Job 18

1 Then Baldad the Suhite answered, and said:

۱ پس بلدد شوحی در جواب گفت:

2 How long will you throw out words? understand first, and so let us speak.

۲ «تابه کی برای سخنان، دامها می‌گسترانید؟ تفکر کنید و بعد از آن تکلم خواهیم نمود.

3 Why are we reputed as beasts, and counted vile before you?

۳ چرا مثل بهایم شمرده شویم؟ و در نظر شما نجس نماییم؟

4 Thou that destroyest thy soul in thy fury, shall the earth be forsaken for thee, and shall rocks be removed out of their place?

۴ ‌ای که در غضب خود خویشتن را پاره می‌کنی، آیا به‌خاطر تو زمین متروک شود، یاصخره از جای خود منتقل گردد؟

5 Shall not the light of the wicked be extinguished, and the flame of his fire not shine?

۵ البته روشنایی شریران خاموش خواهد شد، و شعله آتش ایشان نور نخواهد داد.

6 The light shall be dark in his tabernacle, and the lamp that is over him, shall be put out.

۶ در خیمه اوروشنایی به تاریکی مبدل می‌گردد، و چراغش براو خاموش خواهد شد.

7 The step of his strength shall be straitened, and his own counsel shall cast him down headlong.

۷ قدمهای قوتش تنگ می‌شود. و مشورت خودش او را به زیر خواهدافکند.

8 For he hath thrust his feet into a net, and walketh in its meshes.

۸ زیرا به پایهای خود در دام خواهد افتاد، و به روی تله‌ها راه خواهد رفت.

9 The sole of his foot shall be held in a snare, and thirst shall burn against him.

۹ تله پاشنه او راخواهد گرفت. و دام، او را به زور نگاه خواهدداشت.

10 A gin is hidden for him in the earth, and his trap upon the path.

۱۰ دام برایش در زمین پنهان شده است، وتله برایش در راه.

11 Fears shall terrify him on every side, and shall entangle his feet.

۱۱ ترسها از هر طرف او راهراسان می‌کند، و به او چسبیده، وی رامی گریزاند.

12 Let his strength be wasted with famine, and let hunger invade his ribs.

۱۲ شقاوت، برای او گرسنه است، وذلت، برای لغزیدن او حاضر است.

13 Let it devour the beauty of his skin, let the firstborn death consume his arms.

۱۳ اعضای جسد او را می‌خورد. نخست زاده موت، جسد اورا می‌خورد.

14 Let his confidence be rooted out of his tabernacle, and let destruction tread upon him like a king.

۱۴ آنچه بر آن اعتماد می‌داشت، ازخیمه او ربوده می‌شود، و خود او نزد پادشاه ترسها رانده می‌گردد.

15 Let the companions of him that is not, dwell in his tabernacle, let brimstone be sprinkled in his tent.

۱۵ کسانی که از وی نباشنددر خیمه او ساکن می‌گردند، و گوگرد بر مسکن اوپاشیده می‌شود.

16 Let his roots be dried up beneath, and his harvest destroyed above.

۱۶ ریشه هایش از زیرمی خشکد، و شاخه‌اش از بالا بریده خواهد شد.

17 Let the memory of him perish from the earth and let not his name be renowned in the streets.

۱۷ یادگار او از زمین نابود می‌گردد، و در کوچه هااسم نخواهد داشت.

18 He shall drive him out of light into darkness, and shall remove him out of the world.

۱۸ از روشنایی به تاریکی رانده می‌شود. و او را از ربع مسکون خواهندگریزانید.

19 His seed shall not subsist, nor his offspring among his people, nor any remnants in his country.

۱۹ او را در میان قومش نه اولاد و نه ذریت خواهد بود، و در ماوای او کسی باقی نخواهد ماند.

20 They that come after him shall be astonished at his day, and horror shall fall upon them that went before.

۲۰ متاخرین از روزگارش متحیر خواهند شد، چنانکه بر متقدمین، ترس مستولی شده بود.

21 These men are the tabernacles of the wicked, and this the place of him that knoweth not God.

۲۱ به درستی که مسکن های شریران چنین می‌باشد، و مکان کسی‌که خدا رانمی شناسد مثل این است.»