Job 13
1 Behold my eye hath seen all these things, and my ear hath heard them, and I have understood them all.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 According to your knowledge I also know: neither am I inferior to you.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 But yet I will speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Having first shewn that you are forgers of lies, and maintainers of perverse opinions.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 And I wish you would hold your peace, that you might be thought to be wise men.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Hear ye therefore my reproof, and attend to the judgment of my lips.
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Hath God any need of your lie, that you should speak deceitfully for him?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Do you accept his person, and do you endeavour to judge for God?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Or shall it please him, from whom nothing can be concealed? or shall he be deceived as a man, with your deceitful dealings?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 He shall reprove you, because in secret you accept his person.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 As soon as he shall move himself, he shall trouble you: and his dread shall fall upon you.
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Your remembrance shall be compared to ashes, and your necks shall be brought to clay.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Hold your peace a little while, that I may speak whatsoever my mind shall suggest to me.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Why do I tear my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Although he should bill me, I will trust in him: but yet I will reprove my ways in his sight.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 And he shall be my saviour: for no hypocrite shall come before his presence.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Hear ye my speech, and receive with Sour ears hidden truths.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 If I shall be judged, I know that I shall be found just.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Who is he that will plead against me? let him come: why am I consumed holding my peace?
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Two things only do not to me, and then from thy face I shall not be hid:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Withdraw thy hand far from me, and let not thy dread terrify me.
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Call me, and I will answer thee: or else I will speak, and do thou answer me.
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 How many are my iniquities and sins? make me know my crimes and offences.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Why hidest thou thy face, and thinkest me thy enemy?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Against a leaf, that is carried away with the wind, thou shewest thy power, and thou pursuest a dry straw.
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 For thou writest bitter things against me, and wilt consume me for the sins of my youth.
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Thou hast put my feet in the stocks, and hast observed all my paths, and hast considered the steps of my feet:
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 Who am to be consumed as rottenness, and as a garment that is moth-eaten.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
