Job 11
1 Then Sophar the Naamathite answered, and said:
Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
2 Shall not he that speaketh much, hear also? or shall a man full of talk be justified?
“Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?
3 Shall men hold their peace to thee only? and when thou hast mocked others, shall no man confute thee?
Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?
4 For thou hast said: My word is pure, and I am clean in thy sight.
Tanrı'ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’
5 And I wish that God would speak with thee, and would open his lips to thee,
Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,
6 That he might shew thee the secrets of wisdom, and that his law is manifold, and thou mightest understand that he exacteth much less of thee, than thy iniquity deserveth.
Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.
7 Peradventure thou wilt comprehend the steps of God, and wilt find out the Almighty perfectly?
“Tanrı'nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten'in sınırlarına ulaşabilir misin?
8 He is higher than heaven, and what wilt thou do? he is deeper than hell, and how wilt thou know? (Sheol h7585)
Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin? (Sheol h7585)
9 The measure of him is longer than the earth, and broader than the sea.
Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.
10 If he shall overturn all things, or shall press them together, who shall contradict him?
“Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O'na engel olabilir?
11 For he knoweth the vanity of men, and when he seeth iniquity, doth he not consider it?
Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?
12 A vain man is lifted up into pride, and thinketh himself born free like a wild ass’s colt.
Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.
13 Rut thou hast hardened thy heart, and hast spread thy hands to him.
“O'na yüreğini adar, Ellerini açarsan,
14 If thou wilt put away from thee the iniquity that is in thy hand, and lot not injustice remain in thy tabernacle:
İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,
15 Then mayst thou lift up thy face without spot, and thou shalt be steadfast, and shalt not fear.
Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.
16 Thou shalt also forget misery, and remember it only as waters that are passed away.
Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.
17 And brightness like that of the noonday, shall arise to thee at evening: and when thou shalt think thyself consumed, thou shalt rise as the day star.
Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.
18 And thou shalt have confidence, hope being set before thee, and being buried thou shalt sleep secure.
Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.
19 Thou shalt rest, and there shall be none to make thee afraid: and many shall entreat thy face.
Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.
20 But the eyes of the wicked shall decay, and the way to escape shall fail them, and their hope the abomination of the soul.
Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”
