Job 29
1 Job also added, taking up his parable, and said:
Hiob ciągnął swoją przypowieść i mówił:
2 Who will grant me, that I might be according to the months past, according to the days in which God kept me?
Obym był taki jak za dawnych miesięcy, za [tych] dni, w których Bóg mnie strzegł;
3 When his lamp shined over my head, and I walked by his light in darkness?
Gdy jego pochodnia świeciła nad moją głową, a przy jego świetle przechodziłem w ciemności;
4 As I was in the days of my youth, when God was secretly in my tabernacle?
Taki, jaki byłem za dni swojej młodości, gdy tajemnica Boga pozostawała nad moim namiotem;
5 When the Almighty was with me: and my servants round about me?
Gdy Wszechmocny był jeszcze ze mną i otaczały mnie moje dzieci;
6 When I washed my feet with butter, and the rock poured me out rivers of oil?
Gdy moje ścieżki opływały w masło, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
7 When I went out to the gate of the city, and in the street they prepared me a chair?
Gdy wychodziłem do bramy przez miasto i na rynku przygotowałem sobie miejsce.
8 The young men saw me, and hid themselves: and the old men rose up and stood.
Widząc mnie, młodzi ukrywali się, a starcy podnosili się i stali.
9 The princes ceased to speak, and laid the finger on their mouth.
Książęta przestawali mówić i kładli rękę na swoich ustach.
10 The rulers held their peace, and their tongue cleaved to their throat.
Głos dostojników cichł, a ich język przylegał im do podniebienia.
11 The ear that heard me blessed me, and the eye that saw me gave witness to me:
Ucho, które mnie słyszało, błogosławiło mnie, a oko, które mnie widziało, dawało o mnie świadectwo;
12 Because I had delivered the poor man that cried out; and the fatherless that had no helper.
Bo wybawiałem ubogiego, gdy wołał, sierotę oraz tego, który nie miał pomocnika.
13 The blessing of him that was ready to perish came upon me, and I comforted the heart of the widow.
Błogosławieństwo ginącego przychodziło do mnie, a serce wdowy radowałem.
14 I was clad with justice: and I clothed myself with my judgment, as with a robe and a diadem.
Przyoblekłem się w sprawiedliwość i ona mnie okryła. Mój sąd był jak płaszcz i korona.
15 I was an eye to the blind, and a foot to the lame.
Byłem oczami dla ślepego, a nogami dla chromego.
16 I was the father of the poor: and the cause which I knew not, I searched out most diligently.
Byłem ojcem ubogich, a sprawę, której nie znałem, badałem.
17 I broke the jaws of the wicked man, and out of his teeth I took away the prey.
I kruszyłem szczękę niegodziwca, a z jego zębów wydzierałem łup.
18 And I said: I shall die in my nest, and as a palm tree shall multiply my days.
Dlatego powiedziałem: Umrę w swoim gnieździe, rozmnożę [swoje] dni jak piasek.
19 My root is opened beside the waters, and dew shall continue in my harvest.
Mój korzeń rozciągnął się przy wodach, a rosa trwała całą noc na moich gałązkach.
20 My glory shall always be renewed, and my bow in my hand shall be repaired.
Moja chwała odświeżała się we mnie, a mój łuk odnowił się w mojej ręce.
21 They that heard me, waited for my sentence, and being attentive held their peace at my counsel.
Słuchali mnie i oczekiwali, przyjmowali moją radę w milczeniu.
22 To my words they durst add nothing, and my speech dropped upon them.
Po moich słowach już nie mówili, moja mowa kropiła na nich.
23 They waited for me as for rain, and they opened their mouth as for a latter shower.
Oczekiwali mnie jak deszczu, otwierali swe usta jak na późny deszcz.
24 If at any time I laughed on them, they believed not, and the light of my countenance fell not on earth.
[Jeśli] się śmiałem do nich, nie wierzyli, a światła mojej twarzy nie odrzucali.
25 If I had a mind to go to them, I sat first, and when I sat as a king, with his army standing about him, yet I was a comforter of them that mourned.
Wytyczałem im drogę, siadałem na czele i przybywałem jak król wśród wojska, jak [ten], który smutnych pociesza.
