< Job 6 >

1 But Job answered, and said:
Əyyub belə cavab verdi:
2 O that my sins, whereby I have deserved wrath, and the calamity that I suffer, were weighed in a balance.
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 As the sand of the sea this would appear heavier: therefore my words are full of sorrow:
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 For the arrows of the Lord are in me, the rage whereof drinketh up my spirit, and the terrors of the Lord war against me.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Will the wild ass bray when he hath grass? or will the ox low when he standeth before a full manger?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Or can an unsavoury thing be eaten, that is not seasoned with salt? or can a man taste that which when tasted bringeth death?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 The things which before my soul would not touch, now, through anguish are my meats.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 Who will grant that my request may come: and that God may give me what I look for?
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 And that he that hath begun may destroy me, that he may let loose his hand, and cut me off?
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 And that this may be my comfort, that afflicting me with sorrow, he spare not, nor I contradict the words of the Holy One.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 For what is my strength, that I can hold out? or what is my end that I should keep patience?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 My strength is not the strength of stones, nor is my flesh of brass.
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Behold there is no help for me in myself, and my familiar friends also are departed from me.
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 He that taketh away mercy from his friend, forsaketh the fear of the Lord.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 My brethren have passed by me, as the torrent that passeth swiftly in the valleys.
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 They that fear the hoary frost, the snow shall fall upon them.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 At the time when they shall be scattered they shall perish: and after it groweth hot they shall be melted out of their place.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 The paths of their steps are entangled: they shall walk in vain, and shall perish.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 They are confounded, because I have hoped: they are come also even unto me, and are covered with shame.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 Now you are come: and now seeing my affliction you are afraid.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Did I say: Bring to me, and give me of your substance?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 Or deliver me from the hand of the enemy, and rescue me out of the hand of the mighty?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Teach me, and I will hold my peace: and if I have been ignorant in any thing, instruct me.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 Why have you detracted the words of truth, whereas there is none of you that can reprove me?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 You dress up speeches only to rebuke, and you utter words to the wind.
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 You rush in upon the fatherless, and you endeavour to overthrow your friend.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 However finish what you have begun, give ear, and see whether I lie.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Answer, I beseech you, without contention: and speaking that which is just, judge ye.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 And you shall not And iniquity in my tongue, neither shall folly sound in my mouth.
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?

< Job 6 >