Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what is come upon us: consider and behold our reproach.
| ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. |
2 Our inheritance is turned to aliens: our houses to strangers.
3 We are become orphans without a father: our mothers are as widows.
| ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. |
4 We have drunk our water for money: we have bought our wood.
| آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. |
5 We were dragged by the necks, we were weary and no rest was given us.
| در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. |
6 We have given our hand to Egypt, and to the Assyrians, that we might be satisfied with bread.
| خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. |
7 Our fathers have sinned, and are not: and we have borne their iniquities.
| پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. |
8 Servants have ruled over us: there was none to redeem us out of their hand.
| بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. |
9 We fetched our bread at the peril of our lives, because of the sword in the desert.
| برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. |
10 Our skin was burnt as an oven, by reason of the violence of the famine.
| از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. |
11 They oppressed the women in Sion, and the virgins in the cities of Juda.
| زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. |
12 The princes were hanged up by their hand: they did not respect the persons of the ancient.
| رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. |
13 They abused the young men indecently: and the children fell under the wood.
| جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. |
14 The ancients have ceased from the gates: the young men from the choir of the singers.
| پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. |
15 The joy of our heart is ceased, our dancing is turned into mourning.
| شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. |
16 The crown is fallen from our head woe to us, because we have sinned.
| وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. |
17 Therefore is our heart sorrowful, therefore are our eyes become dim,
| دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، |
18 For mount Sion, because it is destroyed, foxes have walked upon it.
| زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. |
19 But thou, O Lord, shalt remain for ever, thy throne from generation to generation.
| ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. |
20 Why wilt thou forget us for ever? why wilt thou forsake us for a long time?
| مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. |
21 Convert us, O Lord, to thee, and we shall be converted: renew our days, as from the beginning.
| ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. |
22 But thou hast utterly rejected us, thou art exceedingly angry against us.
