John 7
1 After these things Jesus walked in Galilee; for he would not walk in Judea, because the Jews sought to kill him.
Бу ишлардин кейин, Әйса Галилийәдә айлинип жүрди. У Йәһудийәдә айлинип жүрүшни халимайтти, чүнки [шу йәрдики] Йәһудийлар униңға қәст қилмақчи еди.
2 Now the Jews’ feast of tabernacles was at hand.
Бу чағда, Йәһудийларниң «кәпиләр һейти»ға аз қалған еди.
3 And his brethren said to him: Pass from hence, and go into Judea; that thy disciples also may see thy works which thou dost.
Шуңа Әйсаниң инилири униңға: — Мошу йәрдин айрилип Йәһудийәгә барғин, шуниң билән мухлислириңму [карамәт] әмәллириңни көрәләйду!
4 For there is no man that doth any thing in secret, and he himself seeketh to be known openly. If thou do these things, manifest thyself to the world.
Чүнки өзини хәлиқ-аләмгә тонутмақчи болған һеч ким йошурун җайда иш қилмайду. Бу әмәлләрни қиливатқан екәнсән, өзүңни дунияға көрсәт! — дейишти.
5 For neither did his brethren believe in him.
Чүнки униң инилириму униңға етиқат қилмиған еди.
6 Then Jesus said to them: My time is not yet come; but your time is always ready.
Шуңа Әйса уларға: — Мениң вақит-саитим техи кәлмиди. Лекин силәргә нисбәтән һәрвақит мунасиптур.
7 The world cannot hate you; but me it hateth: because I give testimony of it, that the works thereof are evil.
Бу дуниядики кишиләр силәргә һәргиз өч болмайду; лекин мени өч көриду. Чүнки мән уларниң қилмишлирини рәзил дәп гувалиқ бериватимән.
8 Go you up to this festival day, but I go not up to this festival day: because my time is not accomplished.
Силәр бу һейтқа беривериңлар. Мән бу һейтқа бармаймән, чүнки мениң вақит-саитим техи йетип кәлмиди, — деди.
9 When he had said these things, he himself stayed in Galilee.
Әйса бу сөзләрни қилип, Галилийәдә қалди.
10 But after his brethren were gone up, then he also went up to the feast, not openly, but, as it were, in secret.
Әйсаниң инилири һейтқа чиққандин кейин, у өзиму униңға барди. Амма ашкарә әмәс, йошурун барди.
11 The Jews therefore sought him on the festival day, and said: Where is he?
Һейтта Йәһудийлар уни издәп: «У қәйәрдидур?» дәп соравататти.
12 And there was much murmuring among the multitude concerning him. For some said: He is a good man. And others said: No, but he seduceth the people.
Кишиләр арисида униң тоғрисида көп ғул-ғула болди. Бәзиләр уни: «Яхши адәм!» десә, йәнә бәзиләр: «Яқ, у халайиқни аздуруватиду!» дейишти.
13 Yet no man spoke openly of him, for fear of the Jews.
Бирақ Йәһудий [чоңлиридин] қорқуп, һеч ким очуқ-ашкарә униң гепини қилмайтти.
14 Now about the midst of the feast, Jesus went up into the temple, and taught.
Һейтниң йерими өткәндә, Әйса ибадәтхана һойлилириға кирип хәлиққә тәлим беришкә башлиди.
15 And the Jews wondered, saying: How doth this man know letters, having never learned?
Йәһудийлар: — Бу адәм һеч қандақ тәлим алмиған туруқлуқ, униң қандақму мунчә көп билими болсун? — дәп һаң-таң қелишти.
16 Jesus answered them, and said: My doctrine is not mine, but his that sent me.
Әйса уларға: — Бу тәлимләр мениң әмәс, бәлки мени Әвәткүчиниңкидур.
17 If any man do the will of him; he shall know of the doctrine, whether it be of God, or whether I speak of myself.
Униң ирадисигә әмәл қилишқа өз ирадисини бағлиған һәр ким бу тәлим тоғрилиқ — униң Худадин кәлгәнлигини яки өзлүгүмдин ейтиватқанлиғимни билиду.
18 He that speaketh of himself, seeketh his own glory: but he that seeketh the glory of him that sent him, he is true, and there is no injustice in him.
Өз алдиға сөзлигән киши өз шан-шәривини издәйду, лекин өзини әвәткүчиниң шан-шәривини издәйдиған киши һәқ-садиқтур, униңда һәққанийсизлиқ йоқтур.
19 Did Moses not give you the law, and yet none of you keepeth the law?
Муса [пәйғәмбәр] силәргә Тәврат қанунини тапшурған әмәсму? Лекин һеч қайсиңлар бу қанунға әмәл қилмайватисиләр! Немишкә мени өлтүрмәкчи болисиләр? — деди.
