< Job 31 >
1 I made a covenant with my eyes, that I would not so much as think upon a virgin.
Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.
2 For what part should God from above have in me, and what inheritance the Almighty from on high?
Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?
3 Is not destruction to the wicked, and aversion to them that work iniquity?
Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?
4 Doth not he consider my ways, and number all my steps?
Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?
5 If I have walked in vanity, and my foot hath made haste to deceit:
Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:
6 Let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.
Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.
7 If my step hath turned out of the way, and if my heart hath followed my eyes, and if a spot hath cleaved to my hands:
Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:
8 Then let me sow and let another eat: and let my offspring be rooted out.
Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.
9 If my heart hath been deceived upon a woman, and if I have laid wait at my friend’s door:
Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:
10 Let my wife be the harlot of another, and let other men lie with her.
Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.
11 For this is a heinous crime, and a most grievous iniquity.
Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,
12 It is a fire that devoureth even to destruction, and rooteth up all things that spring.
Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.
13 If I have despised to abide judgment with my manservant, or my maidservant, when they had any controversy against me:
Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,
14 For what shall I do when God shall rise to judge? and when he shall examine, what shall I answer him?
(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?
15 Did not he that made me in the womb make him also: and did not one and the same form me in the womb?
Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)
16 If I have denied to the poor what they desired, and have made the eyes of the widow wait:
Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;
17 If I have eaten my morsel alone, and the fatherless hath not eaten thereof:
Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;
18 (For from my infancy mercy grew up with me: and it came out with me from my mother’s womb: )
(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)
19 If I have despised him that was perishing for want of clothing, and the poor man that had no covering:
Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;
20 If his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep:
Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;
21 If I have lifted up my hand against the fatherless, even when I saw myself superior in the gate:
Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:
22 Let my shoulder fall from its joint, and let my arm with its bones be broken.
Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.
23 For I have always feared God as waves swelling over me, and his weight I was not able to bear.
Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.
24 If I have thought gold my strength, and have said to fine gold: My confidence:
Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;
25 If I have rejoiced over my great riches, and because my hand had gotten much.
Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;
26 If I beheld the sun when it shined, and the moon going in brightness:
Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;
27 And my heart in secret hath rejoiced, and I have kissed my hand with my mouth:
I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:
28 Which is a very great iniquity, and a denial against the most high God.
I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.
29 If I have been glad at the downfall of him that hated me, and have rejoiced that evil had found him.
Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.
30 For I have not given my mouth to sin, by wishing a curse to his soul.
(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)
31 If the men of my tabernacle have not said: Who will give us of his flesh that we may be filled?
Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?
32 The stranger did not stay without, my door was open to the traveller.
Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.
33 If as a man I have hid my sin, and have concealed my iniquity in my bosom.
Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;
34 If I have been afraid at a very great multitude, and the contempt of kinsmen hath terrified me: and I have not rather held my peace, and not gone out of the door.
I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.
35 Who would grant me a hearer, that the Almighty may hear my desire; and that he himself that judgeth would write a book,
Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.
36 That I may carry it on my shoulder, and put it about me as a crown?
Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?
37 At every step of mine I would pronounce it, and offer it as to a prince.
Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.
38 If my land cry against me, and with it the furrows thereof mourn:
Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;
39 If I have eaten the fruits thereof without money, and have afflicted the soul of the tillers thereof:
Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:
40 Let thistles grow up to me instead of wheat, and thorns instead of barley.
Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.