Job 31
1 I made a covenant with my eyes, that I would not so much as think upon a virgin.
Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?
2 For what part should God from above have in me, and what inheritance the Almighty from on high?
Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?
3 Is not destruction to the wicked, and aversion to them that work iniquity?
Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?
4 Doth not he consider my ways, and number all my steps?
Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?
5 If I have walked in vanity, and my foot hath made haste to deceit:
Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
6 Let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.
(Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);
7 If my step hath turned out of the way, and if my heart hath followed my eyes, and if a spot hath cleaved to my hands:
Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:
8 Then let me sow and let another eat: and let my offspring be rooted out.
Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.
9 If my heart hath been deceived upon a woman, and if I have laid wait at my friend’s door:
Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;
10 Let my wife be the harlot of another, and let other men lie with her.
Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.
11 For this is a heinous crime, and a most grievous iniquity.
Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:
12 It is a fire that devoureth even to destruction, and rooteth up all things that spring.
Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.
13 If I have despised to abide judgment with my manservant, or my maidservant, when they had any controversy against me:
Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;
14 For what shall I do when God shall rise to judge? and when he shall examine, what shall I answer him?
Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?
15 Did not he that made me in the womb make him also: and did not one and the same form me in the womb?
Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?
16 If I have denied to the poor what they desired, and have made the eyes of the widow wait:
Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,
17 If I have eaten my morsel alone, and the fatherless hath not eaten thereof:
Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana
18 (For from my infancy mercy grew up with me: and it came out with me from my mother’s womb: )
(Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);
19 If I have despised him that was perishing for want of clothing, and the poor man that had no covering:
Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;
20 If his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep:
Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;
21 If I have lifted up my hand against the fatherless, even when I saw myself superior in the gate:
Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:
22 Let my shoulder fall from its joint, and let my arm with its bones be broken.
Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.
23 For I have always feared God as waves swelling over me, and his weight I was not able to bear.
Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.
24 If I have thought gold my strength, and have said to fine gold: My confidence:
Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;
25 If I have rejoiced over my great riches, and because my hand had gotten much.
Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;
26 If I beheld the sun when it shined, and the moon going in brightness:
Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,
27 And my heart in secret hath rejoiced, and I have kissed my hand with my mouth:
Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:
28 Which is a very great iniquity, and a denial against the most high God.
Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.
29 If I have been glad at the downfall of him that hated me, and have rejoiced that evil had found him.
Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:
30 For I have not given my mouth to sin, by wishing a curse to his soul.
(Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);
31 If the men of my tabernacle have not said: Who will give us of his flesh that we may be filled?
Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?
32 The stranger did not stay without, my door was open to the traveller.
(Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);
33 If as a man I have hid my sin, and have concealed my iniquity in my bosom.
Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
34 If I have been afraid at a very great multitude, and the contempt of kinsmen hath terrified me: and I have not rather held my peace, and not gone out of the door.
Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,
35 Who would grant me a hearer, that the Almighty may hear my desire; and that he himself that judgeth would write a book,
Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!
36 That I may carry it on my shoulder, and put it about me as a crown?
Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:
37 At every step of mine I would pronounce it, and offer it as to a prince.
Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.
38 If my land cry against me, and with it the furrows thereof mourn:
Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;
39 If I have eaten the fruits thereof without money, and have afflicted the soul of the tillers thereof:
Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:
40 Let thistles grow up to me instead of wheat, and thorns instead of barley.
Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.
