Job 4
1 Then Eliphaz the Themanite answered, and said:
| ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە: |
2 If we begin to speak to thee, perhaps thou wilt take it ill, but who can withhold the words he hath conceived?
| «ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟ |
3 Behold thou hast taught many, and thou hast strengthened the weary hands:
| لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە. |
4 Thy words have confirmed them that were staggering, and thou hast strengthened the trembling knees:
| قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند. |
5 But now the scourge is come upon thee, and thou faintest: it hath touched thee, and thou art troubled.
| بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت. |
6 Where is thy fear, thy fortitude, thy patience, and the perfection of thy ways?
| ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟ |
7 Remember, I pray thee, who ever perished being innocent? or when were the just destroyed?
| «بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟ |
8 On the contrary I have seen those who work iniquity, and sow sorrows, and reap them,
| وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن. |
9 Perishing by the blast of God, and consumed by the spirit of his wrath.
| بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن. |
10 The roaring of the lion, and the voice of the lioness, and the teeth of the whelps of lions are broken:
| مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران. |
11 The tiger hath perished for want of prey, and the young lions are scattered abroad.
| شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن. |
12 Now there was a word spoken to me in private, and my ears by stealth as it were received the veins of its whisper.
| «وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست. |
13 In the horror of a vision by night, when deep sleep is wont to hold men,
| لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە، |
14 Fear seized upon me, and trembling, and all my bones were affrighted:
| ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین. |
15 And when a spirit passed before me, the hair of my flesh stood up.
| ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات. |
16 There stood one whose countenance I knew not, an image before my eyes, and I heard the voice as it were of a gentle wind:
| ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست: |
17 Shall man be justified in comparison of God, or shall a man be more pure than his maker?
| ”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟ |
18 Behold they that serve him are not steadfast, and in his angels he found wickedness:
| ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی، |
19 How much more shall they that dwell in houses of clay, who have an earthly foundation, be consumed as with the moth?
| ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە. |
20 From morning till evening they shall be cut down: and because no one understandeth, they shall perish for ever.
| لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن. |
21 And they that shall be left, shall be taken away from them: they shall die, and not in wisdom.
| ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“ |
