Job 15
1 And Eliphaz the Themanite, answered, and said:
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 Will a wise man answer as if he were speaking in the wind, and fill his stomach with burning heat?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 Thou reprovest him by words, who is not equal to thee, and thou speakest that which is not good for thee.
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 As much as is in thee, thou hast made void fear, and hast taken away prayers from before God.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 For thy iniquity hath taught thy mouth, and thou imitatest the tongue of blasphemers.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Thy own mouth shall condemn thee, and not I: and thy own lips shall answer thee.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 Art thou the first man that was born, or wast thou made before the hills?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 Hast thou heard God’s counsel, and shall his wisdom be inferior to thee?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 What knowest thou that we are ignorant of? what dost thou understand that we know not?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 There are with us also aged and ancient men, much elder than thy fathers.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 Is it a great matter that God should comfort thee? but thy wicked words hinder this.
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 Why doth thy heart elevate thee, and why dost thou stare with thy eyes, as if they were thinking great things?
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 Why doth thy spirit swell against God, to utter such words out of thy mouth?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 What is man that he should be without spot, and he that is born of a woman that he should appear just?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 Behold among his saints none is unchangeable, and the heavens are not pure in his sight.
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 How much more is man abominable, and unprofitable, who drinketh iniquity like water?
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 I will shew thee, hear me: and I will tell thee what I have seen.
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 Wise men confess and hide not their fathers.
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 To whom alone the earth was given, and no stranger hath passed among them.
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 The wicked man is proud all his days, and the number of the years of his tyranny is uncertain.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 The sound of dread is always in his ears: and when there is peace, he always suspecteth treason.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 He believeth not that he may return from darkness to light, looking round about for the sword on every side.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 When he moveth himself to seek bread, he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 Tribulation shall terrify him, and distress shall surround him, as a king that is prepared for the battle.
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 For he hath stretched out his hand against God, and hath strengthened himself against the Almighty.
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 He hath run against him with his neck raised up, and is armed with a fat neck.
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 Fatness hath covered his face, and the fat hangeth down on his sides.
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 He hath dwelt in desolate cities, and in desert houses that are reduced into heaps.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 He shall not be enriched, neither shall his substance continue, neither shall he push his root in the earth.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 He shall not depart out of darkness: the flame shall dry up his branches, and he shall be taken away by the breath of his own month.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 He shall not believe, being vainly deceived by error, that he may be redeemed with any price.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 Before his days be full he shall perish: and his hands shall wither away.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 He shall be blasted as a vine when its grapes are in the first flower, and as an olive tree that casteth its flower.
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 For the congregation of the hypocrite is barren, and fire shall devour their tabernacles, who love to take bribes.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 He hath conceived sorrow, and hath brought forth iniquity, and his womb prepareth deceits.
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
