< Job 6 >

1 But Job answered, and said:
Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2 O that my sins, whereby I have deserved wrath, and the calamity that I suffer, were weighed in a balance.
Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3 As the sand of the sea this would appear heavier: therefore my words are full of sorrow:
Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4 For the arrows of the Lord are in me, the rage whereof drinketh up my spirit, and the terrors of the Lord war against me.
Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5 Will the wild ass bray when he hath grass? or will the ox low when he standeth before a full manger?
Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6 Or can an unsavoury thing be eaten, that is not seasoned with salt? or can a man taste that which when tasted bringeth death?
Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7 The things which before my soul would not touch, now, through anguish are my meats.
Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8 Who will grant that my request may come: and that God may give me what I look for?
Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9 And that he that hath begun may destroy me, that he may let loose his hand, and cut me off?
Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10 And that this may be my comfort, that afflicting me with sorrow, he spare not, nor I contradict the words of the Holy One.
Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11 For what is my strength, that I can hold out? or what is my end that I should keep patience?
Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12 My strength is not the strength of stones, nor is my flesh of brass.
Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13 Behold there is no help for me in myself, and my familiar friends also are departed from me.
Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14 He that taketh away mercy from his friend, forsaketh the fear of the Lord.
Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15 My brethren have passed by me, as the torrent that passeth swiftly in the valleys.
Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16 They that fear the hoary frost, the snow shall fall upon them.
Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17 At the time when they shall be scattered they shall perish: and after it groweth hot they shall be melted out of their place.
Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18 The paths of their steps are entangled: they shall walk in vain, and shall perish.
Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19 Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20 They are confounded, because I have hoped: they are come also even unto me, and are covered with shame.
Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21 Now you are come: and now seeing my affliction you are afraid.
Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22 Did I say: Bring to me, and give me of your substance?
Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23 Or deliver me from the hand of the enemy, and rescue me out of the hand of the mighty?
O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24 Teach me, and I will hold my peace: and if I have been ignorant in any thing, instruct me.
Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25 Why have you detracted the words of truth, whereas there is none of you that can reprove me?
Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26 You dress up speeches only to rebuke, and you utter words to the wind.
Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27 You rush in upon the fatherless, and you endeavour to overthrow your friend.
Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28 However finish what you have begun, give ear, and see whether I lie.
Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29 Answer, I beseech you, without contention: and speaking that which is just, judge ye.
Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30 And you shall not And iniquity in my tongue, neither shall folly sound in my mouth.
May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?

< Job 6 >