Hebrews 1
1 God, who, at sundry times and in divers manners, spoke in times past to the fathers by the prophets, last of all,
Худа бурунқи заманларда ата-бовиларға пәйғәмбәрләр арқилиқ түркүм-түркүм бойичә вә нурғун йоллар билән сөз қилған болуп,
2 In these days hath spoken to us by his Son, whom he hath appointed heir of all things, by whom also he made the world. (aiōn g165)
мошу ахирқи күнләрдә болса бизгә Оғли арқилиқ сөзлиди. У Оғлини пүткүл мәвҗудатниң мирасхори қилип бекәткән, Униң арқилиқ каинатларни яратқан. (aiōn g165)
3 Who being the brightness of his glory, and the figure of his substance, and upholding all things by the word of his power, making purgation of sins, sitteth on the right hand of the majesty on high.
У Худаниң шан-шәривидин парлиған нур, Униң әйнийитиниң ипадисидур, У қудрәтлик сөз-калами билән пүткүл каинаттики мәвҗудатни өз орнида турғузуватқан болуп, У гуналарни тазилаш хизмитини ада қилғандин кейин, әрштики шану-шәвкәт егисиниң оң йенида олтарди.
4 Being made so much better than the angels, as he hath inherited a more excellent name than they.
Шуниңдәк, У пәриштиләрдин көп үстүн нам-мәртивигә мирас болуп, улардин шунчә жүксәк турди.
5 For to which of the angels hath he said at any time, Thou art my Son, today have I begotten thee? And again, I will be to him a Father, and he shall be to me a Son?
Чүнки Худа [муқәддәс язмиларда] пәриштиләрниң қайсисиға: «Сән Мениң Оғлумдурсән, бүгүн Мән Сени туғдурдум», вә йәнә: «Мән Униңға Ата болимән, Уму Маңа Оғул болиду» дегән еди?
6 And again, when he bringeth in the first begotten into the world, he saith: And let all the angels of God adore him.
Униң үстигә, У Өзиниң тунҗисини йәр йүзигә әвәткәндә, «Барлиқ пәриштиләр Униңға сәҗдә қилсун» дегән.
7 And to the angels indeed he saith: He that maketh his angels spirits, and his ministers a flame of fire.
У пәриштиләр тоғрилиқ: — «У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду», дегән еди;
8 But to the Son: Thy throne, O God, is for ever and ever: a sceptre of justice is the sceptre of thy kingdom. (aiōn g165)
лекин Оғли һәққидә болса Униңға мундақ дегән: — «Сениң тәхтиң, и Худа, әбәдил-әбәтликтур; Сениң падишалиғиңдики шаһанә һасаң адаләтниң һасисидур. (aiōn g165)
9 Thou hast loved justice, and hated iniquity: therefore God, thy God, hath anointed thee with the oil of gladness above thy fellows.
Сән һәққанийәтни сөйүп, рәзилликкә нәпрәтлинип кәлгәнсән; Шуңа Худа, йәни Сениң Худайиң Сени һәмраһлириңдин үстүн қилип шатлиқ мейи билән мәсиһ қилди».
10 And: Thou in the beginning, O Lord, didst found the earth: and the works of thy hands are the heavens.
Худа Оғлиға йәнә мундақ дегән: — «Сән, и Рәб, һәммидин бурун зиминниң улини салдиң, Асманларни болса қоллириң ясиғандур;
11 They shall perish, but thou shalt continue: and they shall all grow old as a garment.
Улар йоқ болуп кетиду, Лекин Сән мәңгү турисән; Уларниң һәммиси кийимдәк конирап кетиду;
12 And as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed: but thou art the selfsame, and thy years shall not fail.
Сән уларни тон кәби йөгәп қойисән, Шунда улар кийим-кечәк йәңгүшләнгәндәк йәңгүшлиниду. Бирақ Сән мәңгү өзгәрмигүчидурсән, Жиллириңниң тамами йоқтур».
13 But to which of the angels said he at any time: Sit on my right hand, until I make thy enemies thy footstool?
Йәнә, У қайсибир пәриштигә: — «Мән Сениң дүшмәнлириңни тәхтипәриң қилмиғичә, Мениң оң йенимда олтирисән» — дегән еди?
14 Are they not all ministering spirits, sent to minister for them, who shall receive the inheritance of salvation?
Шундақ екән, пәриштиләрниң һәммиси пәқәт ниҗатқа мираслиқ қилидиғанлар үчүн хизмәт қилишқа [Худа тәрипидин] әвәтилгән хизмәтчи роһлар әмәсму?
