Job 17
1 My spirit shall be wasted, my days shall be shortened, and only the grave remaineth for me.
Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
2 I have not sinned, and my eye abideth in bitterness.
Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
3 Deliver me O Lord, and set me beside thee, and let any man’s hand fight against me.
Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
4 Thou hast set their heart far from understanding, therefore they shall not be exalted.
Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
5 He promiseth a prey to his companions, and the eyes of his children shall fail.
Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
6 He hath made me as it were a byword of the people, and I am an example before them.
Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
7 My eye is dim through indignation, and my limbs are brought as it were to nothing.
Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
8 The just shall be astonished at this, and the innocent shall be raised up against the hypocrite.
Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
9 And the just man shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
10 Wherefore be you all converted, and come, and I shall not find among you any wise man.
Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
11 My days have passed away, my thoughts are dissipated, tormenting my heart.
Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
12 They have turned night into day, and after darkness I hope for light again.
Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
14 If I have said to rottenness: Thou art my father; to worms, my mother and my sister.
Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
15 Where is now then my expectation, and who considereth my patience?
Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
