Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what is come upon us: consider and behold our reproach.
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Our inheritance is turned to aliens: our houses to strangers.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 We are become orphans without a father: our mothers are as widows.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 We have drunk our water for money: we have bought our wood.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 We were dragged by the necks, we were weary and no rest was given us.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 We have given our hand to Egypt, and to the Assyrians, that we might be satisfied with bread.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Our fathers have sinned, and are not: and we have borne their iniquities.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Servants have ruled over us: there was none to redeem us out of their hand.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 We fetched our bread at the peril of our lives, because of the sword in the desert.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Our skin was burnt as an oven, by reason of the violence of the famine.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 They oppressed the women in Sion, and the virgins in the cities of Juda.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 The princes were hanged up by their hand: they did not respect the persons of the ancient.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 They abused the young men indecently: and the children fell under the wood.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 The ancients have ceased from the gates: the young men from the choir of the singers.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 The joy of our heart is ceased, our dancing is turned into mourning.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 The crown is fallen from our head woe to us, because we have sinned.
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 Therefore is our heart sorrowful, therefore are our eyes become dim,
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 For mount Sion, because it is destroyed, foxes have walked upon it.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 But thou, O Lord, shalt remain for ever, thy throne from generation to generation.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 Why wilt thou forget us for ever? why wilt thou forsake us for a long time?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Convert us, O Lord, to thee, and we shall be converted: renew our days, as from the beginning.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 But thou hast utterly rejected us, thou art exceedingly angry against us.
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
