Job 13
1 Behold my eye hath seen all these things, and my ear hath heard them, and I have understood them all.
Ania karon, ang akong mata nakakita niining tanan, Ang igdulungog nako nakadungog ug nakasabut niini.
2 According to your knowledge I also know: neither am I inferior to you.
Ang inyong nahibaloan, mao ang akong nahibaloan usab: Ako dili ubos kaninyo.
3 But yet I will speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
Mosulti gayud ako sa Makagagahum, Ug gitinguha ko ang pagpakigsulti sa Dios.
4 Having first shewn that you are forgers of lies, and maintainers of perverse opinions.
Apan kamo mga magmumugna sa bakak; Kamong tanan mga mananambal nga walay bili.
5 And I wish you would hold your peace, that you might be thought to be wise men.
Oh maayo pa unta kong kamo managhilum na lamang! Ug kana mahimo nga inyong kaalam.
6 Hear ye therefore my reproof, and attend to the judgment of my lips.
Pamatia karon ang akong pangatarungan, Ug patalinghugi ang katarungan nga sa akong mga ngabil igasaysay.
7 Hath God any need of your lie, that you should speak deceitfully for him?
Manulti ba kamog dili matarung tungod sa paglaban sa Dios, Ug igapamulong mo ba nga malimbongon tungod kaniya?
8 Do you accept his person, and do you endeavour to judge for God?
Magapakita ba kamo sa inyong pagpasulabi kaniya? Molaban ba kamo alang sa Dios?
9 Or shall it please him, from whom nothing can be concealed? or shall he be deceived as a man, with your deceitful dealings?
Maayo ba nga siya magasusi kaninyo? Kun ingon sa usa nga nagalimbong sa tawo, limbongan ba ninyo siya?
10 He shall reprove you, because in secret you accept his person.
Sa walay duhaduha siya magabadlong kaninyo, Kong kamo sa tago may pagpasulabi.
11 As soon as he shall move himself, he shall trouble you: and his dread shall fall upon you.
Dili ba makapahadlok kaninyo ang iyang kahalangdon, Ug ang iyang kalisang kaninyo modangat?
12 Your remembrance shall be compared to ashes, and your necks shall be brought to clay.
Ang inyong mga halandumong pulong maoy sanglitanan nga abo, Ang inyong salipdanan, mga salipdanan nga yanang.
13 Hold your peace a little while, that I may speak whatsoever my mind shall suggest to me.
Managhilum kamo, pasagdi ako, aron sa akong pagsulti: Ug kanako ipadangat ang tanan nga modangat.
14 Why do I tear my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?
Ngano man nga kuhaon ko ang akong unod sa mga ngipon nako, Ug ibutang ko ang akong kinabuhi sa kamot nako?
15 Although he should bill me, I will trust in him: but yet I will reprove my ways in his sight.
Ania karon, iyang pagalaglagon ako: ako walay paglaum: Bisan pa niini, sa iyang atubangan ako magalaban sa akong mga alagianan.
16 And he shall be my saviour: for no hypocrite shall come before his presence.
Kini usab mao ang akong kaluwasan, Nga ang tawong walay Dios sa iyang atubangan dili gayud makaduol.
17 Hear ye my speech, and receive with Sour ears hidden truths.
Patalinghugi pag-ayo ang akong gipamulong, Ug sa imong igdulungog ipahaluna ang akong gipahayag.
18 If I shall be judged, I know that I shall be found just.
Ania karon, gipahamutang ko na pag-ayo ang akong katarungan; Ako nasayud nga ako matarung.
19 Who is he that will plead against me? let him come: why am I consumed holding my peace?
Kinsa ba ang buot makigbisog kanako? Kay unya mohilum ako ug ipabugto ko ang akong kinabuhi.
20 Two things only do not to me, and then from thy face I shall not be hid:
Duruha lamang ka butang ayaw pagbuhata kanako; Nan ako dili motago gikan sa atubangan sa imong nawong.
21 Withdraw thy hand far from me, and let not thy dread terrify me.
Kuhaa halayo kanako ang imong kamot, Ug ayaw ako pagpahadloka sa imong kalisang.
22 Call me, and I will answer thee: or else I will speak, and do thou answer me.
Unya tumawag ka, ug ako motubag; Kun pasultiha ako, ug tubagon mo ako.
23 How many are my iniquities and sins? make me know my crimes and offences.
Unsa ba ang gidaghanon sa akong kadautan ug kasal-anan? Ipadayag kanako ang akong kalapasan ug ang akong sala.
24 Why hidest thou thy face, and thinkest me thy enemy?
Ngano man nga gitago mo ang imong nawong kanako, Ug ginaisip mo ako nga imong kaaway?
25 Against a leaf, that is carried away with the wind, thou shewest thy power, and thou pursuest a dry straw.
Mopaguol pa ba ikaw sa usa ka dahon nga sinalibay? Ug mogukod pa ba ikaw sa tuud nga laya?
26 For thou writest bitter things against me, and wilt consume me for the sins of my youth.
Kay ikaw nagasulat man ug mga butang nga mapait batok kanako, Ug nagapaani kanako sa kadautan sa akong pagkabatan-on:
27 Thou hast put my feet in the stocks, and hast observed all my paths, and hast considered the steps of my feet:
Imo usab nga gibutang sa sepohan ang akong mga tiil, Ug gitiman-an ang tanan ko nga alagianan; Imong gibadlisan ang utlanan sa lapalapa sa akong mga tiil:
28 Who am to be consumed as rottenness, and as a garment that is moth-eaten.
Bisan ingon ako sa usa ka butang nga dunot nga mapapas, Ingon sa usa ka bisti nga ginakutkot sa tangkob.
