbandmen saw, they thought within themselves, saying: This is the heir, let us kill him, that the inheritance may be ours.
Apan sa dihang nakita siya sa mga tig-atiman sa paras, sila nag-inistoryahanay, miingon, 'Kini ang manununod. Ato siyang patyon, aron ang iyang masunod nga katigayonan maatoa.'
15 So casting him out of the vineyard, they killed him. What therefore will the lord of the vineyard do to them?
Gilabay nila siya pagawas sa parasan ug gipatay. Unsa unya ang pagabuhaton sa agalon sa parasan ngadto kanila?
16 He will come, and will destroy these husbandmen, and will give the vineyard to others. Which they hearing, said to him: God forbid.
Siya moanhi ug laglagon kining mga tig-atiman sa paras, ug ihatag ang parasan sa uban.” Ug sa dihang nadungog nila kini, sila miingon, “Dili itugot sa Dios!”
17 But he looking on them, said: What is this then that is written, The stone, which the builders rejected, the same is become the head of the corner?
Apan si Jesus mitan-aw kanila, ug miingon, “Unsa ang ipasabot niinig kasulatan? 'Ang bato nga gisalikway sa magtutukod, nahimo nga pundasyon'?
18 Whosoever shall fall upon that stone, shall be bruised: and upon whomsoever it shall fall, it will grind him to powder.
Matag usa nga mahulog niadtong batoha mapulpog. Apan kung kinsa ang mahulogan niini madugmok.”
19 And the chief priests and the scribes sought to lay hands on him the same hour: but they feared the people, for they knew that he spoke this parable to them.
Busa ang mga manunulat ug mga pangulong pari nangita ug paagi kung unsaon nila pagdakop kaniya niadtong orasa, kay sila nakahibalo nga siya naghisgot sa maong sambingay batok kanila. Apan nahadlok sila sa mga tawo.
20 And being upon the watch, they sent spies, who should feign themselves just, that they might take hold of him in his words, that they might deliver him up to the authority and power of the governor.
Gibantayan siya pag-ayo, sila nagpadala ug mga espiya nga nagpakaaron-ingnon nga matarong, nga sila unta makakita ug sayop sa iyang gipamulong, aron matugyan nila siya ngadto sa pagdumala ug kagamhanan sa gobernador.
21 And they asked him, saying: Master, we know that thou speakest and teachest rightly: and thou dost not respect any person, but teachest the way of God in truth.
Sila nganutana kaniya, miingon, “Magtutudlo, nakahibalo kami nga ikaw nagsulti ug nagtudlo sa husto, ug wala nadani ni bisan kinsa, apan ikaw nagtudlo sa kamatuoran mahitungod sa pamaagi sa Dios.
22 Is it lawful for us to give tribute to Caesar, or no?
Uyon ba sa balaod nga kami mobayad sa buhis kang Cesar, o dili?”
23 But he considering their guile, said to them: Why tempt you me?
Apan nasabtan ni Jesus ang ilang pagkamaro, ug miingon kanila,
24 Shew me a penny. Whose image and inscription hath it? They answering, said to him, Caesar’s.
“Ipakita kanako ang denaryo. Kang kinsang dagway ug ngalan ang nahisulat niini?” Sila miingon, “kang Cesar.”
25 And he said to them: Render therefore to Caesar the things that are Caesar’s: and to God the things that are God’s.
Siya miingon kanila, “Ihatag kang Cesar ang mga butang nga kang Cesar, ug sa Dios, ang mga butang nga sa Dios.”
26 And they could not reprehend his word before the people: and wondering at his answer, they held their peace.
Ang mga manunulat ug mga pangulong pari walay ikasaway sa iyang giingon atubangan sa mga tawo. Sila nahibulong sa iyang tubag ug wala silay nasulti.
27 And there came to him some of the Sadducees, who deny that there is any resurrection, and they asked him,
Sa dihang ang pipila ka mga Saduseo miadto kaniya, ang mga nag-ingon nga walay pagkabanhaw,
28 Saying: Master, Moses wrote unto us, If any man’s brother die, having a wife, and he leave no children, that his brother should take her to wife, and raise up seed unto his brother.
sila nangutana kaniya, miingon, “Magtutudlo, si Moises nagsulat kanato nga kung ang igsoon nga lalaki sa usa ka lalaki namatay, adunay asawa, ug walay anak, kuhaon sa igsoon nga lalaki ang asawa sa iyang igsoon, ug maghatag ug anak alang sa iyang igsoon.
