Job 15
1 And Eliphaz the Themanite, answered, and said:
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 Will a wise man answer as if he were speaking in the wind, and fill his stomach with burning heat?
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
3 Thou reprovest him by words, who is not equal to thee, and thou speakest that which is not good for thee.
Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
4 As much as is in thee, thou hast made void fear, and hast taken away prayers from before God.
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
5 For thy iniquity hath taught thy mouth, and thou imitatest the tongue of blasphemers.
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
6 Thy own mouth shall condemn thee, and not I: and thy own lips shall answer thee.
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
7 Art thou the first man that was born, or wast thou made before the hills?
“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
8 Hast thou heard God’s counsel, and shall his wisdom be inferior to thee?
Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
9 What knowest thou that we are ignorant of? what dost thou understand that we know not?
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
10 There are with us also aged and ancient men, much elder than thy fathers.
Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
11 Is it a great matter that God should comfort thee? but thy wicked words hinder this.
Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
12 Why doth thy heart elevate thee, and why dost thou stare with thy eyes, as if they were thinking great things?
Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
13 Why doth thy spirit swell against God, to utter such words out of thy mouth?
Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
14 What is man that he should be without spot, and he that is born of a woman that he should appear just?
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
15 Behold among his saints none is unchangeable, and the heavens are not pure in his sight.
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,
16 How much more is man abominable, and unprofitable, who drinketh iniquity like water?
Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
17 I will shew thee, hear me: and I will tell thee what I have seen.
“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
18 Wise men confess and hide not their fathers.
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
19 To whom alone the earth was given, and no stranger hath passed among them.
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
20 The wicked man is proud all his days, and the number of the years of his tyranny is uncertain.
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
21 The sound of dread is always in his ears: and when there is peace, he always suspecteth treason.
Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
22 He believeth not that he may return from darkness to light, looking round about for the sword on every side.
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
23 When he moveth himself to seek bread, he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
24 Tribulation shall terrify him, and distress shall surround him, as a king that is prepared for the battle.
Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
25 For he hath stretched out his hand against God, and hath strengthened himself against the Almighty.
Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,
26 He hath run against him with his neck raised up, and is armed with a fat neck.
Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.
27 Fatness hath covered his face, and the fat hangeth down on his sides.
“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
28 He hath dwelt in desolate cities, and in desert houses that are reduced into heaps.
Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
29 He shall not be enriched, neither shall his substance continue, neither shall he push his root in the earth.
Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
30 He shall not depart out of darkness: the flame shall dry up his branches, and he shall be taken away by the breath of his own month.
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
31 He shall not believe, being vainly deceived by error, that he may be redeemed with any price.
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
32 Before his days be full he shall perish: and his hands shall wither away.
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
33 He shall be blasted as a vine when its grapes are in the first flower, and as an olive tree that casteth its flower.
Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
34 For the congregation of the hypocrite is barren, and fire shall devour their tabernacles, who love to take bribes.
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
35 He hath conceived sorrow, and hath brought forth iniquity, and his womb prepareth deceits.
Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”
