< Job 34 >

1 And Eliu continued his discourse, and said:
ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.
2 Hear ye, wise men, my words, and ye learned, hearken to me:
3 For the ear trieth words, and the mouth discerneth meats by the taste.
همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛
4 Let us choose to us judgment, and let us see among ourselves what is the best.
پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.
5 For Job hath said: I am just, and God hath overthrown my judgment.
ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.
6 For in judging me there is a lie: my arrow is violent without any sin.
هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»
7 What man is there like Job, who drinketh up scorning like water?
ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!
8 Who goeth in company with them that work iniquity, and walketh with wicked men?
9 For he hath said: Man shall not please God, although he run with him.
زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»
10 Therefore, ye men of understanding, hear me: far from god be wickedness, and iniquity from the Almighty.
ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟
11 For he will render to a man his work, and according to the ways of every one he will reward them.
او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.
12 For in very deed God will not condemn without cause, neither will the Almighty pervert judgment.
براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.
13 What other hath he appointed over the earth? or whom hath he set over the world which he made?
اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.
14 If he turn his heart to him, he shall draw his spirit and breath unto himself.
اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،
15 All flesh shall perish together, and man shall return into ashes.
اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.
16 If then thou hast understanding, hear what is said, and hearken to the voice of my words.
حال، اگر فهم داری، گوش کن.
17 Can he be healed that loveth not judgment? and how dost thou so far condemn him that is just?
اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟
18 Who saith to the king: Thou art an apostate: who calleth rulers ungodly?
او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،
19 Who accepteth not the persons of princes: nor hath regarded the tyrant, when he contended against the poor man: for all are the work of his hands.
هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.
20 They shall suddenly die, and the people shall be troubled at midnight, and they shall pass, and take away the violent without hand.
خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.
21 For his eyes are upon the ways of men, and he considereth all their steps.
خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.
22 There is no darkness, and there is no shadow of death, where they may be hid who work iniquity.
هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.
23 For it is no longer in the power of man to enter into judgment with God.
پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.
24 He shall break in pieces many and innumerable, and shall make others to stand in their stead.
بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،
25 For he knoweth their works: and therefore he shall bring night on them, and they shall be destroyed.
زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.
26 He hath struck them, as being wicked, in open sight.
او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،
27 Who as it were on purpose have revolted from him, and would not understand all his ways:
چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،
28 So that they caused the cry of the needy to come to him, and he heard the voice of the poor.
و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.
29 For when he granteth peace, who is there that can condemn? When he hideth his countenance, who is there that can behold him, whether it regard nations, or all men?
وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.
30 Who maketh a man that is a hypocrite to reign for the sins of the people?
او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.
31 Seeing then I have spoken of God, I will not hinder thee in thy turn.
ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟
32 If I have erred, teach thou me: if I have spoken iniquity, I will add no more.
آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟
33 Doth God require it of thee, because it hath displeased thee? for thou begannest to speak, and not I: but if thou know any thing better, speak.
آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.
34 Let men of understanding speak to me, and let a wise man hearken to me.
هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.
35 But Job hath spoken foolishly, and his words sound not discipline.
36 My father, let Job be tried even to the end: cease not from the man of iniquity.
ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی
37 Because he addeth blasphemy upon his sins, let him be tied fast in the mean time amongst us: and then let him provoke God to judgment with his speeches.
و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.

< Job 34 >