20 Why seek you to kill me? The multitude answered, and said: Thou hast a devil; who seeketh to kill thee?
Көпчилик: — Саңа җин чаплишипту! Сени өлтүрмәкчи болған ким екән? — дейишти.
21 Jesus answered, and said to them: One work I have done; and you all wonder:
Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Мән бир карамәтни яритишим билән һәммиңлар һаң-таң қелиштиңлар.
22 Therefore, Moses gave you circumcision (not because it is of Moses, but of the fathers; ) and on the sabbath day you circumcise a man.
— Әнди Муса [пәйғәмбәр] силәргә хәтнә қилиш тоғрилиқ әмир қалдурған (әмәлийәттә болса хәтнә қилиш Муса пәйғәмбәрдин әмәс, ата-бовилардин қалған), шуңа силәр шабат күнигә [тоғра келип қалсиму] шу күнидә адәмниң хәтнисини қиливерисиләр.
23 If a man receive circumcision on the sabbath day, that the law of Moses may not be broken; are you angry at me because I have healed the whole man on the sabbath day?
Әнди Тәврат қануниға хилаплиқ қилинмисун дәп шабат күнидә адәм хәтнә қилинған йәрдә, мән шабат күнидә бир адәмни сәллимаза сақайтсам, силәр немә дәп маңа аччиқлинисиләр?
24 Judge not according to the appearance, but judge just judgment.
Сиртқи қияпәткә қарап һөкүм қилмаңлар, бәлки һәққаний һөкүм қилиңлар!
25 Some therefore of Jerusalem said: Is not this he whom they seek to kill?
У вақитта Йерусалимлиқларниң бәзилири: — [Чоңлар] өлтүрмәкчи болған киши бу әмәсмиди?
26 And behold, he speaketh openly, and they say nothing to him. Have the rulers known for a truth, that this is the Christ?
Ашкарә сөзләватсиму, униңға қарши һеч нәрсә демидиғу! Дәрвәқә, ақсақалларниң униң Мәсиһ екәнлигини билип йәткәнму?
27 But we know this man, whence he is: but when the Christ cometh, no man knoweth whence he is.
Һалбуки, бу адәмниң қәйәрдин кәлгәнлигини биз ениқ билимиз. Лекин Мәсиһ кәлгәндә, униң қәйәрдин кәлгәнлигини һеч ким билмәстиғу, — дейишти.
28 Jesus therefore cried out in the temple, teaching, and saying: You both know me, and you know whence I am: and I am not come of myself; but he that sent me, is true, whom you know not.
Шуңа Әйса ибадәтхана һойлисида тәлим бериветип, жуқури аваз билән мундақ деди: — Силәр мени тонуймиз һәмдә мениң қәйәрдин кәлгәнлигимниму билимиз, [дәватисиләр]?! Бирақ мән өзлүгүмдин әмәс, мән мени Әвәткүчидин [кәлдим], У һәқтур; бирақ силәр Уни тонумайсиләр.
29 I know him, because I am from him, and he hath sent me.
Мән Уни тонуймән. Чүнки мән Униң йенидин кәлдим, мени У әвәтти.
30 They sought therefore to apprehend him: and no man laid hands on him, because his hour was not yet come.
Шуңа улар уни тутуш йолини издәйтти, лекин һеч ким униңға қол салмиди; чүнки униң вақит-саити техи йетип кәлмигән еди.
31 But of the people many believed in him, and said: When the Christ cometh, shall he do more miracles, than these which this man doth?
Лекин халайиқ арисидики нурғун кишиләр униңға етиқат қилди. Улар: «Мәсиһ кәлгәндә бу киши көрсәткән мөҗизилик аламәтләрдин артуқ [мөҗизә] яриталарму?!» дейишти.
32 The Pharisees heard the people murmuring these things concerning him: and the rulers and Pharisees sent ministers to apprehend him.
Пәрисийләр халайиқниң у тоғрилиқ ғул-ғула болуватқан бу гәп-сөзлирини аңлиди; шуниң билән Пәрисийләр билән баш каһинлар уни тутуш үчүн бир нәччә қаравулларни әвәтти.
33 Jesus therefore said to them: Yet a little while I am with you: and then I go to him that sent me.
Шуниң билән Әйса: — Йәнә бир аз вақит силәр билән биллә болимән, андин мени Әвәткүчиниң йениға кетимән.
34 You shall seek me, and shall not find me: and where I am, thither you cannot come.
Мени издәйсиләр, лекин тапалмайсиләр. Мән баридиған йәргә баралмайсиләр, — деди.
