Job 34
1 And Eliu continued his discourse, and said:
Елиху йәнә җававән мундақ деди: —
2 Hear ye, wise men, my words, and ye learned, hearken to me:
«И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.
3 For the ear trieth words, and the mouth discerneth meats by the taste.
Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.
4 Let us choose to us judgment, and let us see among ourselves what is the best.
Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!
5 For Job hath said: I am just, and God hath overthrown my judgment.
Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.
6 For in judging me there is a lie: my arrow is violent without any sin.
Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,
7 What man is there like Job, who drinketh up scorning like water?
Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.
8 Who goeth in company with them that work iniquity, and walketh with wicked men?
У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.
9 For he hath said: Man shall not please God, although he run with him.
Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.
10 Therefore, ye men of understanding, hear me: far from god be wickedness, and iniquity from the Almighty.
Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!
11 For he will render to a man his work, and according to the ways of every one he will reward them.
Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.
12 For in very deed God will not condemn without cause, neither will the Almighty pervert judgment.
Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.
13 What other hath he appointed over the earth? or whom hath he set over the world which he made?
Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?
14 If he turn his heart to him, he shall draw his spirit and breath unto himself.
У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,
15 All flesh shall perish together, and man shall return into ashes.
Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.
16 If then thou hast understanding, hear what is said, and hearken to the voice of my words.
Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!
17 Can he be healed that loveth not judgment? and how dost thou so far condemn him that is just?
Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!
18 Who saith to the king: Thou art an apostate: who calleth rulers ungodly?
У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.
19 Who accepteth not the persons of princes: nor hath regarded the tyrant, when he contended against the poor man: for all are the work of his hands.
У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.
20 They shall suddenly die, and the people shall be troubled at midnight, and they shall pass, and take away the violent without hand.
Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.
21 For his eyes are upon the ways of men, and he considereth all their steps.
Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.
22 There is no darkness, and there is no shadow of death, where they may be hid who work iniquity.
Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.
23 For it is no longer in the power of man to enter into judgment with God.
Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.
24 He shall break in pieces many and innumerable, and shall make others to stand in their stead.
У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;
25 For he knoweth their works: and therefore he shall bring night on them, and they shall be destroyed.
Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.
26 He hath struck them, as being wicked, in open sight.
У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,
27 Who as it were on purpose have revolted from him, and would not understand all his ways:
Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.
28 So that they caused the cry of the needy to come to him, and he heard the voice of the poor.
Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.
29 For when he granteth peace, who is there that can condemn? When he hideth his countenance, who is there that can behold him, whether it regard nations, or all men?
У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?
30 Who maketh a man that is a hypocrite to reign for the sins of the people?
Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.
31 Seeing then I have spoken of God, I will not hinder thee in thy turn.
Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;
32 If I have erred, teach thou me: if I have spoken iniquity, I will add no more.
Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,
33 Doth God require it of thee, because it hath displeased thee? for thou begannest to speak, and not I: but if thou know any thing better, speak.
Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!
34 Let men of understanding speak to me, and let a wise man hearken to me.
Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —
35 But Job hath spoken foolishly, and his words sound not discipline.
«Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.
36 My father, let Job be tried even to the end: cease not from the man of iniquity.
Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!
37 Because he addeth blasphemy upon his sins, let him be tied fast in the mean time amongst us: and then let him provoke God to judgment with his speeches.
Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».