29 There were therefore seven brethren: and the first took a wife, and died without children.
Adunay pito ka mga managsoon nga lalaki ug ang magulang nagminyo apan namatay nga walay anak,
30 And the next took her to wife, and he also died childless.
ug ang ikaduha usab.
31 And the third took her. And in like manner all the seven, and they left no children, and died.
Ang ikatulo nikuha kaniya, ug sa ingon niana ang pito usab wala naka anak, ug nangamatay.
32 Last of all the woman died also.
Sa human niana ang babaye usab namatay. Sa pagkabanhaw unya,
33 In the resurrection therefore, whose wife of them shall she be? For all the seven had her to wife.
kang kinsang asawa kadtong babaye? Tungod kay ang pito naminyo man kaniya.”
Si Jesus miingon kanila, “Ang mga anak niining kalibotan magminyo, ug ihatag sa kaminyoon. (aiōn g165)
35 But they that shall be accounted worthy of that world, and of the resurrection from the dead, shall neither be married, nor take wives. (aiōn g165)
Apan sila nga gihukman nga angayan modawat sa pagkabanhaw gikan sa kamatayon ug mosulod sa walay kataposan dili magminyo o dili na ihatag sa kaminyoon. (aiōn g165)
36 Neither can they die any more: for they are equal to the angels, and are the children of God, being the children of the resurrection.
Dili na usab sila mamatay, kay sila managsama na sa mga anghel ug mga anak sa Dios, isip mga anak sa pagkabanhaw.
37 Now that the dead rise again, Moses also shewed, at the bush, when he called the Lord, The God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob;
Apan ang mga patay mabanhaw, bisan si Moises nagpakita, sa lugar kung diin may kalabotan sa gamay nga kahoy, diin siya nagtawag sa Ginoo nga Dios ni Abraham ug Dios ni Isaac ug Dios ni Jacob.
38 For he is not the God of the dead, but of the living: for all live to him.
Karon siya dili Dios sa patay, apan sa buhi, tungod kay ang tanan buhi diha kaniya.”
39 And some of the scribes answering, said to him: Master, thou hast said well.
Ang pipila sa mga manunulat mitubag, “Magtutudlo, maayo kaayo ang imong tubag.”
40 And after that they durst not ask him any more questions.
Tungod kay sila wala na misulay pagpangutana kaniya sa daghan pang mga pangutana.
41 But he said to them: How say they that Christ is the son of David?
Si Jesus miingon kanila, “Giunsa nila pagkaingon nga ang Cristo anak ni David?
42 And David himself saith in the book of Psalms: The Lord said to my Lord, sit thou on my right hand,
Tungod kay si David mismo miingon sa libro sa mga Salmo, Ang Ginoo miingon sa akong Ginoo, 'Lingkod sa akong tuong dapit,
43 Till I make thy enemies thy footstool.
hangtod nga ang imong mga kaaway akong himoon nga tumbanan sa imong mga tiil.'
44 David then calleth him Lord: and how is he his son?
Si David busa mitawag kang Cristo ug 'Ginoo', sa unsa nga paagi nahimo siya nga anak ni David?”
45 And in the hearing of all the people, he said to his disciples:
Pagkadungog sa mga tawo siya miingon sa iyang mga disipulo,
46 Beware of the scribes, who desire to walk in long robes, and love salutations in the marketplace, and the first chairs in the synagogues, and the chief rooms at feasts:
“Pagbantay sa mga manunulat, nga naninguha sa paglakaw nga tag-as ang mga kupo ug gusto ug pinasahi nga mga pagtagad sa merkado, ug mga lingkuranan sa pangulo sa mga sinagoga, ug pangulong mga lugar sa mga kumbira.
47 Who devour the houses of widows, feigning long prayer. These shall receive greater damnation.
Sila usab mangilog sa mga balay sa mga byuda, ug magpaka-aron ingnon sa pagbuhat ug tag-as nga mga pag-ampo. Kini mga maka-angkon sa dako nga paghukom sa silot.”
