< Job 24 >
1 Times are not hid from the Almighty: but they that know him, know not his days.
Niyə Külli-İxtiyar hökm üçün zaman təyin etmir? Niyə Onu tanıyanlar hökm günlərini görmür?
2 Some have removed landmarks, have taken away flocks by force, and fed them.
İnsanlar sərhəd daşlarını qaldırır, Sürüləri oğurlayıb otarır.
3 They have driven away the ass of the fatherless, and have taken away the widow’s ox for a pledge.
Yetimlərin eşşəyini əlindən alır, Dul qadının öküzünü girov götürür.
4 They have overturned the way of the poor, and have oppressed together the meek of the earth.
Yoxsulları yoldan çıxarır, Ölkədəki fəqirlərin hamısı gizlənməyə məcbur olur.
5 Others like wild asses in the desert go forth to their work: by watching for a prey they get bread for their children.
Baxın kasıblar vəhşi eşşəklər kimi Yemək tapmaq üçün ertədən işə çıxır, Övladları üçün çöldə çörək axtarır.
6 They reap the field that is not their own, and gather the vintage of his vineyard whom by violence they have oppressed.
Zəmilərdən yem yığırlar, Pislərin üzüm bağından üzüm qalıqlarını toplayırlar.
7 They send men away naked, taking away their clothes who have no covering in the cold:
Gecə paltarsız, çılpaq qalırlar, Soyuqda üstlərini örtməyə bir şey tapmırlar.
8 Who are wet, with the showers of the mountains, and having no covering embrace the stones.
Dağlara yağan yağışdan islanırlar, Daldalanacaqları olmadığı üçün qayalara qısılırlar,
9 They have violently robbed the fatherless, and stripped the poor common people.
Yetim uşağı döşdən ayırırlar, Fəqirin körpəsini girov alırlar.
10 From the naked and them that go without clothing, and from the hungry they have taken away the ears of corn.
Bu yazıqlar paltarsız, çılpaq dolanır, Qarınları acdır, amma taxıl dərzləri daşıyır.
11 They have taken their rest at noon among the stores of them, who after having trodden the winepresses suffer thirst.
Pislərin çəpərləri arasında yağ üçün zeytun sıxırlar, Şərab üçün üzüm sıxırlar, Amma özləri susuzluqdan yanırlar.
12 Out of the cities they have made men to groan, and the soul of the wounded hath cried out, and God doth not suffer it to pass unrevenged.
Şəhərlərdən insan nalələri ucalır, Canı yaralı olanlar fəryad qoparır, Amma Allah dualarını nəzərə almır.
13 They have been rebellious to the light, they have not known his ways, neither have they returned by his paths.
Elə insanlar var ki, işığa üsyan edir, Nurlu yolu tanımır, Onun dalınca getmir.
14 The murderer riseth at the very break of day, he killeth the needy, and the poor man: but in the night he will be as a thief.
Qatil gün batanda qalxır, Fəqiri, yoxsulu öldürür, Gecə oğrusuna bənzəyir.
15 The eye of the adulterer observeth darkness, saying: No eye shall see me: and he will cover his face.
Zinakarın gözü alaqaranlıqdadır, “Kimsə məni görməz” deyə düşünür, Üz-gözünü gizlədir.
16 He diggeth through houses in the dark, as in the day they had appointed for themselves, and they have not known the light.
Oğrular evləri qaranlıqda yarır, Gündüz gizlənir, işıq nədir, bilmir.
17 If the morning suddenly appear, it is to them the shadow of death: and they walk in darkness as if it were in light.
Çünki onların sabahı qatı qaranlıqdır, Zülmətin dəhşəti onların aşnasıdır.
18 He is light upon the face of the water: cursed be his portion on the earth, let him not walk by the way of the vineyards.
Amma onlar su üzərində köpüyə bənzər, Torpaqdan lənət payı alar, Üzüm bağlarına qayıtmazlar.
19 Let him pass from the snow waters to excessive heat, and his sin even to hell. (Sheol )
Necə ki quraqlıq və istilik qarı əridib udar, Ölülər diyarı da günahkarları elə götürüb aparar. (Sheol )
20 Let mercy forget him: may worms be his sweetness: let him be remembered no more, but be broken in pieces as an unfruitful tree.
Onları ana bətni unudar, Qurdlar üçün ləziz yem olar, Bir də onları heç kim yada salmaz, Haqsızlıq bir ağac kimi sınar.
21 For he hath fed the barren that beareth not, and to the widow he hath done no good.
Çünki sonsuz qadınlara yamanlıq edərlər, Dul qadınlara yaxşılıq etməzlər.
22 He hath pulled down the strong by his might: and when he standeth up, he shall not trust to his life.
Allah isə qüdrəti ilə bu güclüləri dartıb yerə vurar, Onlar qalxsa belə, həyatlarından əmin olmazlar.
23 God hath given him place for penance, and he abuseth it unto pride: but his eyes are upon his ways.
Allah onlara izin verir ki, əmin-amanlıqda yaşasınlar, Amma onlar gedən yollara göz qoyur.
24 They are lifted up for a little while and shall not stand, and shall be brought down as all things, and shall be taken away, and as the tops of the ears of corn they shall be broken.
Qısa müddətə ucalır, sonra da yox olurlar. Yıxılırlar, lap əvvəlkilər kimi götürülüb aparılırlar, Sünbül kimi dərilib yığılırlar.
25 And if it be not so, who can convince me that I have lied, and set my words before God?
Əgər belə deyilsə, Yalançı olduğumu kim sübut edə bilər? Sözlərimin dəyərsiz olduğunu kim deyə bilər?»