Job 15
1 And Eliphaz the Themanite, answered, and said:
Unya si Eliphaz nga taga Teman mitubag ug miingon,
2 Will a wise man answer as if he were speaking in the wind, and fill his stomach with burning heat?
“Kinahanglan ba nga motubag ang usa ka maalamong tawo pinasikad sa mga walay hinungdan nga kahibalo ug pun-on ang iyang kaugalingon sa hangin sa sidlakan?
3 Thou reprovest him by words, who is not equal to thee, and thou speakest that which is not good for thee.
Kinahanglan ba nga mangatarungan siya sa walay kapuslanang mga pagpanulti o uban sa pagpamulong nga dili makaayo kaniya?
4 As much as is in thee, thou hast made void fear, and hast taken away prayers from before God.
Tinuod gayod, nawad-an ka na ug pagtahod sa Dios; nawala na ang imong pagpamalandong kaniya,
5 For thy iniquity hath taught thy mouth, and thou imitatest the tongue of blasphemers.
kay ang imong kasaypanan nagatudlo sa imong baba; gipili nimo ang pagbaton sa dila sa tawong malimbongon.
6 Thy own mouth shall condemn thee, and not I: and thy own lips shall answer thee.
Ang imong kaugalingong baba naghukom kanimo, dili ako; tinuod gayod, ang imong kaugalingong ngabil nagpamatuod batok kanimo.
7 Art thou the first man that was born, or wast thou made before the hills?
Ikaw ba ang unang tawo nga nahimugso? Nauna ka na ba diay nga gibuhat sa wala pa ang kabungtoran?
8 Hast thou heard God’s counsel, and shall his wisdom be inferior to thee?
Nadungog mo na ba ang mga tinagong kahibalo sa Dios? Gituga lang ba alang sa imong kaugalingon ang kaalam?
9 What knowest thou that we are ignorant of? what dost thou understand that we know not?
Unsa ba ang imong nasayran nga wala namo masayri? Unsa man ang imong nasabtan nga wala kanamo?
10 There are with us also aged and ancient men, much elder than thy fathers.
Ania kanamo ang mga ubanon ug tigulang na kaayo nga mga tawo nga mas magulang pa kay sa imong amahan.
11 Is it a great matter that God should comfort thee? but thy wicked words hinder this.
Gamay lang ba diay alang kanimo ang mga paglipay sa Dios, ang mga pulong nga malumo alang kanimo?
12 Why doth thy heart elevate thee, and why dost thou stare with thy eyes, as if they were thinking great things?
Nganong nadala ka man sa imong kasingkasing? Nganong hait man ang imong tinan-awan,
13 Why doth thy spirit swell against God, to utter such words out of thy mouth?
aron ba makabatok ang imong espiritu ngadto sa Dios ug maipagawas kanang mga pulonga gikan sa imong baba?
14 What is man that he should be without spot, and he that is born of a woman that he should appear just?
Unsa ba ang tawo nga kinahanglan man siyang hinloan? Unsa ba siya nga gihimugso sa usa ka babaye nga kinahanglan man siyang ipakamatarong?
15 Behold among his saints none is unchangeable, and the heavens are not pure in his sight.
Tan-awa, ang Dios wala mosalig bisan sa iyang mga balaan; tinuod gayod, ang kalangitan dili hinlo sa iyang panan-aw;
16 How much more is man abominable, and unprofitable, who drinketh iniquity like water?
labi pa nga dili hinlo ang tawo nga malaw-ay ug malimbongon, ang tawo nga naga-inom sa kasaypanan sama sa tubig!
17 I will shew thee, hear me: and I will tell thee what I have seen.
Ipakita ko kanimo, paminawa ako; Ipahibalo ko kanimo ang mga butang nga akong nakita,
18 Wise men confess and hide not their fathers.
ang mga butang nga gikabilin sa mga maalamong tawo gikan pa sa ilang mga amahan, ang mga butang nga wala gililong sa ilang mga katigulangan.
