Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what is come upon us: consider and behold our reproach.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Our inheritance is turned to aliens: our houses to strangers.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 We are become orphans without a father: our mothers are as widows.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 We have drunk our water for money: we have bought our wood.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 We were dragged by the necks, we were weary and no rest was given us.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 We have given our hand to Egypt, and to the Assyrians, that we might be satisfied with bread.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Our fathers have sinned, and are not: and we have borne their iniquities.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Servants have ruled over us: there was none to redeem us out of their hand.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 We fetched our bread at the peril of our lives, because of the sword in the desert.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Our skin was burnt as an oven, by reason of the violence of the famine.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 They oppressed the women in Sion, and the virgins in the cities of Juda.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 The princes were hanged up by their hand: they did not respect the persons of the ancient.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 They abused the young men indecently: and the children fell under the wood.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 The ancients have ceased from the gates: the young men from the choir of the singers.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 The joy of our heart is ceased, our dancing is turned into mourning.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 The crown is fallen from our head woe to us, because we have sinned.
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Therefore is our heart sorrowful, therefore are our eyes become dim,
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 For mount Sion, because it is destroyed, foxes have walked upon it.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 But thou, O Lord, shalt remain for ever, thy throne from generation to generation.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Why wilt thou forget us for ever? why wilt thou forsake us for a long time?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Convert us, O Lord, to thee, and we shall be converted: renew our days, as from the beginning.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 But thou hast utterly rejected us, thou art exceedingly angry against us.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
