< Leviticus 27 >

1 And the Lord spoke to Moses, saying:
و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:۱
2 Speak to the children of Israel, and thou shalt say to them: The man that shall have made a vow, and promised his soul to God, shall give the price according to estimation.
«بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون کسی نذر مخصوصی نماید، نفوس برحسب برآورد تو، از آن خداوند باشند.۲
3 If it be a man from twenty years old unto sixty years old, he shall give fifty sides of silver, after the weight of the sanctuary:
و اگر برآورد تو بجهت ذکور، از بیست ساله تاشصت ساله باشد، برآورد تو پنجاه مثقال نقره برحسب مثقال قدس خواهد بود.۳
4 If a woman, thirty.
و اگر اناث باشد برآورد تو سی مثقال خواهد بود.۴
5 But from the fifth year until the twentieth, a man shall give twenty sicles: a woman ten.
و اگر ازپنج ساله تا بیست ساله باشد، برآورد تو بجهت ذکور، بیست مثقال و بجهت اناث ده مثقال خواهدبود.۵
6 From one month until the fifth year. for a male shall be given five sides: for a female three.
و اگر از یک ماهه تا پنج ساله باشد، برآوردتو بجهت ذکور پنج مثقال نقره، و بجهت اناث، برآورد تو سه مثقال نقره خواهد بود.۶
7 A man that is sixty years old or upward, shall give fifteen aisles: a woman ten.
و اگر ازشصت ساله و بالاتر باشد، اگر ذکور باشد، آنگاه برآورد تو پانزده مثقال، و برای اناث ده مثقال خواهد بود.۷
8 If he be poor, and not able to pay tile estimation, he shall stand before tile priest: and as much as he shall value him at, and see him able to pay, so much shall he give.
و اگر از برآورد تو فقیرتر باشد، پس او را به حضور کاهن حاضر کنند، و کاهن برایش برآورد کند و کاهن به مقدار قوه آن که نذر کرده، برای وی برآورد نماید.۸
9 But a beast that may be sacrificed to the Lord, if ally one shall vow, shall be holy,
و اگر بهیمه‌ای باشد ازآنهایی که برای خداوند قربانی می‌گذرانند، هرآنچه را که کسی از آنها به خداوند بدهد، مقدس خواهد بود.۹
10 And cannot be changed, that is to say, neither a better for a worse, nor a worse for a better. And if he shall change it: both that which was changed, and that for which it was changed, shall be consecrated to the Lord.
آن را مبادله ننماید و خوب را به بد یا بد را به خوب عوض نکند. و اگر بهیمه‌ای رابه بهیمه‌ای مبادله کند، هم آن و آنچه به عوض آن داده شود، هر دو مقدس خواهد بود.۱۰
11 An unclean beast, which cannot be sacrificed to the Lord, if my man shall vow, shall be brought before the priest:
و اگر هرقسم بهیمه نجس باشد که از آن قربانی برای خداوند نمی گذرانند، آن بهیمه را پیش کاهن حاضر کند.۱۱
12 Who judging whether it be good or bad, shall set the price:
و کاهن آن را چه خوب و چه بد، قیمت کند و برحسب برآورد تو‌ای کاهن، چنین باشد.۱۲
13 Which if he that offereth it will give, he shall add above the estimation the fifth part.
و اگر آن را فدیه دهد، پنج یک بر برآوردتو زیاده دهد.۱۳
14 If a man shall vow his house, and sanctify it to the Lord, the priest shall consider it, whether it be good or bad, and it shall be sold according to the price, which he shall appoint.
و اگر کسی خانه خود را وقف نماید تا برای خداوند مقدس شود، کاهن آن راچه خوب و چه بد برآورد کند، و بطوری که کاهن آن را برآورد کرده باشد، همچنان بماند.۱۴
15 But if he that vowed, will redeem it, he shall give the fifth part of the estimation over and above, and shall have the house.
و اگروقف کننده بخواهد خانه خود را فدیه دهد، پس پنج یک بر نقد برآورد تو زیاده کند و از آن اوخواهد بود.۱۵
16 And if he vow the field of his possession, and consecrate it to the Lord, the price shall be rated according to the measure of the seed. If the ground be sowed with thirty bushels of barley, let it be sold for fifty sides of silver.
و اگر کسی قطعه‌ای از زمین ملک خود را برای خداوند وقف نماید، آنگاه برآوردتو موافق زراعت آن باشد، زراعت یک حومر جو به پنجاه مثقال نقره باشد.۱۶
17 If he vow his field immediately from the year of jubilee that is beginning, as much as it may be worth, at so much it shall be rated.
و اگر زمین خود را ازسال یوبیل وقف نماید، موافق برآورد تو برقرارباشد.۱۷
18 But if some time after, the priest shall reckon the money according to the number of years that remain until the jubilee, and the price shall be abated.