19 To whom alone the earth was given, and no stranger hath passed among them.
Mao kini ang ilang mga katigulangan, nga kanila lamang gihatag ang yuta, ug sa taliwala niini wala malabyi sa mga langyaw.
20 The wicked man is proud all his days, and the number of the years of his tyranny is uncertain.
Ang tawong daotan molimbaglimbag sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, ang kadaghan sa mga katuigan nga giandam alang sa madaugdaogon aron paantuson.
21 The sound of dread is always in his ears: and when there is peace, he always suspecteth treason.
Ang tingog sa kalisang anaa sa iyang mga igdulungog; samtang anaa siya sa kauswagan, ang manglalaglag moabot kaniya.
22 He believeth not that he may return from darkness to light, looking round about for the sword on every side.
Wala siya naghunahuna nga makabalik pa siya gikan sa kangitngit; ang espada nagpaabot kaniya.
23 When he moveth himself to seek bread, he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
Naglakawlakaw siya sa nagkalainlaing mga dapit alang sa tinapay, nga nagaingon, 'Asa naman kini?' Nasayod siya nga ang adlaw sa kangitngit moabotay.
24 Tribulation shall terrify him, and distress shall surround him, as a king that is prepared for the battle.
Ang kaguol ug kasakit makapahadlok kaniya; mopatigbabaw kini kaniya, sama sa hari nga andam alang sa pakiggubat.
25 For he hath stretched out his hand against God, and hath strengthened himself against the Almighty.
Tungod kay gituy-od niya ang iyang kamot batok sa Dios ug nagmagarbohon batok sa Makagagahom,
26 He hath run against him with his neck raised up, and is armed with a fat neck.
kining tawong daotan miasdang sa Dios uban ang liog nga nagtikig, uban sa baga nga taming.
27 Fatness hath covered his face, and the fat hangeth down on his sides.
Tinuod gayod kini, bisan gilukop niya ang iyang panagway sa iyang tambok ug gitigom ang tambok sa iyang hawak,
28 He hath dwelt in desolate cities, and in desert houses that are reduced into heaps.
ug nagpuyo sa mamingaw nga mga siyudad; sa mga balay nga wala nay tawo nga nagpuyo karon ug andam na nga mahimong tipun-og.
29 He shall not be enriched, neither shall his substance continue, neither shall he push his root in the earth.
Dili na gayod siya maadunahan; ang iyang bahandi dili na molungtad; bisan pa ang iyang anino dili molungtad sa kalibotan.
30 He shall not depart out of darkness: the flame shall dry up his branches, and he shall be taken away by the breath of his own month.
Dili na siya mogawas gikan sa kangitngit;
31 He shall not believe, being vainly deceived by error, that he may be redeemed with any price.
Ayaw siya tugoti nga mosalig sa mga walay kapuslanan nga mga butang, nga naglimbong sa iyang kaugalingon; kay ang pagkawalay kapuslanan mao ang iyang ganti.
32 Before his days be full he shall perish: and his hands shall wither away.
Mahitabo kini sa dili pa moabot ang iyang takna nga mamatay; ang iyang sanga dili molunhaw.
33 He shall be blasted as a vine when its grapes are in the first flower, and as an olive tree that casteth its flower.
Ipanghulog niya ang iyang linghod pa nga ubas sama sa bagon sa parasan; Ipangtaktak niya ang iyang mga bulak sama sa kahoy nga olibo.
34 For the congregation of the hypocrite is barren, and fire shall devour their tabernacles, who love to take bribes.
Kay ang pundok niadtong mga tawong walay dios dili makabunga; pagaut-uton sa kalayo ang ilang tolda sa pagpangsuhol.
35 He hath conceived sorrow, and hath brought forth iniquity, and his womb prepareth deceits.
Manamkon sila sa kalapasan ug manganak sa kasaypanan; ang ilang tagoangkan manamkon sa pagpanglimbong.”
