Job 19
1 Then Job answered, and said:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 How long do you afflict my soul, and break me in pieces with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 Behold, these ten times you confound me, and are not ashamed to oppress me.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 For if I have been ignorant, my ignorance shall be with me.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 But you have set yourselves up against me, and reprove me with my reproaches.
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 At least now understand, that God hath not afflicted me with an equal judgment, and compassed me with his scourges.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Behold I cry suffering violence, and no one will hear: I shall cry aloud, and there is none to judge.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 He hath hedged in my path round about, and I cannot pass, and in my way he hath set darkness.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 He hath stripped me of my glory, and hath taken the crown from my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He hath destroyed me on every side, and I am lost, and he hath taken away my hope, as from a tree that is plucked up.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 His wrath is kindled against me, and he hath counted me as his enemy.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 His troops have come together, and have made themselves a way by me, and have besieged my tabernacle round about.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 He hath put my brethren far from me, and my acquaintance like strangers have departed from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My kinsmen have forsaken me, and they that knew me, have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 They that dwelt in my house, and my maidservants have counted me a stranger, and I have been like an alien in their eyes.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I called my servant, and he gave me no answer, I entreated him with my own mouth.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My wife hath abhorred my breath, and I entreated the children of my womb.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Even fools despise me; and when I gone from them, they spoke against me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 They that were sometime my counsellors, have abhorred me: and he whom I love most is turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 The flesh being consumed. My bone hath cleaved to my skin, and nothing but lips are left about my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Have pity on me, have pity on me, at least you my friends, because the hand of the Lord hath touched me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why do you persecute me as God, and glut yourselves with my flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 Who will grant me that my words may be written? Who will grant me that they may be marked down in a book?
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 With an iron pen and in a plate of lead, or else be graven with an instrument in flint stone.
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 For I know that my Redeemer liveth, and in the last day I shall rise out of the earth.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 And I shall be clothed again with my skin, and in my flesh I will see my God.
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 Whom I myself shall see, and my eyes shall behold, and not another: this my hope is laid up in my bosom.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 Why then do you say now: Let us persecute him, and let us find occasion of word against him?
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 Flee then from the face of the sword, for the sword is the revenger of iniquities: and know ye that there is judgment.
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
