Job 9
1 And Job answered, and said:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 Indeed I know it is so, and that man cannot be justified compared with God.
Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
3 If he will contend with him, he cannot answer him one for a thousand.
Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
4 He is wise in heart, and mighty in strength: who hath resisted him, and hath had peace?
Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
5 Who hath removed mountains, and they whom he overthrew in his wrath, knew it not.
On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
6 Who shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
7 Who commandeth tile sun and it riseth not: and shutteth up the stars as it were under a seal:
Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
8 Who alone spreadeth out the heavens, and walketh upon the waves of the sea.
On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
9 Who maketh Arcturus, and Orion, and Hyades, and the inner parts of the south.
On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
10 Who doth things great and incomprehensible, and wonderful, of which there is no number.
On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
11 If he come to me, I shall not see him: if he depart I shall not understand.
Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
12 If he examine on a sudden, who shall answer him? or who can say: Why dost thou so?
Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
13 God, whose wrath no mall can resist, and under whom they stoop that bear up the world.
Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
14 What am I then, that I should answer him, and have words with him?
Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
15 I, who although I should have any just thing, would not answer, but would make supplication to my judge.
Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
16 And if he should hear me when I call, I should not believe that he had heard my voice.
Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
17 For he shall crush me in a whirlwind, and multiply my wounds even without cause.
Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
18 He alloweth not my spirit to rest, and he filleth me with bitterness.
Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
19 If strength be demanded, he is most strong: if equity of judgment, no man dare bear witness for me.
Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
20 If I would justify myself, my own mouth shall condemn me: if I would shew myself innocent, he shall prove me wicked.
Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
21 Although I should be simple, even this my soul shall be ignorant of, and I shall be weary of my life.
Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
22 One thing there is that I have spoken, both the innocent and the wicked he consumeth.
Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
23 If he scourge, let him kill at once, and not laugh at the pains of the innocent.
Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
24 The earth is given into the hand of the wicked, he covereth the face of the judges thereof: and if it be not he, who is it then?
Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
25 My days have been swifter than a post: they have fled away and have not seen good.
Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
26 They have passed by as ships carrying fruits, as an eagle flying to the prey.
Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
27 If I say: I will not speak so: I change my face, and am tormented with sorrow.
Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
28 I feared all my works, knowing that thou didst not spare the offender.
Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
29 But if so also I am wicked, why have I laboured in vain?
Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
30 If I be washed as it were with snow waters, and my hands shall shine ever so clean:
A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
31 Yet thou shalt plunge me in filth, and my garments shall abhor me,
Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
32 For I shall not answer a man that is like myself: nor one that may be heard with me equally in judgment.
Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
33 There is none that may be able to reprove both, and to put his hand between both.
Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
34 Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me.
Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
35 I will speak, and will not fear him: for I cannot answer while I am in fear.
Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
