Job 6
1 But Job answered, and said:
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 O that my sins, whereby I have deserved wrath, and the calamity that I suffer, were weighed in a balance.
“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!
3 As the sand of the sea this would appear heavier: therefore my words are full of sorrow:
Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.
4 For the arrows of the Lord are in me, the rage whereof drinketh up my spirit, and the terrors of the Lord war against me.
Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.
5 Will the wild ass bray when he hath grass? or will the ox low when he standeth before a full manger?
Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?
6 Or can an unsavoury thing be eaten, that is not seasoned with salt? or can a man taste that which when tasted bringeth death?
Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?
7 The things which before my soul would not touch, now, through anguish are my meats.
Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.
8 Who will grant that my request may come: and that God may give me what I look for?
“Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!
9 And that he that hath begun may destroy me, that he may let loose his hand, and cut me off?
Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!
10 And that this may be my comfort, that afflicting me with sorrow, he spare not, nor I contradict the words of the Holy One.
Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan'ın sözlerini yadsımadım.
11 For what is my strength, that I can hold out? or what is my end that I should keep patience?
Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?
12 My strength is not the strength of stones, nor is my flesh of brass.
Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?
13 Behold there is no help for me in myself, and my familiar friends also are departed from me.
Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?
14 He that taketh away mercy from his friend, forsaketh the fear of the Lord.
“Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten'den korkmaktan vazgeçse bile.
15 My brethren have passed by me, as the torrent that passeth swiftly in the valleys.
Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,
16 They that fear the hoary frost, the snow shall fall upon them.
Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,
17 At the time when they shall be scattered they shall perish: and after it groweth hot they shall be melted out of their place.
Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.
18 The paths of their steps are entangled: they shall walk in vain, and shall perish.
O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema'nın kervanları su arar, Saba'dan gelen yolcular umutla bakar.
19 Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
20 They are confounded, because I have hoped: they are come also even unto me, and are covered with shame.
Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.
21 Now you are come: and now seeing my affliction you are afraid.
Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.
22 Did I say: Bring to me, and give me of your substance?
‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?
23 Or deliver me from the hand of the enemy, and rescue me out of the hand of the mighty?
24 Teach me, and I will hold my peace: and if I have been ignorant in any thing, instruct me.
“Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.
25 Why have you detracted the words of truth, whereas there is none of you that can reprove me?
Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?
26 You dress up speeches only to rebuke, and you utter words to the wind.
Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?
27 You rush in upon the fatherless, and you endeavour to overthrow your friend.
Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.
28 However finish what you have begun, give ear, and see whether I lie.
“Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.
29 Answer, I beseech you, without contention: and speaking that which is just, judge ye.
Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.
30 And you shall not And iniquity in my tongue, neither shall folly sound in my mouth.
Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?
