Job 11

1 Then Sophar the Naamathite answered, and said:

آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:

2 Shall not he that speaketh much, hear also? or shall a man full of talk be justified?

آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟

3 Shall men hold their peace to thee only? and when thou hast mocked others, shall no man confute thee?

ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟

4 For thou hast said: My word is pure, and I am clean in thy sight.

ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی!

5 And I wish that God would speak with thee, and would open his lips to thee,

ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست.

6 That he might shew thee the secrets of wisdom, and that his law is manifold, and thou mightest understand that he exacteth much less of thee, than thy iniquity deserveth.

ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است.

7 Peradventure thou wilt comprehend the steps of God, and wilt find out the Almighty perfectly?

آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟

8 He is higher than heaven, and what wilt thou do? he is deeper than hell, and how wilt thou know? (Sheol h7585)

آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585)

9 The measure of him is longer than the earth, and broader than the sea.

طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر.

10 If he shall overturn all things, or shall press them together, who shall contradict him?

وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟

11 For he knoweth the vanity of men, and when he seeth iniquity, doth he not consider it?

زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد.

12 A vain man is lifted up into pride, and thinketh himself born free like a wild ass’s colt.

دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید!

13 Rut thou hast hardened thy heart, and hast spread thy hands to him.

حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛

14 If thou wilt put away from thee the iniquity that is in thy hand, and lot not injustice remain in thy tabernacle:

گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛

15 Then mayst thou lift up thy face without spot, and thou shalt be steadfast, and shalt not fear.

آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد.

16 Thou shalt also forget misery, and remember it only as waters that are passed away.

تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود.

17 And brightness like that of the noonday, shall arise to thee at evening: and when thou shalt think thyself consumed, thou shalt rise as the day star.

زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت.

18 And thou shalt have confidence, hope being set before thee, and being buried thou shalt sleep secure.

در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید.

19 Thou shalt rest, and there shall be none to make thee afraid: and many shall entreat thy face.

از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد.

20 But the eyes of the wicked shall decay, and the way to escape shall fail them, and their hope the abomination of the soul.

اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.