Luke 18
1 And he spoke also a parable to them, that we ought always to pray, and not to faint,
İsa şagirdlərinə daim dua etmək və heç ruhdan düşməmək lazım olduğu barədə bir məsəl çəkdi.
2 Saying: There was a judge in a certain city, who feared not God, nor regarded man.
O dedi: «Bir şəhərdə Allahdan qorxmayan və adamlara hörmət etməyən bir hakim var idi.
3 And there was a certain widow in that city, and she came to him, saying: Avenge me of my adversary.
Elə həmin şəhərdə bir dul qadın da var idi. Qadın hey onun yanına gələrək deyərdi: “Rəqibimlə olan işimdə mənim haqqımı qoru”.
4 And he would not for a long time. But afterwards he said within himself: Although I fear not God, nor regard man,
Amma hakim bir müddət bunu etmək istəmədi, sonra isə öz-özünə dedi: “Hərçənd mən nə Allahdan qorxur, nə də adamlara hörmət edirəm,
5 Yet because this widow is troublesome to me, I will avenge her, lest continually coming she weary me.
bu qadın mənim zəhləmi tökdüyü üçün onun haqqını qoruyum ki, bir də gəlib baş-qulağımı aparmasın”».
6 And the Lord said: Hear what the unjust judge saith.
Rəbb sözünə belə davam etdi: «Ədalətsiz hakimin nə dediyini dinləyin.
7 And will not God revenge his elect who cry to him day and night: and will he have patience in their regard?
Məgər Allah Öz seçdiklərini, gecə-gündüz Ondan imdad istəyənlərin haqqını qorumayacaqmı? Onları çox gözlədəcəkmi?
8 I say to you, that he will quickly revenge them. But yet the Son of man, when he cometh, shall he find, think you, faith on earth?
Sizə bunu deyirəm: tezliklə onların haqqını qoruyacaq. Bəs Bəşər Oğlu gələndə yer üzündə iman tapacaqmı?»
9 And to some who trusted in themselves as just, and despised others, he spoke also this parable:
Özlərinin saleh olduğuna güvənib başqalarına xor baxan bəziləri üçün də İsa belə bir məsəl çəkdi:
10 Two men went up into the temple to pray: the one a Pharisee, and the other a publican.
«Biri farisey, digəri isə vergiyığan olan iki nəfər dua etmək üçün məbədə girdi.
11 The Pharisee standing, prayed thus with himself: O God, I give thee thanks that I am not as the rest of men, extortioners, unjust, adulterers, as also is this publican.
Farisey ayaq üstə durub öz-özünə belə dua edirdi: “Ya Allah, Sənə şükürlər olsun ki, mən başqaları kimi soyğunçu, haqsız, zinakar ya da bu vergiyığan kimi deyiləm.
12 I fast twice in a week: I give tithes of all that I possess.
Həftədə iki dəfə oruc tuturam, bütün qazandığımın onda birini verirəm”.
13 And the publican, standing afar off, would not so much as lift up his eyes towards heaven; but struck his breast, saying: O god, be merciful to me a sinner.
Vergiyığan isə uzaqda durub gözlərini göyə qaldırmağa belə, cəsarət etmirdi, amma sinəsinə vurub hey deyirdi: “Ya Allah! Mən günahkara rəhm et!”
14 I say to you, this man went down into his house justified rather that the other: because every one that exalteth himself, shall be humbled: and he that humbleth himself, shall be exalted.
Sizə deyirəm ki, o farisey yox, vergiyığan evinə saleh sayılaraq getdi. Çünki özünü yüksəldən hər kəs aşağı tutulacaq, özünü aşağı tutansa yüksəldiləcək».
15 And they brought unto him also infants, that he might touch them. Which when the disciples saw, they rebuked them.
Adamlar körpələri də İsanın yanına gətirirdilər ki, İsa onlara toxunsun. Bunu görən şagirdlərsə onlara qadağan etdilər.
16 But Jesus, calling them together, said: Suffer children to come to me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
Amma İsa uşaqları yanına çağırıb dedi: «Uşaqları buraxın, qoy Mənim yanıma gəlsinlər! Onlara mane olmayın! Çünki Allahın Padşahlığı belələrinə məxsusdur.
17 Amen, I say to you: Whosoever shall not receive the kingdom of God as a child, shall not enter into it.
Sizə doğrusunu deyirəm: kim Allahın Padşahlığını bir uşaq kimi qəbul etməsə, oraya əsla daxil ola bilməz».
18 And a certain ruler asked him, saying: Good master, what shall I do to possess everlasting life? (aiōnios g166)
Rəhbərlərdən biri İsadan soruşdu: «Ey yaxşı Müəllim, mən nə etməliyəm ki, əbədi həyatı irs olaraq alım?» (aiōnios g166)
19 And Jesus said to him: Why dost thou call me good? None is good but God alone.
İsa ona dedi: «Mənə niyə yaxşı deyirsən? Tək Allahdan başqa yaxşısı yoxdur.
20 Thou knowest the commandments: Thou shalt not kill: Thou shalt not commit adultery: Thou shalt not steal: Thou shalt not bear false witness: Honour thy father and mother.
