Job 8

1 The Baldad the Suhite answered, and said:

ئینجا بیلدەدی شوحی وەڵامی دایەوە:

2 How long wilt thou speak these things, and how long shall the words of thy mouth be like a strong wind?

«هەتا کەی بەم شێوەیە قسە دەکەیت؟ ئەوەی لە دەمت دێتە دەرەوە ڕەشەبایە.

3 Doth God pervert judgment, or doth the Almighty overthrow that which is just?

ئایا خودا دادپەروەری بە لاڕێدا دەبات؟ ئایا توانادارەکە ڕاستودروستی بەدرۆدەخاتەوە؟

4 Although thy children have sinned against him, and he hath left them in the hand of their iniquity:

ئەو کاتەی ڕۆڵەکانت گوناهیان دەرهەق بە خودا کرد، ئەوا خودا سزای گوناهەکانی خۆیانی بەسەر هێنانەوە.

5 Yet if thou wilt arise early to God, and wilt beseech the Almighty:

بەڵام ئەگەر تۆ بەیانییان زوو ڕوو لە خودا بکەیت، لە خودای هەرە بەتوانا بپاڕێیتەوە،

6 If thou wilt walk clean and upright, he will presently awake onto thee, and will make the dwelling of thy justice peaceable:

ئەگەر تۆ بێگەرد و ڕاست بیت، ئەوا هەر ئێستا ئاوڕت لێ دەداتەوە و ماڵەکەی خۆتت وەک پاداشت بۆ دەگەڕێنێتەوە.

7 Insomuch, that if thy former things were small, thy latter things would be multiplied exceedingly.

پاشەڕۆژەکەت هێندە تێروتەسەل دەبێت، کە سەرەتاکەت زۆر هەژار بووە.

8 For inquire of the former generation, and search diligently into the memory of the fathers:

«پرسیار لە نەوەی ڕابردوو بکە و بزانە لە باوباپیرانیانەوە چی فێربوون،

9 (For we are but of yesterday, and are ignorant that our days upon earth are but a shadow: )

چونکە ئێمە منداڵی دوێنێین و هیچ نازانین، ڕۆژگاریشمان لەسەر زەوی وەک سێبەر تێدەپەڕێت.

10 And they shall teach thee: they shall speak to thee, and utter words out of their hearts.

ئایا ئەو نەوەیە فێرت ناکەن و پێت ناڵێن؟ یان بە بیری خۆیان قسەت لێ دەرناهێنن؟

11 Can the rush be green without moisture? or a sedge-bush grow without water?

ئایا زەل بەبێ زۆنگاو گەشە دەکات، یان قامیش بەبێ ئاو شین دەبێت؟

12 When it is yet in flower, and is not plucked up with the hand, it withereth before all herbs.

بەڵکو ئەوان کە هێشتا گەشە دەکەن و نەبڕدراون، کەچی پێش هەموو گیایەک وشک دەبن،

13 Even so are the ways of all that forget God, and the hope of the hypocrite shall perish:

بەو جۆرەیە سەرگوزەشتەی ژیانی هەموو ئەوانەی خودایان لەبیر کردووە و هیوای خوانەناسان لەناودەچێت.

14 His folly shall not please him, and his trust shall be like the spider’s web.

ئەوەی پاڵپشتەکەیەتی دەبڕدرێتەوە، پشتی بە تەونی جاڵجاڵۆکە بەستووە.

15 He shall lean upon his house, and it shall not stand: he shall prop it up, and it shall not rise:

خۆی بە تەونەکەوە ڕادەگرێت بەڵام دەپچڕێت، دەستی پێوە دەگرێت و خۆی ڕاناگرێت.

16 He seemeth to have moisture before the sun cometh, and at his rising his blossom shall shoot forth.

ئەوانە وەک ڕووەکێکی تەڕ لەژێر تیشکی خۆردان، کە لەناو باخچەکەیدا چڵی تازە دەردەکات.

17 His roots shall be thick upon a heap of stones, and among the stones he shall abide.

بەسەر کۆمەڵە بەرددا ڕەگ دادەکوتێت و بە تاشەبەردەکانەوە خۆیان توند دەگرن.

18 If one swallow him up out of his place, he shall deny him, and shall say: I know thee not.

بەڵام کە لە شوێنی خۆی هەڵکەنرا، شوێنەکەی نکۆڵی لێ دەکات و دەڵێ:”من جێگای تۆ نیم.“

19 For this is the joy of his way, that others may spring again out of the earth.

ببینە، خۆشی ژیانەکەی تەنها ئەوەیە، کە لە جێگاکەیەوە یەکێکی دیکە چەکەرە دەکات.

20 God will not cast away the simple, nor reach out his hand to the evildoer:

«بێگومان خودا ئەو کەسە ڕەت ناکاتەوە کە بێ کەموکوڕی بێت، کە هانی خراپەکاران نادات.

21 Until thy mouth be filled with laughter, and thy lips with rejoicing.

کاتێک دەمت پڕ لە پێکەنین دەکات و لێوەکانت پڕ لە هوتاف،

22 They that hate thee, shall be clothed with confusion: and the dwelling of the wicked shall not stand.

ناحەزانت شەرمەزاری لەبەر دەکەن و ڕەشماڵی خراپەکارانیش تەفروتوونا دەبن.»