Job 24
1 Times are not hid from the Almighty: but they that know him, know not his days.
| «چونکه زمانها از قادرمطلق مخفی نیست. پس چرا عارفان او ایام او راملاحظه نمی کنند؟ | ۱ |
2 Some have removed landmarks, have taken away flocks by force, and fed them.
| بعضی هستند که حدود رامنتقل می‌سازند و گله‌ها را غصب نموده، می‌چرانند. | ۲ |
3 They have driven away the ass of the fatherless, and have taken away the widow’s ox for a pledge.
| الاغهای یتیمان را می‌رانند و گاوبیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند. | ۳ |
4 They have overturned the way of the poor, and have oppressed together the meek of the earth.
| فقیران را از راه منحرف می‌سازند، و مسکینان زمین جمیع خویشتن را پنهان می‌کنند. | ۴ |
5 Others like wild asses in the desert go forth to their work: by watching for a prey they get bread for their children.
| اینک مثل خروحشی به جهت کار خود به بیابان بیرون رفته، خوراک خود را می‌جویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان می‌رساند. | ۵ |
6 They reap the field that is not their own, and gather the vintage of his vineyard whom by violence they have oppressed.
| علوفه خود را درصحرا درو می‌کنند و تاکستان شریران راخوشه چینی می‌نمایند. | ۶ |
7 They send men away naked, taking away their clothes who have no covering in the cold:
| برهنه و بی‌لباس شب رابه‌سر می‌برند و در سرما پوششی ندارند. | ۷ |
8 Who are wet, with the showers of the mountains, and having no covering embrace the stones.
| ازباران کوهها تر می‌شوند و از عدم پناهگاه، صخره‌ها را در بغل می‌گیرند | ۸ |
9 They have violently robbed the fatherless, and stripped the poor common people.
| و کسانی هستند که یتیم را از پستان می‌ربایند و از فقیر گرو می‌گیرند. | ۹ |
10 From the naked and them that go without clothing, and from the hungry they have taken away the ears of corn.
| پس ایشان بی‌لباس و برهنه راه می‌روند وبافه‌ها را برمی دارند و گرسنه می‌مانند. | ۱۰ |
11 They have taken their rest at noon among the stores of them, who after having trodden the winepresses suffer thirst.
| دردروازه های آنها روغن می‌گیرند و چرخشت آنهارا پایمال می‌کنند و تشنه می‌مانند. | ۱۱ |
12 Out of the cities they have made men to groan, and the soul of the wounded hath cried out, and God doth not suffer it to pass unrevenged.
| ازشهرآباد، نعره می‌زنند و جان مظلومان استغاثه می‌کند. اما خدا حماقت آنها را به نظر نمی آورد. | ۱۲ |
13 They have been rebellious to the light, they have not known his ways, neither have they returned by his paths.
| «و دیگرانند که از نور متمردند و راه آن رانمی دانند. و در طریق هایش سلوک نمی نمایند. | ۱۳ |
14 The murderer riseth at the very break of day, he killeth the needy, and the poor man: but in the night he will be as a thief.
| قاتل در صبح برمی خیزد و فقیر و مسکین رامی کشد. و در شب مثل دزد می‌شود. | ۱۴ |
15 The eye of the adulterer observeth darkness, saying: No eye shall see me: and he will cover his face.
| چشم زناکار نیز برای شام انتظار می‌کشد و می‌گوید که چشمی مرا نخواهد دید، و بر روی خود پرده می‌کشد. | ۱۵ |
16 He diggeth through houses in the dark, as in the day they had appointed for themselves, and they have not known the light.
| در تاریکی به خانه‌ها نقب می‌زنند ودر روز، خویشتن را پنهان می‌کنند و روشنایی رانمی دانند، | ۱۶ |
17 If the morning suddenly appear, it is to them the shadow of death: and they walk in darkness as if it were in light.
| زیرا صبح برای جمیع ایشان مثل سایه موت است، چونکه ترسهای سایه موت رامی دانند. | ۱۷ |
18 He is light upon the face of the water: cursed be his portion on the earth, let him not walk by the way of the vineyards.
| آنها بر روی آبها سبک‌اند و نصیب ایشان بر زمین ملعون است، و به راه تاکستان مراجعت نمی کنند. | ۱۸ |
| چنانکه خشکی و گرمی آب برف را نابود می‌سازد، همچنین هاویه خطاکاران را. (Sheol h7585) | ۱۹ |
20 Let mercy forget him: may worms be his sweetness: let him be remembered no more, but be broken in pieces as an unfruitful tree.
| رحم (مادرش ) او را فراموش می‌نماید و کرم، او را نوش می‌کند. و دیگر مذکورنخواهد شد، و شرارت مثل درخت بریده خواهدشد. | ۲۰ |
21 For he hath fed the barren that beareth not, and to the widow he hath done no good.
| زن عاقر را که نمی زاید می‌بلعد و به زن بیوه احسان نمی نماید، | ۲۱ |
22 He hath pulled down the strong by his might: and when he standeth up, he shall not trust to his life.
| و اما خدا جباران را به قوت خود محفوظ می‌دارد. برمی خیزند اگرچه امید زندگی ندارند، | ۲۲ |
23 God hath given him place for penance, and he abuseth it unto pride: but his eyes are upon his ways.
| ایشان را اطمینان می‌بخشد و بر آن تکیه می‌نمایند، اما چشمان اوبر راههای ایشان است. | ۲۳ |
24 They are lifted up for a little while and shall not stand, and shall be brought down as all things, and shall be taken away, and as the tops of the ears of corn they shall be broken.
| اندک زمانی بلندمی شوند، پس نیست می‌گردند و پست شده، مثل سایرین برده می‌شوند و مثل سر سنبله‌ها بریده می‌گردند، | ۲۴ |
25 And if it be not so, who can convince me that I have lied, and set my words before God?
| و اگر چنین نیست پس کیست که مراتکذیب نماید و کلام مرا ناچیز گرداند؟» | ۲۵ |
