Jonah 2
1 And Jonas prayed to the Lord his God out of the belly of the fish.
Юнус белиқниң қарнида туруп Пәрвәрдигарға мундақ дуа қилди: —
2 And he said: I cried out of my affliction to the Lord, and he heard me: I cried out of the belly of hell, and thou hast heard my voice. (Sheol h7585)
«Мән дәрд-әлимимдин Пәрвәрдигарға пәряд көтәрдум, У маңа иҗабәт қилди. Мән тәһтисараниң тәктидин пәряд қилдим, Сән авазимға қулақ салдиң. (Sheol h7585)
3 And thou hast cast me forth into the deep in the heart of the sea, and a flood hath compassed me: all thy billows, and thy waves have passed over me.
Чүнки Сән мени деңиз тәктигә, деңиз қарниға ташливәттиң, Кәлкүн еқинлири мени арисиға еливалди, Сениң барлиқ долқунлириң һәм өркәшлириң үстүмдин өтүп кәтти;
4 And I said: I am cast away out of the sight of thy eyes: but yet I shall see thy holy temple again.
Вә мән: «Мән нәзириңдин ташливетилгәнмән; Бирақ мән йәнила муқәддәс ибадәтханаңға қарап үмүт билән тәлмүримән» — дедим.
5 The waters compassed me about even to the soul: the deep hath closed me round about, the sea hath covered my head.
Сулар мени жутуп кәткидәк дәриҗидә оривалди, Деңиз тәкти мени қапсивалди; Деңиз чөплири бешимға чирмишивалди.
6 I went down to the lowest parts of the mountains: the bars of the earth have shut me up for ever: and thou wilt bring up my life from corruption, O Lord my God.
Мән тағларниң тәглиригичә чүшүп кәттим; Йәр-зимин тегидики тақақлар мени әбәдил-әбәткичә қамап қойди; Һалбуки, Сән җенимни һаң ичидин чиқардиң, и Пәрвәрдигар Худайим.
7 When my soul was in distress within me, I remembered the Lord: that my prayer may come to thee, unto thy holy temple.
Җеним ичимдә һалидин кәткәндә Пәрвәрдигарни есимгә кәлтүрдум, Дуайим Саңа йетип, Муқәддәс ибадәтханаңға кирип кәлди.
8 They that are vain observe vanities, forsake their own mercy.
Бемәна әрзимәс бутларға чоқунғанлар өзигә несип болған меһриванлиқтин мәһрум болиду.
9 But I with the voice of praise will sacrifice to thee: I will pay whatsoever I have vowed for my salvation to the Lord.
Бирақ мән болсам тәшәккүр садайим билән Саңа қурбанлиқ қилимән; Мән ичкән қәсәмлиримни Сениң алдиңда ада қилимән. Ниҗат-қутқузуш Пәрвәрдигардиндур!»
10 And the Lord spoke to the fish: and it vomited out Jonas upon the dry land.
Пәрвәрдигар белиққа буйруди, белиқ Юнусни қуруқлуққа қәй қилди.