Onun əmrlərini bilirsən: “Zina etmə. Qətl etmə. Oğurluq etmə. Yalandan şahidlik etmə. Ata-anana hörmət et”».
21 Who said: All these things have I kept from my youth.
Bu adamsa dedi: «Bunların hamısına gəncliyimdən bəri riayət edirəm».
22 Which when Jesus had heard, he said to him: Yet one thing is wanting to thee: sell all whatever thou hast, and give to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
İsa bunu eşidib ona dedi: «Sənin bir şeyin çatışmır: nəyin varsa, satıb yoxsullara payla. Onda göylərdə xəzinən olacaq. Sonra qayıt, Mənim ardımca gəl».
23 He having heard these things, became sorrowful; for he was very rich.
Amma bu sözləri eşitdikdə həmin adamı dərin kədər bürüdü, çünki çox varlı idi.
24 And Jesus seeing him become sorrowful, said: How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God.
İsa onun dərindən kədərləndiyini görəndə dedi: «Var-dövləti olanların Allahın Padşahlığına daxil olması nə qədər çətindir!
25 For it is easier for a camel to pass through the eye of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
Doğrudan da, dəvənin iynə gözündən keçməsi varlı adamın Allahın Padşahlığına daxil olmasından asandır».
26 And they that heard it, said: Who then can be saved?
Bunları eşidənlər dedilər: «Elə isə, kim xilas ola bilər?»
27 He said to them: The things that are impossible with men, are possible with God.
O isə dedi: «İnsan üçün qeyri-mümkün olan, Allah üçün mümkündür».
28 Then Peter said: Behold, we have left all things, and have followed thee.
Peter isə dedi: «Bax biz hər şeyi qoyub Sənin ardınca gəlmişik».
29 Who said to them: Amen, I say to you, there is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children, for the kingdom of God’s sake,
İsa onlara dedi: «Sizə doğrusunu deyirəm: Allahın Padşahlığı uğrunda ya evini ya arvadını ya bacı-qardaşlarını ya ata-anasını və yaxud uşaqlarını atan elə bir kəs yoxdur ki,
31 Then Jesus took unto him the twelve, and said to them: Behold, we go up to Jerusalem, and all things shall be accomplished which were written by the prophets concerning the Son of man.
İsa On İki şagirdi kənara çəkib onlara dedi: «Bax Yerusəlimə qalxırıq, Bəşər Oğlu üçün peyğəmbərlər vasitəsilə yazılanların hamısı tam yerinə yetəcək.
32 For he shall be delivered to the Gentiles, and shall be mocked, and scourged, and spit upon:
Çünki O, başqa millətlərə təslim ediləcək. Onlar Onu ələ salıb təhqir edəcək, Ona tüpürəcək
33 And after they have scourged him, they will put him to death; and the third day he shall rise again.
və qamçılayıb öldürəcəklər. O, üçüncü gün diriləcək».
34 And they understood none of these things, and this word was hid from them, and they understood not the things that were said.
Amma şagirdlər bu sözlərdən heç bir şey başa düşmədilər. Bu sözlər onlar üçün gizli saxlandı və onlar deyilənləri anlamırdılar.
35 Now it came to pass, when he drew nigh to Jericho, that a certain blind man sat by the way side, begging.
İsa Yerixoya yaxınlaşanda bir kor adam yol kənarında oturub dilənirdi.
36 And when he heard the multitude passing by, he asked what this meant.
Yanından çoxlu adamın keçdiyini eşitdikdə soruşdu: «Nə olub?»
37 And they told him, that Jesus of Nazareth was passing by.
Ona xəbər verdilər: «Nazaretli İsa buradan keçir».
38 And he cried out, saying: Jesus, son of David, have mercy on me.
Onda o qışqırdı: «Ey Davud Oğlu İsa! Mənə rəhm elə!»
39 And they that went before, rebuked him, that he should hold his peace: but he cried out much more: Son of David, have mercy on me.
Qabaqda gedənlər ona qadağan edib susdurmaq istəsələr də, o «Ey Davud Oğlu! Mənə rəhm elə!» deyə daha ucadan bağırdı.
40 And Jesus standing, commanded him to be brought unto him. And when he was come near, he asked him,
İsa dayanıb əmr etdi ki, onu yanına gətirsinlər. Adam yaxınlaşarkən İsa ondan soruşdu:
41 Saying: What wilt thou that I do to thee? But he said: Lord, that I may see.
«Nə istəyirsən, sənin üçün edim?» O dedi: «Ya Rəbb, gözlərim açılsın».
42 And Jesus said to him: Receive thy sight: thy faith hath made thee whole.
İsa ona dedi: «Qoy gözlərin açılsın, imanın səni xilas etdi».
43 And immediately he saw, and followed him, glorifying God. And all the people, when they saw it, gave praise to God.
Həmin an bu adamın gözləri açıldı və o, Allahı izzətləndirərək İsanın ardınca getdi. Bunu görən bütün xalq Allaha həmdlər etdi.
