Job 37
1 At this my heart trembleth, and is moved out of its place.
“Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.
2 Hear ye attentively the terror of his voice, and the sound that cometh out of his mouth.
Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!
3 He beholdeth under all the heavens, and his light is upon the ends of the earth.
Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.
4 After it a noise shall roar, he shall thunder with the voice of his majesty, and shall not be found out, when his voice shall be heard.
Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
5 God shall thunder wonderfully with his voice, he that doth great and unsearchable things.
Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
6 He commandeth the snow to go down upon the earth, and the winter rain, and the shower of his strength.
Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’
7 He sealeth up the hand of all men, that every one may know his works.
Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.
8 Then the beast shall go into his covert, and shall abide in his den.
Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.
9 Out of the inner parts shall a tempest come, and cold out of the north.
Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.
10 When God bloweth there cometh frost, and again the waters are poured out abundantly.
Tanrı'nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.
11 Corn desireth clouds, and the clouds spread their light:
Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.
12 Which go round about, whithersoever the will of him that governeth them shall lead them, to whatsoever he shall command them upon the face of the whole earth:
Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O'nun istediği yönde döner durur.
13 Whether in one tribe, or in his own land, or in what place soever of his mercy he shall command them to be found.
Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.
14 Hearken to these things, Job: Stand, and consider the wondrous works of God.
“Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı'nın şaşılası işlerini.
15 Dost thou know when God commanded the rains, to shew his light of his clouds?
Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
16 Knowest thou the great paths of the clouds, and the perfect knowledges?
Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
17 Are not thy garments hot, when the south wind blows upon the earth?
Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?
18 Thou perhaps hast made the heavens with him, which are most strong, as if they were of molten brass.
Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O'nunla birlikte yayabilir misin?
19 Shew us what we may say to him: for we are wrapped up in darkness.
“O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
20 Who shall tell him the things I speak? even if a man shall speak, he shall be swallowed up.
Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?
21 But now they see not the light: the air on a sudden shall be thickened into clouds, and the wind shall pass and drive them away.
Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
22 Cold cometh out of the north, and to God praise with fear.
Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
23 We cannot find him worthily: he is great in strength, and in judgment, and in justice, and he is ineffable.
Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
24 Therefore men shall fear him, and all that seem to themselves to be wise, shall not dare to behold him.
Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”
