Job 37

1 At this my heart trembleth, and is moved out of its place.

Oo, dahil din dito'y nanginginig ang aking puso, at napapabago sa kaniyang kinaroroonang dako.

2 Hear ye attentively the terror of his voice, and the sound that cometh out of his mouth.

Dinggin ninyo oh dinggin ang hiyaw ng kaniyang tinig, at ang sigaw na lumalabas sa kaniyang bibig.

3 He beholdeth under all the heavens, and his light is upon the ends of the earth.

Kaniyang ipinadadala sa silong ng buong langit, at ang kidlat niya'y sa mga wakas ng lupa.

4 After it a noise shall roar, he shall thunder with the voice of his majesty, and shall not be found out, when his voice shall be heard.

Sumunod nito'y isang hugong na dumadagundong; siya'y kumukulog ng hugong ng kaniyang karilagan: at hindi tumitigil doon kung naririnig ang kaniyang tinig.

5 God shall thunder wonderfully with his voice, he that doth great and unsearchable things.

Ang Dios ay kumukulog na kagilagilalas ng kaniyang tinig; dakilang mga bagay ang ginawa niya, na hindi natin matalastas.

6 He commandeth the snow to go down upon the earth, and the winter rain, and the shower of his strength.

Sapagka't sinabi niya sa nieve, Lumagpak ka sa lupa; gayon din sa ambon, at sa bugso ng kaniyang malakas na ulan,

7 He sealeth up the hand of all men, that every one may know his works.

Tinatatakan niya ang kamay ng bawa't tao: upang maalaman ng lahat ng mga tao na kaniyang nilalang.

8 Then the beast shall go into his covert, and shall abide in his den.

Kung gayo'y nagsisipasok ang mga hayop sa mga lungga, at namamalagi sa kanilang mga tahanan.

9 Out of the inner parts shall a tempest come, and cold out of the north.

Mula sa timog nanggagaling ang bagyo: at ang ginaw ay mula sa hilagaan.

10 When God bloweth there cometh frost, and again the waters are poured out abundantly.

Sa pamamagitan ng hinga ng Dios ay nayayari ang hielo: at ang kaluwangan ng tubig ay naiipit.

11 Corn desireth clouds, and the clouds spread their light:

Oo, kaniyang nilalagyan ang masinsing ulap ng halomigmig; kaniyang pinangangalat ang alapaap ng kaniyang kidlat:

12 Which go round about, whithersoever the will of him that governeth them shall lead them, to whatsoever he shall command them upon the face of the whole earth:

At pumipihit sa palibot sa pamamagitan ng kaniyang patnubay, upang kanilang gawin ang anomang iutos niya sa kanila, sa ibabaw ng balat ng sanglibutang natatahanan:

13 Whether in one tribe, or in his own land, or in what place soever of his mercy he shall command them to be found.

Maging sa saway, o maging sa kaniyang lupain, o maging sa kaawaan ay pinalilitaw niya.

14 Hearken to these things, Job: Stand, and consider the wondrous works of God.

Dinggin mo ito, Oh Job: Tumigil ka, at bulayin ang kagilagilalas na mga gawa ng Dios.

15 Dost thou know when God commanded the rains, to shew his light of his clouds?

Nalalaman mo ba kung paanong pinararatangan sila ng Dios, at pinasisilang ang kidlat ng kaniyang alapaap?

16 Knowest thou the great paths of the clouds, and the perfect knowledges?

Nalalaman mo ba ang mga pagtitimbang ng mga alapaap, ang kagilagilalas na mga gawa niya na sakdal sa kaalaman?

17 Are not thy garments hot, when the south wind blows upon the earth?

Paanong umiinit ang inyong mga suot, pagka tumatahimik ang lupa sa pamamagitan ng hanging timugan?

18 Thou perhaps hast made the heavens with him, which are most strong, as if they were of molten brass.

Mailalatag mo ba na kasama niya ang langit, na matibay na gaya ng isang salaming binubo?

19 Shew us what we may say to him: for we are wrapped up in darkness.

Ituro mo sa amin kung anong aming sasabihin sa kaniya; sapagka't hindi namin maayos ang aming pananalita dahil sa kadiliman.

20 Who shall tell him the things I speak? even if a man shall speak, he shall be swallowed up.

Sasaysayin ba sa kaniya na ako'y magsasalita? O iisipin ba ng isang tao na siya'y sasakmalin.

21 But now they see not the light: the air on a sudden shall be thickened into clouds, and the wind shall pass and drive them away.

At ngayo'y hindi nakikita ng mga tao ang makinang na liwanag na nasa mga langit: nguni't ang hangin ay dumadaan, at pinapalis ang mga yaon.

22 Cold cometh out of the north, and to God praise with fear.

Karilagang ginto ay nagmumula sa hilagaan; may taglay ang Dios na kakilakilabot na karilagan.

23 We cannot find him worthily: he is great in strength, and in judgment, and in justice, and he is ineffable.

Tungkol sa Makapangyarihan sa lahat, hindi natin mauunawa; siya'y marilag sa kapangyarihan; at sa kahatulan at saganang kaganapan siya'y hindi pipighati.

24 Therefore men shall fear him, and all that seem to themselves to be wise, shall not dare to behold him.

Kinatatakutan nga siya ng mga tao: hindi niya binibigyang pitagan ang sinomang pantas sa puso.