و اگر زمین خود را بعد از یوبیل وقف نماید، آنگاه کاهن نقد آن را موافق سالهایی که تاسال یوبیل باقی می‌باشد برای وی بشمارد، و ازبرآورد تو تخفیف شود.۱۸
19 And if he that had vowed, will redeem his field, he shall add the fifth part of the money of the estimation, and shall possess it.
و اگر آنکه زمین راوقف کرد بخواهد آن را فدیه دهد، پس پنج یک از نقد برآورد تو را بر آن بیفزاید و برای وی برقرارشود.۱۹
20 And if he will not redeem it, but it be sold to any other man, he that vowed it, may not redeem it any more:
و اگر نخواهد زمین را فدیه دهد، یا اگرزمین را به دیگری فروخته باشد، بعد از آن فدیه داده نخواهد شد.۲۰
21 For when the day of jubilee cometh, it shall be sanctified to the Lord, and as a possession consecrated, pertaineth to the right of the priests.
و آن زمین چون در یوبیل رها شود مثل زمین وقف برای خداوند، مقدس خواهد بود؛ ملکیت آن برای کاهن است.۲۱
22 If a field that was bought, and not of a man’s ancestors’ possession, be sanctified to the Lord,
و اگرزمینی را که خریده باشد که از زمین ملک او نبود، برای خداوند وقف نماید،۲۲
23 The priest shall reckon the price according to the number of years: unto the jubilee: and he that had vowed, shall give that to the Lord.
آنگاه کاهن مبلغ برآورد تو را تا سال یوبیل برای وی بشمارد، و درآن روز برآورد تو را مثل وقف خداوند به وی بدهد.۲۳
24 But in the jubilee, it shall return to the former owner, who had sold it, and had it in the lot of his possession.
و آن زمین در سال یوبیل به کسی‌که از اوخریده شده بود خواهد برگشت، یعنی به کسی‌که آن زمین ملک موروثی وی بود.۲۴
25 All estimation shall be made according to the side of the sanctuary. A sicle hath twenty obols.
و هر برآورد توموافق مثقال قدس باشد که بیست جیره یک مثقال است.۲۵
26 The firstborn, which belong to the Lord, no man may sanctify and vow: whether it be bullock, or sheep, they are the Lord’s.
«لیکن نخست زاده‌ای از بهایم که برای خداوند نخست زاده شده باشد، هیچکس آن راوقف ننماید، خواه گاو خواه گوسفند، از آن خداوند است.۲۶
27 And if it be an unclean beast, he that offereth it shall redeem it, according to thy estimation, and shall add the fifth part of the price. If he will not redeem it, it shall be sold to another for how much soever it was estimated by thee.
و اگر از بهایم نجس باشد، آنگاه آن را برحسب برآورد تو فدیه دهد، و پنج یک برآن بیفزاید، و اگر فدیه داده نشود پس موافق برآورد تو فروخته شود.۲۷
28 Any thing that is devoted to the Lord, whether it be man, or beast, or field, shall not be sold, neither may it be redeemed. Whatsoever is once consecrated shall be holy of holies to the Lord.
اما هر چیزی که کسی برای خداوند وقف نماید، از کل مایملک خود، چه از انسان چه از بهایم چه از زمین ملک خود، نه فروخته شود و نه فدیه داده شود، زیرا هر‌چه وقف باشد برای خداوند قدس اقداس است.۲۸
29 And any consecration that is offered by man, shall not be redeemed, but dying shall die.
هر وقفی که از انسان وقف شده باشد، فدیه داده نشود. البته کشته شود.۲۹
30 All tithes of the land, whether of corn, or of the fruits of trees, are the Lord’s, and are sanctified to him.
و تمامی ده‌یک زمین چه از تخم زمین چه از میوه درخت از آن خداوند است، و برای خداوند مقدس می‌باشد.۳۰
31 And if any man will redeem his tithes, he shall add the fifth part of them.
و اگر کسی از ده‌یک خود چیزی فدیه دهدپنج یک آن را بر آن بیفزاید.۳۱
32 Of all the tithes of oxen, and sheep, and goats, that pass under the shepherd’s rod, every tenth that cometh shall be sanctified to the Lord.
و تمامی ده‌یک گاو و گوسفند یعنی هر‌چه زیر عصا بگذرد، دهم آن برای خداوند مقدس خواهد بود.۳۲
33 It shall not be chosen neither good nor bad, neither shall it be changed for another. If any man change it: both that which was changed, and that for which it was changed, shall be sanctified to the Lord, and shall not be redeemed.
در خوبی و بدی آن تفحص ننماید و آن را مبادله نکند، واگر آن را مبادله کند هم آن و هم بدل آن مقدس خواهد بود و فدیه داده نشود.»۳۳
34 These are the precepts which the Lord commanded Moses for the children of Israel in mount Sinai.
این است اوامری که خداوند به موسی برای بنی‌اسرائیل درکوه سینا امر فرمود.۳۴

< Leviticus 27 >