35 The Jews therefore said among themselves: Whither will he go, that we shall not find him? will he go unto the dispersed among the Gentiles, and teach the Gentiles?
Буниң билән, Йәһудийлар бир-биригә: — У биз тапалмиғидәк қәйәрләргә барар? Грекләр арисидики тарқақ Йәһудий муһаҗирларниң йениға берип, грекларға тәлим берәмдиғанду?
36 What is this saying that he hath said: You shall seek me, and shall not find me; and where I am, you cannot come?
«Мени издәйсиләр, лекин тапалмайсиләр. Мән баридиған йәргә баралмайсиләр» дегини немисиду? — дейишти.
37 And on the last, and great day of the festivity, Jesus stood and cried, saying: If any man thirst, let him come to me, and drink.
Һейтниң ахирқи һәм әң катта күни, Әйса орнидин туруп, жуқури аваз билән: — Кимдәким уссиса, мениң йенимға келип ичсун!
38 He that believeth in me, as the scripture saith, Out of his belly shall flow rivers of living water.
Маңа етиқат қилғучи кишиниң худди муқәддәс язмиларда ейтилғинидәк, ич-бағридин һаятлиқ сүйиниң дәриялири еқип чиқиду! — дәп җакалиди
39 Now this he said of the Spirit which they should receive, who believed in him: for as yet the Spirit was not given, because Jesus was not yet glorified.
(у бу сөзни өзигә етиқат қилғанларға ата қилинидиған Муқәддәс Роһқа қарита ейтқан еди. [Худаниң] Роһи техи һеч кимгә ата қилинмиғанмиди, чүнки Әйса техи шан-шәривигә кирмигән еди).
40 Of that multitude therefore, when they had heard these words of his, some said: This is the prophet indeed.
Халайиқ ичидә бәзиләр бу сөзни аңлап: — [Келиши муқәррәр болған] пәйғәмбәр һәқиқәтән мошу екән! — дейишти.
41 Others said: This is the Christ. But some said: Doth the Christ come out of Galilee?
Бәзиләр: «Бу Мәсиһ екән!» дейишәтти. Йәнә бәзиләр болса: «Яқ, Мәсиһ Галилийәдин келәттиму?
42 Doth not the scripture say: That Christ cometh of the seed of David, and from Bethlehem the town where David was?
Муқәддәс язмиларда, Мәсиһ [падиша] Давутниң нәслидин һәм Давутниң жути Бәйт-Ләһәм йезисидин келиду, дейилмигәнмиди?» — дейишти.
43 So there arose a dissension among the people because of him.
Буниң билән, халайиқ униң вәҗидин иккигә бөлүнүп кәтти.
44 And some of them would have apprehended him: but no man laid hands on him.
Бәзилири уни тутайли дегән болсиму, лекин һеч ким униңға қол салмиди.
45 The ministers therefore came to the chief priests and the Pharisees. And they said to them: Why have you not brought him?
Қаравуллар [ибадәтханидин] баш каһинлар билән Пәрисийләрниң йениға қайтип кәлгәндә, улар қаравулларға: — Немә үчүн уни тутуп кәлмидиңлар? — дәп сорашти.
46 The ministers answered: Never did man speak like this man.
Қаравуллар: — Һеч ким һеч қачан бу адәмдәк сөзлигән әмәс! — дәп җавап беришти.
47 The Pharisees therefore answered them: Are you also seduced?
Пәрисийләр уларға җававән: — Силәрму аздурулдуңларму?
48 Hath any one of the rulers believed in him, or of the Pharisees?
Ақсақаллардин яки Пәрисийләрдин униңға етиқат қилғанлар болғанму?!
49 But this multitude, that knoweth not the law, are accursed.
Лекин Тәврат қанунини билмәйдиған бу чүпрәндиләр ләнәткә қалиду! — дейишти.
50 Nicodemus said to them, (he that came to him by night, who was one of them: )
Уларниң арисидин бири, йәни бурун ахшамда Әйсаниң алдиға кәлгән Никодим уларға:
51 Doth our law judge any man, unless it first hear him, and know what he doth?
— Тәврат қанунимиз авал кишиниң немә қилғинини өзидин аңлап билмәй туруп, униңға һөкүм чиқирамду!
52 They answered, and said to him: Art thou also a Galilean? Search the scriptures, and see, that out of Galilee a prophet riseth not.
Улар җавап қилип: — Сәнму Галилийәдинму? [Муқәддәс язмиларни] көр, қетирқинип оқуп бақ, Галилийәдин һеч қандақ пәйғәмбәр чиқмайду! — деди.
53 And every man returned to his own house.
Шуниң билән [уларниң] һәр бири өз өйигә кәтти.
