Job 20
1 Then Sophar the Naamathite answered, and said:
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
2 Therefore various thoughts succeed one another in me, and my mind is hurried away to different things.
«Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
3 The doctrine with which thou reprovest me, I will hear, and the spirit of my understanding shall answer for me.
Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4 This I know from the beginning, since man was placed upon the earth,
Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
5 That the praise of the wicked is short, and the joy of the hypocrite but for a moment.
Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
6 If his pride mount up even to heaven, and his head touch the clouds:
Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
7 In the end he shall be destroyed like a dunghill, and they that has seen him shall say: Where is he?
Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8 As a dream that fleeth away he shall not be found, he shall pass as a vision of the night:
У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9 The eyes that had seen him, shall see him no more, neither shall his place any more behold him.
Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10 His children shall be oppressed with want, and his hands shall render him his sorrow.
Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11 His bones shall be filled with the vices of his youth, and they shall sleep with him in the dust.
Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12 For when evil shall be sweet in his mouth, he will hide it under his tongue.
Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
13 He will spare it, and not leave it, and will hide it in his throat.
У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
14 His bread in his belly shall be turned into the gall of asps within him.
Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
15 The riches which he hath swallowed; he shall vomit up, and God shall draw them out of his belly.
У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16 He shall suck the head of asps, and the viper’s tongue shall kill him.
У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17 (Let him not see the streams of the river, the brooks of honey and of butter.)
У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18 He shall be punished for all that he did, and yet shall not be consumed: according to the multitude of his devices so also shall he suffer.
У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19 Because he broke in and stripped the poor: he hath violently taken away a house which he did not build.
Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
20 And yet his belly was not filled: and when he hath the things he coveted, he shall not be able to possess them.
У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
21 There was nothing left of his meat, and therefore nothing shall continue of his goods:
Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22 When he shall be filled, he shall be straitened, he shall burn, and every sorrow shall fall upon him.
Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23 May his belly be filled, that God may send forth the wrath of his indignation upon him, and rain down his war upon him.
У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
24 He shall flee from weapons of iron, and shall fall upon a bow of brass.
У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25 The sword is drawn out, and cometh forth from its scabbard, and glittereth in his bitterness: the terrible ones shall go and come upon him.
Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
26 All darkness is hid in his secret places: a fire that is not kindled shall devour him, he shall be afflicted when left in his tabernacle.
Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
27 The heavens shall reveal his iniquity, and the earth shall rise up against him.
Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28 The offspring of his house shall be exposed, he shall be pulled down in the day of God’s wrath.
Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
29 This is the portion of a wicked man from God, and the inheritance of his doings from the Lord.
Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
