Leviticus 24

1 And the Lord spoke to Moses, saying:

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت

2 Command the children of Israel, that they bring unto thee the finest and dearest oil of olives, to furnish the lamps continually,

۲ که «بنی‌اسرائیل را امر بفرما تا روغن زیتون صاف کوبیده شده برای روشنایی بگیرند، تا چراغ را دائم روشن کنند.

3 Without the veil of the testimony in the tabernacle of the covenant. And Aaron shall set them from evening until morning before the Lord, by a perpetual service and rite in your generations.

۳ هارون آن را بیرون حجاب شهادت در خیمه اجتماع از شام تا صبح به حضور خداوند پیوسته بیاراید. در پشتهای شما فریضه ابدی است.

4 They shall be set upon the most pure candlestick before the Lord continually.

۴ چراغها را بر چراغدان طاهر، به حضور خداوند پیوسته بیاراید.

5 Thou shalt take also fine hour, and shalt bake twelve leaves thereof, two tenths shall be in every loaf:

۵ و آردنرم بگیر و از آن دوازده گرده بپز؛ برای هر گرده دوعشر باشد.

6 And thou shalt set them six and six one against another upon the most clean table before the Lord:

۶ و آنها را به دو صف، در هر صف شش، بر میز طاهر به حضور خداوند بگذار.

7 And thou shalt put upon them the dearest frankincense, that the bread may be for a memorial of the oblation of the Lord.

۷ و برهر صف بخور صاف بنه، تا بجهت یادگاری برای نان و هدیه آتشین باشد برای خداوند.

8 Every sabbath they shall be changed before the Lord, being received of the children of Israel by an everlasting covenant:

۸ در هرروز سبت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید. از جانب بنی‌اسرائیل عهد ابدی خواهد بود.

9 And they shall be Aaron’s and his sons’, that they may eat them in the holy place: because it is most holy of the sacrifices of the Lord by a perpetual right.

۹ واز آن هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را درمکان مقدس بخورند، زیرا این از هدایای آتشین خداوند به فریضه ابدی برای وی قدس اقداس خواهد بود.»

10 And behold there went out the son of a woman of Israel, whom she had of an Egyptian, among the children of Israel, and fell at words in the camp with a man of Israel.

۱۰ و پسر زن اسرائیلی که پدرش مرد مصری بود در میان بنی‌اسرائیل بیرون آمد، و پسر زن اسرائیلی با مرد اسرائیلی در لشکرگاه جنگ کردند.

11 And when he had blasphemed the name, and had cursed it, he was brought to Moses: (now his mother was called Salumith, the daughter of Dabri, of the tribe of Dan: )

۱۱ و پسر زن اسرائیلی اسم را کفر گفت ولعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادراو شلومیت دختر دبری از سبط دان بود.

12 And they put him into prison, till they might know what the Lord would command.

۱۲ و او رادر زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع یابند.

13 And the Lord spoke to Moses,

۱۳ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

14 Saying: Bring forth the blasphemer without the camp, and let them that heard him, put their hands upon his head, and let all the people stone him.

۱۴ «آن کس را که لعنت کرده است، بیرون لشکرگاه ببر، و همه آنانی که شنیدند دستهای خود را بر سر وی بنهند، و تمامی جماعت او راسنگسار کنند.

15 And thou shalt speak to the children of Israel: the man that curseth his God, shall bear his sin:

۱۵ و بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هر کسی‌که خدای خود را لعنت کندمتحمل گناه خود خواهد بود.

16 And he that blasphemeth the name of the Lord, dying let him die: all the multitude shall stone him, whether he be a native or a stranger. He that blasphemeth the name of the Lord, dying let him die.

۱۶ و هر‌که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود.

17 He that striketh and killeth a man, dying let him die.

۱۷ و کسی‌که آدمی را بزند که بمیرد، البته کشته شود.

18 He that killeth a beast, shall make it good, that is to say, shall give beast for beast.

۱۸ و کسی‌که بهیمه‌ای را بزند که بمیرد عوض آن را بدهد، جان به عوض جان.

19 He that giveth a blemish to any of his neighbours: as he hath done, so shall it be done to him:

۱۹ وکسی‌که همسایه خود را عیب رسانیده باشدچنانکه او کرده باشد، به او کرده خواهد شد.

20 Breach for breach, eye for eye, tooth for tooth, shall he restore. What blemish he gave, the like shall he be compelled to suffer.

۲۰ شکستگی عوض شکستگی، چشم عوض چشم، دندان عوض دندان، چنانکه به آن شخص عیب رسانیده، همچنان به او رسانیده شود.

21 He that striketh a beast, shall render another. He that striketh a man shall be punished.

۲۱ وکسی‌که بهیمه‌ای را کشت، عوض آن را بدهد، اماکسی‌که انسان را کشت، کشته شود.

22 Let there be equal judgment among you, whether he be a stranger, or a native that offends: because I am the Lord your God.

۲۲ شما رایک حکم خواهد بود، خواه غریب خواه متوطن، زیرا که من یهوه خدای شما هستم.»

23 And Moses spoke to the children of Israel: and they brought forth him that had blasphemed, without the camp, and they stoned him. And the children of Israel did as the Lord had commanded Moses.

۲۳ و موسی بنی‌اسرائیل را خبر داد، و آن را که لعنت کرده بود، بیرون لشکرگاه بردند، و او را به سنگ سنگسار کردند. پس بنی‌اسرائیل چنان‌که خداوند به موسی‌امر فرموده بود به عمل آوردند.